ΑΠΑΤΗ ΠΡΩΤΗ: η αρχαία Ελλάς είναι η Ελλάς των Ειδώλων, τήν οποία κατέστρεψαν οι Χριστιανοί.
Αναβίωσι μίας μορφής αρχαιοελληνικής ειδωλολατρίας - τύπου τουριστικού φολκλόρ βέβαια. Θέσι ηλίθια, ανιστόρητη, και κωμική. Εν τούτοις πλατιά διαδεδομένη κυρίως μεταξύ των καρεκλάδων και των κουλτουριαραίων της πλάκας.
Μερικά μόνο, να χουμε να λέμε.
1. Οταν ήρθε ο Χριστιανισμός, η Ελλάς ήτο ήδη υπό Ρωμαϊκή κατοχή κοντά 4 αιώνες. ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΙ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ - τίς συνέπειες της κατοχής - ΤΙΣ ΑΠΟΣΙΩΠΟΥΝ - για να στηρίξουν το επιχείρημα αφ ενός, αφ ετέρου δε όλα εκείνα τα μπαρμπούτσαλα περί Ελληνο/ρωμαϊκού πολιτισμού.
Αν υπήρξε ένας καταστροφέας της Αρχαίας Ελληνικής Πίστεως, αυτός ήταν η ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΑ. Ο Ρωμαϊκός θρησκευτικός Συγκριτισμός. Οταν επιτέλους ήλθε ο Χριστιανισμός στην Ελλάδα, ΔΕΝ ΒΡΗΚΕ ΕΔΩ ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΕΡΕΙΠΙΑ.
Υπήρχαν, τήν εποχή του Αποστόλου Παύλου, στήν Αθήνα και αλλού, ναοί, φιλοσοφικές σχολές, φιλόσοφοι, ποιητές, Ελληνικός Πολιτισμός; Ας μας τόν δείξουν, επιτέλους. ΤΙΠΟΤΑ, Μιά χώρα άδεια, έρημη, ακατοίκητη, αγκάθια και πουρνάρια παντού, οι κάτοικοι φευγάτοι, οι νέοι ΜΙΣΘΟΦΟΡΟΙ σε ξένους στρατούς.
Να ταν μόνο αυτά! Οταν ήρθε ο Χριστιανισμός στην Ελλάδα, η παρακμή ήταν τελεία - θρησκείες δολοφονικές, με θυσίες ανθρώπων, εκτεταμένη χρήσι ναρκωτικών, πράγματα πρωτόγνωρα. Οι άνθρωποι κυριολεκτικά αποκτηνωμένοι - να συμμετέχουν σε όργια και συζητήσεις ηλίθιες, σε θρησκείες ηλίθιες, σε γλώσσες ξένες - όχι ελληνικές. ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΜΗ.
Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΕΣΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ.
Ειδ άλλως, σήμερα, θα μασταν κάτι σαν τους Ετρούσκους, μνήμη περασμένη, λαός νεκρός.
* * *
Είπα τηλεγραφικά πώς η ιστορία αυτή, η επίθεσι, βασίζεται πρώτα απ όλα σε μία ιστορική απάτη.
300 χρόνια σχεδόν μέχρι τήν εποχή του Μ. Κωνσταντίνου, καταδιώκουν τούς Χριστιανούς, τους σταυρώνουν, τούς καινε, τούς ρίχνουν στα λιοντάρια για να σπάνε πλάκα οι ειδωλολάτρες. Παντού, όχι μόνο στήν Ρώμη, αλλά και στην Αραπιά πού λές, ιδίως εκεί. Στην Αλεξάνδρεια μία εποχή, τούς τέλειωσαν οι Χριστιανοί, καί δεν είχε μείνει ούτε ένας να ταίσουν τα ζώα. Πλάκωνε ο όχλος και ανάγκαζε τους Χριστιανούς να θυσιάσουν στα είδωλα - ειδ άλλως Σταύρωσι. Δάσος οι Σταυροί, οι γδαρμένοι, οι παλουκωμένοι.
Και σαν λέμε ειδωλολάτρες, δεν εννοούμε ανθρώπους πού πιστεύουν στόν Δία και την Αφροδίτη. Πρώτα απ όλα οι αρχαίοι θεοί είχαν πεθάνει, δεν υπήρχαν. Μιλάμε γιά βάρβαρες, αιματηρές, ανθρωποθυσιαστικές λατρείες και για σκοτεινά μυστήρια. Απ αυτή τήν νεοταξική θεωρία, περί καταστροφικού χριστιανισμού, τίποτα δεν στέκεται.
Αν δεν καταλάβουμε τήν εποχή εκείνη —της απολύτου παρακμής, τι να λέμε;
Κι ύστερα, ο Χριστιανισμός, ξαφνικά, με τήν απόφασι ενός Βασιλιά, από κατατρεγμένος και καταματωμένος, έγινε ξάφνου κυρίαρχος; Οποιος ισχυρίζεται τέτοια πράγματα, απλώς δεν ξέρει πού πάν τα τέσσερα.
Σκέψου, όλοι αυτοί, οι μάρτυρες, οι Χριστιανοί, απ τήν μία άκρη της Αυτοκρατορίας ως τήν άλλη, ποιοί ήσαν; Οταν ο Μεγας Κωνσταντίνος κατάλαβε ότι η περισσότεροι του στρατού του ήσαν Χριστιανοί, πώς είχαν γίνει; Είμαστε κοντά στους διωγμούς ακόμα και μιλάμε γιά τις λαϊκές μάζες της Αυτοκρατορίας. Και στήν Αλεξάνδρεια και στήν Δαμασκό και στήν Ρώμη και την Αθήνα. Αλλά τι να πούμε - εμείς πού σήμερα παριστάνοντας τους πονηρούς και τους έξυπνους, περιφρονούμε βαθύτατα τόν λαό - τήν μάζα - άντε μετά να καταλάβουμε τι συμβαίνει. Τότε ή τώρα. Οπότε λίγη θάλασσα, λίγη ποίησι και τ αγόρι μου.
Αυτή είναι η ιστορική διάστασι του θέματος, ούτε η σπουδαιότερη, ούτε αναγκαία. Ούτε καν αναφέρεται παρά μονάχα με τα γνωστά κλισέ. Χωρίς μυαλό και περιεχόμενο. Η αλλη διάστασι, η σημερινή, οι επιδιώξεις και οι σκοποί της επιθέσεως, είναι πολύ σπουδαιότερη.
* * *
1. Ο Χριστιανισμός ήρθε τελικά σε έναν κόσμο παρακμής.
Αυτό είναι ένα επιχείρημα που έθεσα. Απάντησε μόνο ο Σ.: “Είχαν πεθάνει μετά Χριστόν οι αρχαίοι θεοί; Και ο Πλούταρχος, λογουχάρη, τι έκανε; Αν ήταν πια τόσο παρακμασμένη η παλιά θρησκεία, θα έσβηνε με ένα φου, με ένα φύσημα, θεόπνευστο βεβαίως, του πρώτου τυχόντος αυτοκράτορα.”
Απαντώ μ ένα απόσπασμα του Λουκιανού. Ορίστε, η κατάστασι στήν Αθήνα, να ξέρουμε γιατί μιλάμε. Είναι επί του θέματος. Θεών Εκκλησία:
Πές μου Δία, πώς μας κουβαλήθηκαν ο Αττις, ο Κορύβας κι ο Σαβάζιος; Πώς πλάκωσε εκείνος ο Μίθρας, με τήν Τιάρα πού ούτε κάν ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ; Κι ο Ανουβις, ο σκυλομούρης, πού περνάει γιά Θεός επειδή γαυγίζει; ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ ΔΙΑ, ν αναφέρω τίς ΜΑΪΜΟΥΔΕΣ καί τούς ΤΡΑΓΟΥΣ πού ήρθαν καί εγκαταστάθηκαν σαν Θεοί στόν δικό μας Ουρανό. ΠΩΣ ΤΟ ΑΝΕΧΕΣΤΕ ΘΕΟΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΝΤΑΙ (τα ζώα) ΤΟ ΙΔΙΟ Ή ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΣΑΣ; Κι εσύ Δία, πώς ανέχεσε να σου φυτεύουν κέρατα στο κεφάλι;
Η ιστορία είναι γνωστή, οι επιπτώσεις της Ρωμαϊκής κατοχής επίσης, δεν υπάρχει σοβαρός αντίλογος επ αυτών. Από εδώ ξεκινούν όλα. Ο Χριστιανισμός έσωσε τόν Αρχαίο Κόσμο. Ο Χριστιανισμός είναι η συγκεφαλαίωσι και η συνέχεια. Ο Χριστιανισμός έδωσε τις λύσεις καί ανέστησε έναν κόσμο νεκρό. Ο Χριστιανισμός είναι ο αρχαίος κόσμος, η αδιάσπαστη συνέχεια και η φυσική του πορεία.
Να το πώ αλλοιώς. Είναι ο ίδιος, ο Αρχαίος Ελληνικός Κόσμος - ο Χριστιανισμός είναι η τελευταία ίσως μεγάλη επιλογή καί ανακάλυψι του Αρχαίου Κόσμου και η απόφασι της διαχρονικής του πορείας.
* * *
Λένε πώς ο Χριστιανισμός είναι μία ιουδαϊκή αίρεσι, θρησκεία, φιλοσοφία, πές το όπως θέλεις, πού ήρθε και πλάκωσε καί κουκούλωσε και εξαφάνισε τό αρχαίο ελληνικό πνεύμα. Το έγραφαν καί τα βιβλία σου. Δεν είναι αληθινό. Δεν είναι ο Χριστός φορέας μιάς ιουδαϊκής φιλοσοφίας ή μιάς ιουδαϊκής κοσμοθεωρίας. Αυτό το εννοουν σιωπηρώς οι απατεώνες.
Ο Χριστιανισμός ήρθε κι έκατσε στόν Ελληνικό κόσμο, όχι ο ιουδαϊσμός της παλαιάς διαθήκης. Δεν νομίζω ότι υπάρχει σοβαρός άνθρωπος που να ταυτίζει τόν Χριστό με τόν ιουδαϊσμό. Είναι αστείο, αλλά το γεγονός πώς οι Εβραίοι δεν έγιναν Χριστιανοί, δεν σας λέει τίποτα; Και ακόμα μεγαλύτερο αστείο, ανάλογα με τους δικούς μας απατεώνες κι αυτοί από τήν πλευρά τους υποστηρίζουν πώς ο Χριστιανισμός απηχεί τήν ελληνική σκέψι που προσπαθεί να αλλοιώση και να καταστρέψη την ιουδαϊκή. Χα!
Μήτε ο Απόστολος Παύλος, κεντρική μορφή και βασικός υπεύθυνος της Χριστιανικής οικουμενικότητος, είναι φορέας ιουδαϊκών αντιλήψεων καί κοσμοειδώλων. Ειδικά ο Απόστολος Παύλος, Ρωμαίος στήν συνείδησι καί τόν Λόγο, δηλαδή πολίτης με αίσθησι Αυτοκρατορική - όχι ιουδαίος χωρικός.
Αυτό είναι το πρώτο. Οι απατεώνες δηλαδή θα έπρεπε να αποδείξουν τήν σχέσι του Χριστιανισμού με τον παλαιοδιαθητικό ιουδαϊσμό. Υπάρχει αυτή η σχέσι;
Δεύτερο σκέλος της απάτης. Δεν υπάρχει ιουδαϊκό κοσμοείδωλο. Η Ιουδαία την εποχή εκείνη είναι μία μικρή ασήμαντη επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με ποιό τρόπο τα επεισόδια της ιστορίας ενός βασικά αγροτονομαδικού λαού, κατέστησαν θρησκεία όλης της Ρωμαικής Αυτοκρατορίας; Της Ελληνορωμαϊκής αυτοκρατορίας. Πώς υποχώρησαν οι Πλάτωνες και οι Αριστοτέληδες, ο Δίας, η Αθηνά και οι εσωκοσμικοί λογικοί θεοί σου, στα παραμύθια ενός ασήμαντου μαραγκού - όπως λένε - ηγέτη μιάς ασήμαντης επαναστάσεως, σε ένα ασήμαντο χωριό μιάς τεράστιας Αυτοκρατορίας; Απαντούν οι απατεώνες σε αυτό; Χλωμά και χλεμπονιάρικα.
Ούτε ο Χριστός και ο Χριστιανισμός είναι φορείς ιουδαϊκών κοσμολογιών λοιπόν. Ούτε ποτέ έλαβε χώρα στήν Ελλάδα ή όπου αλλού μάχη ή πόλεμος θρησκευτικός ή φιλοσοφικός μεταξύ Ελληνικού και ιουδαϊκού πνεύματος. Αυτά από την μία πλευρά.
Από τήν άλλη, ναί, ο Χριστός είναι Εβραϊκής καταγωγής και πράγματι η Εκκλησία δέχεται την Παλαιά Διαθήκη στις Διαθήκες της πίστεώς μας. Αυτό όμως είναι άλλο θέμα καί δεν έχει σχέση με κανένα " ιουδαϊκό πνεύμα ". Η Εκκλησία επίσης θεωρεί προ Χριστού Αγίους και αγιογραφεί τόν Πλάτωνα, τόν Σωκράτη και τον Αριστοτέλη. Η Εκκλησία μας, η Ορθόδοξι Ελληνική Εκκλησία, στηρίζει τόν Λόγο της στόν Πλάτωνα καί τόν Αριστοτέλη - οι Πατέρες, ο Μεγας Βασίλειος, εχρησιμοποίησε το λεξιλόγιο και τίς εννοιες του Νεοπλατωνισμού για να εκφράση τα όρια της πίστεώς μας. Πού βλέπετε διαμάχη ή υποχώρησι; Δεν υπάρχει πουθενά, παρα μόνο στις βαριοκεφάλες των απατεώνων.
Το ακριβώς αντίθετο είναι αληθινό, το βεβαιώνει η ιστορία. Ο Χριστιανισμός " έσωσε" τόν Ελληνισμό, τόν έσυρε από τήν ρωμαϊκή παρακμή καί τόν εκτόξευσε στους μέλλοντες αιώνες, μέχρι τις ημέρες μας.
* * *
Μήτε ο Πρόκλος, μήτε ο Σιμπλίκιος συνιστούν ολόκληρο πολιτισμό. Κι εμείς έχουμε τον Ελύτη και τον Σεφέρη και ο ελληνισμός της Αιγύπτου τον Καβάφη, αλλά τι σημαίνει αυτό; να, το τι σημαίνει το αναλύει ο ίδιος ο Καβάφης...
Αλλά μιλάμε για αιώνες. Από την κλασσική αρχαιότητα μέχρι τον Χριστιανισμό μεσολαβούν 500 χρόνια - και η δράση εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν νομίζω πως μπορεί κάποιος, ακόμα και οι ιστορικοί, να συλλάβει όλες τις παραμέτρους τόσο μεγάλων χρονικών περιόδων. Πιστεύω πως μιλώντας γι αυτά τα θέματα, περισσότερο μιλάμε γιά το τώρα και το σήμερα, παρά για τους καιρούς εκείνους. Αλλά αυτό είναι γνωστό. Και υπενθυμίζοντάς το, συνεχίζω ακάθεκτος.
Λοιπόν, την εποχή του Πρόκλου δεν υπάρχει ο αρχαίος κόσμος. Εχει χαθεί οριστικώς αιώνες πριν. Αιώνες πριν έχει καταρρεύσει η οικονομία του, η θρησκεία του, το πολιτικό του σύστημα. Οι πόλεις έχουν διαλυθεί και οι κάτοικοι τους έχουν αλληλοσφαγεί σε εμφυλίους πολέμους.
Κι υστερα ήρθαν οι Ρωμαίοι. Και ο ελληνικός κόσμος κατάντησε δούλος - να στεφανώνει τον Νέρωνα αρματηλάτη και νικητή. Και οι Ρωμαίοι έμειναν εδώ επίσης μερικούς αιώνες.
Την εποχή του Χριστού και του αποστόλου Παύλου, ο αρχαίος ελληνικός κόσμος ήταν ήδη προ καιρού νεκρός. Κι αν τον ανάστησαν κάποιοι ήσαν οι Χριστιανοί - μόνο αυτοί πολέμησαν την σκλαβιά. Εξ ου και το εν τούτω νίκα. Με το σταυρό. Οι εθνικοί τα χαν κάνει προ πολλού πλακάκια με τους κατακτητές - ή δεν ήσαν κατακτητές οι Ρωμαίοι; - και ταξίδευαν στην Ρώμη επιδεικνύοντας την ένδοξη κληρονομιά τους στα γήπεδα, τα στάδια, τα τσίρκα - η ελληνική ατραξιόν.
Μόνο χάρη στους χριστιανούς ο ελληνικός αρχαίος κόσμος αναγεννήθηκε - από βαριές στάχττες - αναμορφώθηκε και με την νέα του μορφή, όχι μόνο έζησε, αλλά δημιούργησε μιά αυτοκρατορία που βάσταξε 1000 χρόνια.
* * *
Τα Φαγιούμ μαρτυράνε ένα κρίκο που σώνεται στην Ανατολή, όχι στην Δύση. Εχει σημασία να το πούμε κι αυτό. Γιατί ανακαλύπτουμε την ομοιότητα, την αναλογία και την συνέχεια εκεί, στα Φαγιούμ και τις αγιογραφίες του Σινά, όχι στις ρωμαϊκές νταμαροκοτρόνες.
Κι αν δεν φτάνουν αυτά για να αποκαλύψουν την συνέχεια, είναι η μουσική - από την αρχαία Ελλάδα, (όρα το απέραντο έργο του Χάλαρη - αγνοείται συστηματικά -) - μέχρι τα ρεμπέτικα. Είναι οι χοροί - όμοιοι με τους αρχαίους χορούς - οι λαϊκοί χοροί ως τα ζειμπέκικα και τα χασάπικα.
Είναι η θρησκευτική έκφρασι - οι αρχαίοι προσευχόντουσαν στην Αφροδίτη, φιλώντας τα τρία δάχτυλα του χεριού τους ενωμένα, αντίχειρα, δείκτη και μέσο - όπως κι εμείς σήμερα - λέμε μαζί « μπουκιά και συγχώριο » - με τις παλίμψηστες ζωγραφιές και τα παλίμψηστα ξωκλήσια - η μιά εικόνα πάνω στην άλλη στον ίδιο τόπο - (ορα τα ξωκλήσια των Κυθήρων που ανακάλυψε ο Κύρου (αρχαιολόγος περιπατητής) - με αρχαίο ιερό των Κρητών (!!!), τόσο παλιό, από την εποχή του Κρητικού εποικισμού.
Δεν είναι μόνο αυτά - είναι κι άλλα - όπως ο τρόπος που κατασκευάζονται τα καίκια - (αυτά που τώρα δίνει η ΕΕ 1 εκατομμυριάκι σε όποιον ψαρά κάνει το καίκι του καυσόξυλα) - οι στάμνες, τα κεντήματα, τα έπιπλα, οι ανεμόμυλοι και οι περιστεριώνες, τα σπίτια - (όρα την μελέτη του Αρη Κωνσταντινίδη, για τα αυθαίρετα των Ελλήνων, όπου αποκαλύπτει τις ομοιότητες με τα αρχαία μέγαρα (!!!)) κλπ κλπ κλπ
Γράφω μόνο για τα υλικά - αυτά που έχουν βάρος και μέγεθος, για να πεισθούν - σιγά! - οι άπιστοι. Και επαναλαμβάνω το ερώτημα και την απάντησι. Αυτά όλα - κι άλλα τόσα, όχι ξεχωριστά και ένα ένα όπως τα γραψα εγώ εδώ βιαστικά και πρόχειρα, αλλά όλα μαζί, σαν ένα ενιαίο και αδιάσπαστο γεγονός που ονομάζεται «συνέχεια του ελληνικού πολιτισμού», σε ποιό χώρο συνέχισαν να ζουν και να αναπτύσωνται, ώστε να τα παρατηρούμε εμείς σήμερα και να ομολογούμε αυτήν την αδιάσπαστη συνέχεια; Στην Ρώμη και τη Δύση; Με τον Καρλομάγνο, τους πειναλέους Σταυροφόρους, τους Πάπες και τον Ρομπέν των Δασών;
Στο Βυζάντιο λοιπόν. Μέσω του Βυζαντίου. Του Χριστιανικού Βυζαντίου. Του Θεοκρατικού Βυζαντίου.
Αυτό δεν αλλάζει παρά μόνο με παραλογισμούς και επιπολαιότητες.
Α. Φαρμάκης
19 σχόλια:
Εκτός του ότι είσαι εξωντοτικός γραφιάς λές και αλήθειες και δεν μπορούμε να το μπαχαλέψουμε λίγο... :-D
Πολύ καλό!
όταν είσαι roidis ή panosz, και έχεις για πηγές έναν γίγαντα Πετρόπουλο ή έναν τιτάνα Ντέσνερ, όλα αυτά είναι ανοησίες, αγαπητέ.
@greg
Τα εύσημα στον κ. Α. Φαρμάκη. Εγώ απλώς προεδρε.. παραθέτω.
@γιάννης
Να μην ξεχάσουμε και τον γίγαντα Γίββωνα...
Αν σε ονομάσω "αιρετικό" πως θα αισθανθείς ;-)
Ὡραῖος, ὅπως πάντα, ὁ Αφαρ. Μόνον ἐπὶ λεπτομερειῶν, κατὰ περιπτώσεις, καὶ ποσοτικῶς, ὄχι ποιοτικῶς, θὰ μποροῦσε κανεὶς νὰ ἀντιτάξῃ ἀντιρρήσεις. Ἀρχαία Ἑλλάς, ἤδη πρὸ Χριστιανισμοῦ, δὲν ὑπῆρχε πλέον. Ἂν θὰ τὸ θεωρήσουμε παρακμή ἢ πρόοδο ἢ ὀπισθοδρόμησι ἢ ἁπλῶς μεταβολή, εἶναι ἄλλο θέμα. Πάντως ὄχι ἀρχαία Ἑλλάδα. Ὁ ἀρχαῖος κόσμος εἶχε τελειώσει μαζὶ μὲ τὴν πόλι-κράτος· μὲ τὴν ἀρχὴ αὐτῆς τῆς πορείας ἤδη ἀπὸ τὸν Πελοποννησιακὸ πόλεμο. Ὅταν ὁ Δημήτριος ὁ Πολιορκητὴς κατέβηκε μὲ ἄγριες διαθέσεις στὴν Ἀθήνα, οἱ Ἀθηναῖοι τὸν ἀνεκήρυξαν δέκατο τρίτο θεό, καὶ μάλιστα ἀνώτερο τῶν Ὀλυμπίων, διότι, ὅπως ἔγραψε ἕνας Ἀθηναῖος τότε, οἱ θεοὶ τοῦ Ὀλύμπου εἶναι μακρυά (ἀνύπαρκτοι πλέον; ) ἐνῷ ἐσύ, Δημήτριε, εἶσαι κοντά μας γιὰ νὰ μᾶς εὐεργετῇς. Ὁ Δημήτριος ἐγκατεστάθη στὸν Παρθενώνα μαζὶ μὲ τὶς ἑταῖρες του, ἐπιδιδόμενος σὲ ὄργια. Ἡ πραγματικότης εἶναι αὐτή· ἐπὶ ὑστέρας, παγανιστικῆς ἀρχαιότητος ὁ Παρθενών, ὁ σεπτὸς ναὸς καὶ σύμβολον τοῦ ἀρχαίου κόσμου, εἶχε γίνει πορνεῖον. (Ὁ Λουκιανὸς στέκεται μπροστὰ στὸ χρυσελεφάντινο ἄγαλμα τοῦ Διὸς στὴν Ὀλυμπία καί κοροϊδεύει: ἂν μπορῇς, κεραυνοβόλησέ με Δία· ἀλλὰ δὲν μπορεῖς, διότι ἔχεις ξεκουτιάνει...)
η αμορφωσια καποιων φαινεται απο τις προσβολες τους.
1.Η Σκυθόπολις ή Μπετσηάν ή Beit She'an στο Ισραήλ, είναι μια πόλη άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Στη Βίβλο μνημονεύεται ως Βεθσηάν ή Βεθσάν και βρίσκεται 8 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Ιορδάνη και 28 χιλιόμετρα νότια της λίμνης Τιβεριάδας. Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Έλληνες την αποκαλούσαν "Σκυθόπολη" λόγω της κατάληψής της από τους Σκύθες το 631 π.Χ. Ωστόσο, σύμφωνα με τον έγκριτο Ρωμαίο στρατιωτικό και ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, φαίνεται ότι εκεί λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο θανάτου της Ιστορίας, ιδρυθέν περίπου το 341 μ.Χ. από τον Κωνστάντιο τον Β', δευτερότοκο γιο του "Μεγάλου" Κωνσταντίνου - και θύματα δεν ήσαν αυτήν τη φορά Εβραίοι, αλλά Εθνικοί που αρνήθηκαν να ασπασθούν το χριστιανισμό.
2.Πού αναφέρονται όλα αυτά;
Στο 19ο τόμο του έργου του με τίτλο "Res Gestae Libri XXXI". Το έργο αυτό ως τώρα δεν γνωρίζω να έχει μεταφρασθεί στα ελληνικά και, μέχρι τώρα, μοναδικές αναφορές σ' αυτά τα γεγονότα σε ελληνικές πηγές είναι η αναφορά του Ροΐδη στις "Σημειώσεις εις την "Πάπισσαν Ιωάνναν" (σελ. 200) και ένα άρθρο του Παν. Κουβαλάκη στο περιοδικό "Δαυλός" (τεύχος 258, Ιούνιος 2003, σελ. 16866-16870).
Ας δούμε τι γράφει ο Ροΐδης:
Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν: «Ήρκει να κατηγορηθή τις υπό κακοβούλου κατασκόπου, ότι έφερ περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου, ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρόμαντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας, εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται, ων οι μεν απέθνησκον καθ' οδόν, οι δε εν τοις δεσμωτηρίοις· οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν, απόκεντρον εν Παλαιστίνη Πόλιν, όπου είχον στηθή τα βασανιστήρια και το σφαγείον. Ο πρώτος βασανισθείς ην ο Σιμπλίκιος, μετά τούτον Παρνάσιος, είτα ο Ανδρόνικος...
3.Εμπνευστής και οργανωτής του σφαγείου αυτού ήταν, σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αμμιανού, ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Γεώργιος. Στο 11ο κεφάλαιο του 17ου τόμου του έργου του, ο Αμμιανός αναφέρει: "ο Γεώργιος με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα" και είχε αναρριχηθεί στη θέση του επισκόπου εξοντώνοντας πολλούς ανθρώπους».
Είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε και να αναφέρουμε ότι οι Εθνικοί (κυρίως ελληνόθρησκοι) ήταν ακόμη πλειοψηφία μεταξύ των υπηκόων της αυτοκρατορίας και κατείχαν, λόγω καταγωγής, μορφώσεως και προϋπηρεσίας, όλες σχεδόν τις διοικητικές θέσεις στις ρωμαϊκές επαρχίες. Μην ξεχνάμε ότι εκείνο τον καιρό οι μετέπειτα "άγιοι" της εκκλησίας επεδίδοντο σε έναν αδυσώπητο αγώνα εξόντωσης των "ειδωλολατρών" ώστε να επικρατήσει το δικό τους δόγμα. Ο Γεώργιος λοιπόν, φαίνεται ότι έθεσε ως στόχο την εξόντωση των Εθνικών, αφού η παρουσία τους αποτελούσε εμπόδιο στο στόχο της απόλυτης επικράτησης του Χριστιανισμού. Προσφέρθηκε στον αυτοκράτορα να γίνει "υπερασπιστής του", ζητώντας τη συνδρομή του για να καταπνίξει κάθε συνωμοσία που μπορεί να οργανωνόταν κατά του προσώπου του αυτοκράτορα.
4.Ο Αμμιανός απορεί (ο.π., 19:12) πως «ο στενόμυαλος Κωνστάντιος, ενώ κώφευε σ' άλλα σοβαρά ζητήματα και ήταν πάντοτε καχύποπτος, στην προκειμένη περίπτωση πείσθηκε πλήρως από το Γεώργιο». Νομίζω ότι κακώς απορούσε ο Αμμιανός, γιατί και ο ίδιος ο αυτοκράτορας επιθυμούσε την εξόντωση των Εθνικών, που με τη μόρφωσή τους σκέπτονταν ανεξάρτητα από τη βούλησή του και δεν υποτάσσονταν τυφλά.
Έτσι, ο Κωνστάντιος δέχθηκε και έστειλε στη Σκυθόπολη τον αρχιγραμματέα του τον Παύλο, αποκαλούμενο και "Τάρτατο", θεωρούμενο ως επαγγελματία εξολοθρευτή και διαβόητο για τη σκληρότητά του. Από κοινού ο Γεώργιος και ο Παύλος οργάνωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σκυθόπολης.
Αναφέρει ο Αμμιανός: «το θέατρο των βασανιστηρίων και του θανάτου, η Σκυθόπολη, μια πόλη της Παλαιστίνης, έμοιαζε για δυο λόγους καταλληλότερη από κάθε άλλη: ήταν η πιο απομονωμένη και κυρίως βρισκόταν ανάμεσα στην Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια, από τις οποίες προερχόταν ο μεγαλύτερος αριθμός των κατηγορουμένων» (ο.π.).
5.Η κύρια κατηγορία ήταν βέβαια αυτή της «εσχάτης προδοσίας» και σταδιακά άρχισε να απαγγέλλεται εναντίον όλων των Εθνικών αδιακρίτως. Χαρακτηρίζονταν υπονομευτές του αυτοκράτορα, συλλαμβάνονταν και οδηγούνταν στη Σκυθόπολη, μόνο και μόνο επειδή διατηρούσαν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις: «έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα φυλαχτό κατά του πυρετού ή άλλης αρρώστιας ή να κάθεται κοντά σε τάφο για να κατηγορηθεί ότι επικαλείται φαντάσματα και δαίμονες και να θανατωθεί» (ο.π., 19:12, παρ. 14).
Το κολαστήριο άρχισε γρήγορα να δέχεται "πελάτες" όχι μόνο απ' την Ανατολή, αλλά και από όλη την αυτοκρατορία. Γράφει ο Αμμιανός: «Απ'όλο σχεδόν τον κόσμο ευγενείς ή απλοί πολίτες οδηγούνταν αλυσοδεμένοι στη Σκυθόπολη. Μερικοί υπό το βάρος των αλυσίδων και τις κακουχίες της φυλακής πέθαιναν πριν καν δικαστούν» (ο.π., 19:12, παρ. 7).
Ελάχιστοι γλίτωσαν - είτε γιατί "είδαν το φως" (όπως οι "αντιφρονούντες" στη Μακρόνησο) είτε γιατί κατάφεραν να αποδείξουν την αθωότητά τους. Αυτοί οδηγούνταν στην εξορία και οι περιουσίες τους κατάσχονταν, για να τροφοδοτήσουν τα χριστιανικά κοινόβια. Τέτοιας "επιείκιας" έτυχαν και γλίτωσαν το θάνατο (όχι όμως και τα βασανιστήρια) επιφανείς άνδρες όπως ο Σιμπλίκιος, ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος κ.α.
6.Ο Παύλος είχε, σύμφωνα με τον Αμμιανό, τόση εξουσία στα χέρια του, ώστε «με μια κίνηση του κεφαλιού του, με ένα του μόνο νεύμα εξαρτιόταν η ζωή όλων όσων περπατούσαν στη γη» (ο.π., 19:12, παρ. 13). Αληθινός πρόδρομος των διοικητών των χιτλερικών στρατοπέδων συγκέντρωσης ο Παύλος...
Η διάρκεια ζωής του σφαγείου της Σκυθοπόλεως παραμένει άγνωστη. Θεωρώ βέβαιο ότι ο Ιουλιανός (ο "παραβάτης"), αν το βρήκε εν ενεργεία, το έκλεισε το 361 μ.Χ. Ωστόσο η ζημιά είχε ήδη γίνει.
Έτσι, για περίπου 20 χρόνια λειτουργούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, με θύματα πρωτίστως Έλληνες Εθνικούς (αλλά και άλλους πολυθεϊστές). Η 20ετής λειτουργία αυτού του σφαγείου αποκαλύπτει περίτρανα, πώς επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός στον ελληνικό κόσμο, και γιατί ακολούθησε ο Μεσαίωνας. Αποκαλύπτει επίσης και το γιατί τα μετέπειτα αυτοκρατορικά διατάγματα, που θέσπισαν την "επί ελληνισμώ" θανατική καταδίκη, εφαρμόσθηκαν χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Αποκαλύπτει και την έλλειψη αντίδρασης όταν, σαράντα χρόνια αργότερα, ο Αλάριχος αποδεκάτισε τις ελληνικές πόλεις, συνοδευόμενος από ορδές μοναχών. Στα γεγονότα εκείνα εξοντώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Όσοι απέμειναν, μπήκαν στο "ποίμνιο" για να σώσουν τις ζωές τους, δεχόμενοι άκοντες-εκόντες την αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους ταυτότητας.
7.Αυτά που οι ομόθρησκοι σας χριστιανοί, της μικρής ψεύτικης αγάπης και του Μεγάλου αληθινού μίσους έκαναν στην Σκυθόπολη δεν τα βλέπετε;
«η θα γίνεις χριστιανός η θα πεθάνεις» έλεγαν τότε στους Έλληνες προγόνους μας, αυτοί που νομίζετε αδερφούς σας, κι αντί να ανοίξετε τα μάτια σας και να διαβάσετε ιστορία, έχετε πέσει με τα μούτρα μέσα στhn δήθεν αγία γραφής σας!
k telos as moy apanthsei kapios epiteloys giati h eklisia den voithaei thn ellada??????giati thn misei.giati misei ton elliniko politismo.eine o fovos k o tromos toy teloys ths pseftikhs kyriarxias ths.
xypnhste reeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee.osoi apo esas ellhnes meinate.exo oi evreoi epiteloys.na pate sto israhl!!!!!!!!!
Είπα να διαγράψω τα προηγούμενα μου σχόλια καθώς ήταν υβριστικά (δεν συγκρατήθηκα βλέπετε) και να πω μόνο αυτό.
ΚΑΤΩ Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ!!!
ΖΗΤΩ Ο ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ!!!