τα διώχνει ο πρώτος μ' ένα φτυάρι, κι ο άλλος λύνει το σκυλί

Ιδιωτικοποίηση του αστικού χώρου, απομόνωση στον ατομικό μικρόκοσμο, παρακμή και άγιος ο Ηρώδης:

Ένα απωθητικό νέων- κατά το απωθητικό κουνουπιών- χρησιμοποιείται όλο και περισσότερο στην Ευρώπη. Αρκετές χώρες εξετάζουν το ενδεχόμενο να επιβάλουν κανονιστικές ρυθμίσεις στη χρήση του.

Η εν λόγω εγκατάσταση επιτρέπει να απομακρύνονται οι νέοι με τη βοήθεια υπερήχων που μόνον αυτοί μπορούν να ακούν. Η Βρετανία επιδεικνύει μεγάλη ανοχή στη χρήση της, όμως στη Γαλλία, το Βέλγιο και την Ολλανδία επικρίνεται η προσφυγή σε τέτοια μέσα, αν και οι χώρες διστάζουν να επιβάλλουν κανονισμούς. (...)

Περισσότερες από 3.500 συσκευές, που έχουν τη μορφή κουτιού και πωλούνται έναντι 495 στερλινών (617 ευρώ) εκάστη, έχουν τοποθετηθεί από καταστηματάρχες, την αστυνομία, τους δήμους, τις σιδηροδρομικές εταιρείες, ακόμη και από ιδιώτες που θέλουν να αποφύγουν να συγκεντρώνονται παρέες εφήβων μπροστά από τα σπίτια τους, τα καταστήματά τους, τους σταθμούς. Η επέκταση της χρήσης αυτού του συστήματος προκάλεσε το Φεβρουάριο έντονη πολεμική. Ο επίτροπος Παιδείας Αλ Έινσλι-Γκριν ζήτησε να απαγορευτούν τα κουτιά αυτά, «τα οποία δαιμονοποιούν τους εφήβους, τιμωρούν αθώους και πλήττουν τα ανθρώπινα δικαιώματα». Η υπουργός Εσωτερικών Τζάκι Σμιθ υπερασπίστηκε αυτήν την πρωτοβουλία στο όνομα της μάχης κατά των αντικοινωνικών συμπεριφορών: «Θα υποστηρίζουμε πάντα αυτούς που σέβονται τον νόμο, κόντρα στις συμμορίες των αλητών», δήλωσε.

Στην Ολλανδία, τα Μosquito κοστίζουν 900 ευρώ και έχουν τοποθετηθεί 300 σε περίπου εξήντα δήμους. Οι δήμοι του Ρότερνταμ, του Νέιμεχεν και της Ουτρέχτης υποστηρίζουν πως η χρήση τους επέφερε μείωση της εγκληματικότητας. Όμως τον Φεβρουάριο βουλευτές υπέβαλαν ερώτηση στον υπουργό Νεότητας και Οικογένειας Αντρέ Ρούφετ για τη νομιμότητα αυτής της πρακτικής, η οποία πιθανότατα αντιβαίνει σε συνταγματικές διατάξεις για τον σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και της σωματικής ακεραιότητας.
Στη Γαλλία, τα Μosquito διατίθενται στην αγορά με την ονομασία Βeethoven και κοστίζουν 905 ευρώ η μονάδα. Η γαλλική κυβέρνηση έχει επικρίνει το σύστημα και η υπουργός Υγείας Ροζλίν Μπασλό έχει δηλώσει πως επιθυμεί την απαγόρευσή του.

Πηγή: Τα ΝΕΑ

Ή, όπως το έθεσε ο Γκυ Ντεμπόρ πριν από είκοσι χρόνια (1985):

Πόσοι ξένοι ζουν πραγματικά στην Γαλλία; (και όχι με βάση το νομικό καθεστώς τους, το χρώμα τους, ή τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους). Μάλλον θα ήταν καλύτερα να ρωτήσουμε: πόσοι Γάλλοι έχουν απομείνει, και που βρίσκονται; (Και τι άραγε χαρακτηρίζει ένα Γάλλο σήμερα;). Γνωρίζουμε ότι το ποσοστό των γεννήσεων μειώνεται. Αποτελεί μήπως έκπληξη; Οι Γάλλοι δεν ανέχονται πλέον τα ίδια τους τα παιδιά. Τα στέλνουν στο σχολείο από τα τρία τους χρόνια, και μέχρι τουλάχιστον τα 16, για να μάθουν αγραμματοσύνη. Όσο για πριν την ηλικία των τριών ετών, ολοένα και περισσότεροι τα βρίσκουν "ανυπόφορα" και τα αντιμετωπίζουν λίγο ή πολύ βίαια. Στην Ισπανία, την Ιταλία, την Αλγερία, ή και ανάμεσα στους Τσιγκάνους, αγαπάνε ακόμη τα παιδιά. Αυτό δεν συνηθίζεται τόσο στην σημερινή Γαλλία. Ούτε οι κατοικίες, ούτε οι δρόμοι είναι κατάλληλοι για παιδιά πλέον (εξ ου και η κυνική κρατική διαφημιστική εκστρατεία με θέμα: "ανοίγοντας την πόλη στα παιδιά").