Δημοσιεύθη:
19.2.07 @ 8:38 μ.μ.
Ετικέτες:




 

Φάιβ ίζι πίσις

Στα αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών συμπεριλαμβάνονται το Sempreverde, το La chanson de Jacky, το Green Grass Of Tunnel, το A Red Light for the Greens, το Where is My Mind, το Near Wild Heaven κ.α. Από ελληνικά το Χατζηκυριάκειο, το Όλαρια - Όλαρα, το Φασμπίντερ και ξερό ψωμί, η Ανοιξιάτικη Βροχούλα, η Άνοιξη, το Με Σκότωσε Γιατί την Αγαπούσα, το Πάρτυ κ.α. Από ορχηστρικά το Cello Suite #1, το Concert For Piano #2 Opus 21, το Convento De Santa Anna, η Troika, το Chanson, το 52 Cymru Beats κ.α.

Είμαι κολλημένος Appleλας, από το OS X και μετά, με την έννοια ότι έχω στο Dashboard μου widgets που μετράνε ανάποδα τις ημέρες ως το επόμενο WWDC, ενώ παρακολουθώ καθημερινά τις σχετικές RSS τροφοδοσίες. Που είσαι, Λεοπάρδαλη;

Βρίσκω τα μεγάλα ταξίδια ιδιαίτερα εθιστικά. Σε συνεχόμενες χρονιές έχω κάνει δις το γύρο της Ευρώπης, ενώ καλύτερη συνεχόμενη περίοδος της ζωής μου ήταν ο μήνας που ακολούθησα τον αυτοκινητόδρομο 61 στην Αμερική.

Είμαι φετιχιστής με τα μικρά σουβενίρ από ταξίδια, περιόδους ζωής, διαδρομές, σπίτια, βιβλία, συγγενείς, έρωτες, φίλους και γνωστούς, κλπ. Αν μπορούσα θα τα μάζευα όλα σε μια τεράστια σοφίτα.

Μου αρέσουν οι σαχλοταινίες (πχ. κωμωδίες με τον Μπεν Στίλερ ή τον Σον Γουίλιαμ Σκοτ) εξίσου με τα μεγάλα επικά έργα του Κουροσάβα ή τα λυρικά του Κισλόφσκι. Νέα ανακάλυψη μου, ο Γουίλ Φέρελ (θεός). Σιχαίνομαι την σινεφιλία και της κριτικές του Δανίκα. Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω Βασίλης Ραφαηλίδης.

---

Πασάρω στον Σπουργίτη, τα Βαριεστημένα Τούβλα, τα Απίστευτα Δρώμενα, την ange-ta και τον Vive ρέεεεε.

6 σχόλια:

Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
19 Φεβρουαρίου, 2007 21:42  

Now that was a prompt response BFO. Αλλά οι συνήθειες και οι προτιμήσεις είναι δι ίζι πίσις, όπως το λες ;)


Είμαι κολλημένος Appleλας, από το OS X και μετά
Δεν θέλω να δώσω την εντύπωση κακεντρεχούς, αλλά αυτό μου ακούγεται σαν "είμαι φανατικός Chelseάς, από τον Αμπράμοβιτς και μετά".


Δεν θέλω να δώσω την εντύπωση κακεντρεχούς, αλλά αυτό μου ακούγεται σαν "είμαι φανατικός Chelseάς, από τον Αμπράμοβιτς και μετά".

Μπα, περισσότερο σαν "είμαι φανατικός Ντοστογιεφσκικός από το Έγκλημα και Τιμωρία και μετά".


Όλους εσάς τους appleλάδες, αφού πρώτα εκτελέσουμε με μαζικές διαδικάσιες τους windowάδες, θα σας σφάξουμε έναν έναν με κονσερβοκούτι για να πιτσιλάει το αίμα πάνω στα άθλια macintosh.
Linux is not an alternative
Linux is the future


Καλημέρα μεγάλη Άποψη,
καταρχήν ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα τροποποιήσω δεόντως την εισαγωγή του περί ο λόγος πόστ .
Όμως εφόσον με προσκάλεσες, οφείλεις και να με διαβάσεις και να αφήσεις και σχόλια.
Στα δικά σου πέντε εύκολα κομμάτια, όσα κατάλαβα είναι πολύ γλυκά γραμμένα, όσα δεν κατάλαβα, λόγω συντμήσεων υποθέτω ότι και αυτά θα είναι ωραία.
λοιπόν, πάντα έτσι εύκολα να τα βρίσκεις μπροστά σου.
Τα λέμε