Ουτε καν ο Πεταλουδας...

Απαντάει -λέμε τώρα- ο J και ανταπαντάω εγώ:

Η κύρια κατηγορία εδώ είναι η “σκύλευση ενός νεκρού”. Σε τι ακριβώς έγκειται η σκύλευση αφήνεται στην κρίση του αναγνώστη να αποφασίσει, σε ένα όργιο αποφατισμού [να τον βοηθήσω τον αναγνώστη: σκύλευση νεκρού είναι πριν ακόμα κρυώσει το πτώμα του να λες στα παιδιά του “σσσ, καλό μου κρέας για τα κανόνια, χαρείτε που χάσατε τον πατέρα σας”]. Τονίζουμε την τεράστια νοηματική πρωτοτυπία να χαρακτηρίζει κανείς ένα κείμενο όπου παρουσιάζει ως ηρωϊκή πράξη τον [από ατύχημα] θάνατο σε [παράνομη και χωρίς νόημα διατεταγμένη] αερομαχία κάποιου ως “σκύλευση του νεκρού”.

Σκύλευση νεκρού είναι να τον αποκαλείς "κρέας για τα κανόνια" ή να λες πως έκανε ό,τι έκανε για το μεροκάματο. Σκύλευση νεκρού είναι να υπονοείς πως ο ίδιος ήταν απλό πιόνι σε εθνικιστικά παιχνίδια, ό,τι δεν μπορούσε να σκεφτεί για τον εαυτό του και να επιλέξει να κάνει αυτό που κάνει. Σκύλευση είναι επίσης η απαξίωση της όλης δραστηριότητας του.

"Ατύχημα", λες ο θάνατος, άρα όχι ηρωϊκός. Λες και μιλάμε για κάποιον που πάτησε μπανάνα και χτύπησε το κούτελο του. Το ατύχημα συνέβη σε μια καταδίωξη με μαχητικά αεροσκάφη. Καταλαβαίνεις την διαφορά;

Μόνο μια [ναι… ΜΟΝΟ μία] ανάγνωση της συγκεκριμένης άποψης μπορεί να επιχειρήση [τι σας έλεγα για την ορθογραφία;] κανείς που να διατηρεί το νόημα των ελληνικών λέξεων. Πράγματι, μια τέτοια ανάγνωση επιβεβαιώνεται από μεταγενέστερα σχόλια του manifesto και άλλων. Έχει ως εξής:

Ο πιλότος ήταν ένας κακομοίρης μεροκαματιάρης ο οποίος πέθανε τσάμπα στα πλαίσια της εργασίας του. Για το θάνατο του δε, ευθύνονται ουσιαστικά όλοι αυτοί οι εθνικάρες ένθεν κακείθεν του Αιγαίου (ανάμεσα τους και ιστολόγοι) οι οποίοι συντηρούν το πολεμικό κλίμα με την Τουρκία. Είναι καπηλεία να προσεταιρίζεσαι το θάνατο του ως εθνική θυσία, ηρωϊκή υπόθεση κλπ γιατί συντηρείς αυτή την κατάσταση.

Ερώτηση: την ίδια άποψη είχε ο πιλότος για αυτό που ετέλεσε; [”Αν η γιαγιά μου είχε καρούλια, θα ήτανε τρένο;” ή αλλιώς “επίκληση στην άγνοια”].

Τι βολικά αυτά τα δυτικά κουτάκια για ηλιθίους όπου μπαίνει κάθε επιχείρημα. Η υποθετική ερώτηση είναι "επίκληση στην άγνοια", η αναφορά των απόψεων του μεγαλύτερου ειδικού σε ένα τομέα είναι "επίκληση της αυθεντίας", η επισήμανση ιδιοτέλειας είναι "επιχείρημα κατά προσωπικού", κλπ κλπ. Απομένουν μόνο οι αξιωματικοί χειρισμοί και η δήθεν αντικειμενικότητα μιας ξύλινης τεχνικής γλώσσας. Δηλαδή ούτε το 10% των δυνατοτήτων του Λόγου. Είναι δε και φιλοσοφικά λαθεμένοι αυτοί οι μπούσουλες "λογικών σφαλμάτων".

Προφανώς τώρα δεν μπορούμε πλέον να τον ρωτήσουμε [σώώώπα]. Μπορούμε όμως να ρωτήσουμε [για την ακρίβεια μπορούν τα κανάλια να ρωτήσουν] συναδέλφους του [σε διατεταγμένη υπηρεσία] τι πιστεύουν [και να πάρουν τις “αυθόρμητες” απαντήσεις τους]. Ίσως και τι πίστευε ο ίδιος. Υπάρχει κανείς σοβαρός άνθρωπος που πιστεύει ότι θα μας πουν πως δεν θεωρούσε την υπηρεσία του ως εθνική αποστολή; [βλέπω το αποδείξαμε κιόλας…] Πως ο ίδιος έδινε το ίδιο δίκαιο στις δυο πλευρές του Αιγαίου; […οπότε the sky is the limit] Αλλά δεν χρειάζεται να υποθέτουμε [άρα δε χρειάζεται όλη αυτή η παράγραφος, παρατηρώ]. Ακούσαμε ήδη συναδέλφους του στα ΜΜΕ [ξαφνικά τα ΜΜΕ έπαψαν να είναι όργανα “μαζικής πλύσης εγκεφάλου”] και ξέρουμε τι είπαν. [μάλλον δεν εννοείς το “Εμείς δεν κάνουμε πολιτική. Πρέπει όμως να ξεκαθαρίσει η κατάσταση. Δεν μπορεί τη μια στιγμή ένας δικός μας να χάνεται υπερασπιζόμενος το δικαίωμά μας να μην πετά κανείς μέσα στο FIR χωρίς άδεια και λίγα λεπτά μετά να αφήνουμε δύο τουρκικά μαχητικά και ένα ελικόπτερο για ανθρωπιστικούς λόγους να πετούν χωρίς άδεια.“]

Χίλια μύρια κύμματα, μακριά απ' τη λογική.

Το ότι τα ΜΜΕ είναι "όργανα μαζικής πλύσης εγκεφάλου" σημαίνει βεβαίως βεβαίως πως ο,τιδήποτε ειπωθεί σε αυτά είναι ψέμμα. Ω, μα από που αντλεί ο J την ενημέρωση του τότε; Αν πάλι οι συναδέλφοι του μιλήσουν είναι ασφαλώς σε "διατεταγμένη υπηρεσία". Αποκλείεται να έχουν δικές τους απόψεις να εκφράσουν.

Δηλαδή μας λέει ο J πως βασικά οι πιλότοι είναι κοσμοπολίτες, δίνουν δίκιο στην Τουρκία κλπ κλπ αλλά ΑΠΛΑ ΕΤΥΧΕ να έχουν γίνει πιλότοι της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας. Αν ποτέ εκφράσουν αντίθετες απόψεις είναι επειδή είναι σε "διατεταγμένη υπηρεσία".

Παραθέτει και ένα απόσπασμα δηλώσεων τους που λέει το ακριβώς αντίθετο από ό,τι θέλει να παρουσιάσει. Αυτογκόλ ολκής. Κατηγορούν εκεί οι πιλότοι εν ολίγοις την κυβέρνηση για ενδοτισμό επειδή άφησε τα δυο τουρκικά μαχητικά να πετάξουν χωρίς άδεια αμέσως μετά το επεισόδιο.

Τέλος, ξέχασες ότι αυτά που δεν μπορεί να μας τα πεί ο ίδιος, και τα οποία οι συνάδελφοί του τα λένε "επειδή είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία" μας τα είπε η χήρα του. Και αυτή είναι σε διατεταγμένη υπηρεσία;!

[”Τεκμηριωμένο” όπως είδαμε] Συμπέρασμα; Σκύλευση, ω Μανιφέστε, είναι να παρουσιάζεις το θάνατο του ως εργατικό ατύχημα μεροκαματιάρη [κάτι που σημειωτέον έχεις κάνει μόνο εσύ BFO, με την ανάγνωση που έκανες στο κείμενο του Mani, νομίζω πως αυτό λέγεται “δικολαβικό τέχνασμα”. Για παράδειγμα μια εναλλακτική ανάγνωση είναι ότι δεν ήταν καθόλου μεροκαματιάρης, ήταν ένας άρτια εκπαιδευμένος πιλότος για να προστατεύει τα εθνικά μας ΔΙΚΑΙΑ και όχι τους εθνικούς μας ΛΕΟΝΤΑΡΙΣΜΟΥΣ] (”θα λυπόμουν το ίδιο και για το ίδιο όπως και για όλους όσους χάνουν τη ζωή τους προσπαθόντας να κερδίσουν τα προς το ζειν“). Σκύλευση είναι να αφαιρείς από τον νεκρό αυτό που [εσύ λες πως] ο ίδιος πίστευε πως έκανε (και αν κανείς πιστεύει πως ο λόγος που έγινε πιλότος της πολεμικής αεροπορίας είναι το “προς το ζείν”, ε τότε εντάξει, σήμερα εφημερεύει το Δαφνί ).

Δικολαβικό τέχνασμα λέει ο J η ανάγνωση που έκανα στον Μανιφέστο, ό,τι δηλαδή παρουσιάζει τον πιλότο ως μεροκαματιάρη. Και αμέσως μετά, αγνοεί την σαφή παράθεση από τον Μανιφέστο που παραθέτω: "θα λυπόμουν το ίδιο και για το ίδιο όπως και για όλους όσους χάνουν τη ζωή τους προσπαθόντας να κερδίσουν τα προς το ζειν". Δηλαδή τι άλλο να πεί για να δείξει ότι τον θεωρεί μεροκαματιάρη; Έλεος!

Παραμένει η κατηγορία ότι κείμενα όπως της Μιραντολίνας “διαιωνίζουν τις καταστάσεις που οδήγησαν στον θάνατό του“. Αυτή είναι πολιτική σκέψη εν έτει 2006; [δεν τις διαιωνίζουν δηλαδή ρε παπάρα; Ούτε μια σταλίτσα; Το να μη ρωτάει κανένας πώς και γιατί και να σπεύδουν όλοι πρόθυμοι να θυσιαστούν για το γενικά κι αόριστα Δίκαιο συμβάλλει στην αποφόρτιση της κατάστασης;]. Το αποκορύφωμα της ανάλυσης είναι το παλαιό “Αδέρφια, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός;”; Είναι δυνατόν να θεωρείται ότι το πολεμικό κλίμα το συντηρεί …η Μιραντολίνα (και υποθέτω ο Ζουράρις [σωστά], ο Παπαθεμελής κλπ[ακόμα πιο σωστά], αν όχι και ο Κονδύλης [ο “πρέπει να κάνουμε προληπτικό πόλεμο με τους Τούρκους”; Γιατί άραγε;;]). Για ιμπεριαλισμό, κρατικούς σχεδιασμούς, επεκτατικές τάσεις, διεθνείς συμμαχίες κλπ έχει ακούσει άραγε ο Μανιφέστος; Θεωρεί άραγε δυνατόν η εχθρότητα να προέρχεται από αυτά, αντί για το αντίθετο; [θεωρείς δυνατόν να ενισχύεται και λιγάκι από αυτά; Οι ιμπεριαλιστές ενδιαφέρονται για το πορτοφόλι του κόσμου. Οι Μιραντολίνες τον αποβλακώνουν ώστε να μην το προσέχει, μάγκα μου. Δύο ιμπεριαλισμοί συγκρούονται για λεφτά ή κυριαρχία (μελλοντικά λεφτά). Η “σχολή” σου αγιοποιεί τον έναν και δαιμονοποιεί τον άλλον αποπροσανατολίζοντας πλήρως τον κόσμο από το πραγματικό πρόβλημα, γιατί η “σχολή” σου δεν κάνει Πολιτική Ανάλυση, κάνει Μυθοπλασία. “μύθος” = “παραμύθι” για να μην ξεχνιόμαστε]

Δυο ιμπεριαλισμοί συγκρούονται για λεφτά, ο ηλίθιος κόσμος που των αποβλακώνουν οι Μιραντολίνες ώστε να μην το προσέχει, κλπ κλπ. Γνωρίζεις άραγε ότι η απλουστευτική οικονομίστικη θεώρηση είναι εκτός πάσης αξιοπιστίας εδώ και 80 και πλέον χρόνια; Ούτε για αφίσα του ΟΑΚΚΕ δεν κάνει.

Αυτό που κάνεις λέγεται συμψηφισμός, όλα ίσια και όμοια. Έχεις μελετήσει την ιστορική χρήση του όρου "ιμπεριαλισμός"; Είδες σε τι αναφέρεται; Θεωρείς ότι αυτό περιγράφει κάτι που κάνει η Ελλάδα;! Μην το πείς παραέξω, ξέρεις: γέλια, γιαούρτια. Και για να είμαστε ξεκάθαροι: δεν είναι δυο ιμπεριαλισμοί, είναι ένας, ο Τουρκικός, ενός στρατιωτικού κράτους με αμερικάνικη στήριξη. Και με μια εισβολή ήδη στο ενεργητικό του.

"Αγιοποιεί τον ένα και δαιμονοποιεί τον άλλο". Πρωτοφανές, αλλά σε πολλές περιπτώσεις ο ένας έχει δίκιο και ο άλλος άδικο. Δεν είναι όλες οι συγκρούσεις ισομοιρασμένες στο δίκιο και στο άδικο. Και, ω τι θαύμα, μερικές φορές η χώρα σου τυχαίνει να είναι στην πλευρά που έχει το δίκιο. Μπορεί να μην σε βολεύει, γιατί μετά πως θα οικτίρεις τους συμπατριώτες σου ότι έχουν άδικο ώστε να νιώσεις ο έξυπνος ανάμεσα σε μαλάκες, αλλά τι να κάνουμε, συμβαίνει.

Εξασκώντας ψυχικά ταλέντα αντάξια ενός Uri Geller [ή λογικά ταλέντα αντάξια ενός στοιχειωδώς σκεπτόμενου ανθρώπου, διαλέξτε], αποφασίζει ότι η Μιραντολίνα “αδιαφορεί παντελώς για το νεκρό” [ακριβώς: τον υποβιβάζει σε μια ηρωική καρικατούρα και παραβλέπει πως ήταν ένας πραγματικός άνθρωπος που πέθανε για λάθος λόγους, για ΔΙΚΟΥΣ ΤΗΣ λάθος λόγους. Για την καρικατούρα βέβαια, ενδιαφέρεται, ω… πραγματικά ενδιαφέρεται. Αυτό ακριβώς είναι το αρρωστημένο της κατάστασης]. Προφανώς δεν έχει ακούσει για κανέναν πατριώτη ή εθνικιστή (sic) που να σέβεται τους εθνικούς του νεκρούς [μόνο σα σύμβολα μίσους. Και άλλο “σέβομαι”, άλλο “ενδιαφέρομαι”. Αν πραγματικά σε στενοχωρούν οι νεκροί, πρώτο σου μέλημα είναι να μην υπάρξουν κι άλλοι, όχι να τους αυξήσεις. Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνεις;].

Οι εθνικοί νεκροί δεν είναι σύμβολα "μίσους"! Είναι σύμβολα αγώνα για την ελευθερία. Σε όλο τον κόσμο, σε όλες τις χώρες. Το αυτονόητο, δηλαδή. Ο κόσμος τους τιμά και τους σέβεται, όχι οι εξουσίες (να σου θυμίσω την τύχη των εθνικών ηρώων Μακρυγιάννη, Κωλοκοτρώνη κλπ μετά την επανάσταση από την εξουσία;).

Απομένει η τελευταία πρόταση σου: "Αν πραγματικά σε στενοχωρούν οι νεκροί, πρώτο σου μέλημα είναι να μην υπάρξουν κι άλλοι, όχι να τους αυξήσεις". Μπορείς να στεναχωριέσαι για τους νεκρούς ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ να θεωρείς το θάνατο τους ηρωϊκή πράξη και να δέχεσαι την ανάγκη να συνεχιστεί ο αγώνας αυτός. Έτσι τους τιμάς άλλωστε, αναγνωρίζοντας ότι αυτό για το οποίο πέθαναν έχει νόημα.

Τι ακριβώς δεν καταλαβαίνεις;

Τελειώνει με εξίσου πετυχημένη εκτίμηση συναισθημάτων τρίτων [ΨΕΜΑΤΑ], λέγοντας ότι αν [<-- γι' αυτό είναι ψέματα, δε λέει τι γνώμη έχει το παιδί του νεκρού, λέει τι θα έλεγε ο ίδιος στη θέση του] ήταν παιδί του νεκρού:

θα σου έλεγα επίσης πως ο πατέρας μου πέθανε επειδή υπάρχουν εδώ και στην Τουρκία άνθρωποι σαν εσένα και κάποιους από τους σχολιαστές σου που εύχονται καλό ταξίδι σε έναν νεκρό για τον οποίο αδιαφορούν εντελώς

Ένας γιος αντίστοιχα πεσσόντα, πάντως, [αφού κάμποσες Μιραντολίνες έκαναν σωστά τη δουλειά τους] εκφράστηκε ελαφρώς διαφορετικά: ευχαρίστηκε την Μιραντολίνα επειδή έδωσε λόγια στα συναισθήματα του. Μάλλον δεν νιώθει τον πατέρα του ως μεροκαματιάρη, θύμα των εθνικιστών [και μάλλον γουστάρετε για αυτό].

Θα έπρεπε λοιπόν; Αυτό λες στα παιδιά του πιλότου; Ότι θα έπρεπε να νιώθουν τον πατέρα τους ως μεροκαματιάρη, θύμα των εθνικιστών;! Και ο άλλος γιος πεσσόντα είναι ηλίθιος όπου τον πείσανε διάφορες Μιραντολίνες;

Πράγματι, κανείς δεν μπορεί να έχει άποψη δική του και να σκεφτεί σωστά, μόνο εσύ. Στο λέει και η αδερφή σου άλλωστε. Θα σε θαυμάζει ως μεγάλο στοχαστή υποθέτω και η μητέρα σου. Και ο γιός του πατέρα σου.

Πράγματι, το FIR ως έννοια δεν είναι ταυτόσημη με τον εθνικό εναέριο χώρο [”λεπτομέρεια” αυτό]. Ορίζει όμως ένας εναέριο χώρο ο οποίος εν πολλοίς ταυτίζεται με τα όρια του εθνικού εναέριου χώρου [αυτά μην τα λες παραέξω: το FIR έχει τετραπλάσιο εμβαδόν από τον εθνικό μας εναέριο χώρο, ακόμα και αν τον πάμε στα 12 μίλια]. Για να εισέλθεις εντός του FIR [αν είσαι πολιτικό αεροπλάνο] υποχρεούσαι να καταβάλεις σχέδιο πτήσης κατά την είσοδο σου, ώστε να είναι γνωστή η παρουσία σου για λόγους ρύθμισης εναέριας κυκλοφορίας κλπ. [κάπως πιο ασαφές αυτό από το “πάνε να μας πάρουνε τα ιερά μας χώματα”, δε βρίσκεις; Και επιπλέον όλα αυτά τα ακούω βερεσέ από τη στιγμή που ολόκληρο ΝΑΤΟ μας γράφει στα @@ του στο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ θέμα κι εμείς δεν αναχαιτίζουμε τίποτα]

Το τετραπλάσιο εμβαδόν είναι ένα τεχνικό τέχνασμα όταν μιλάμε για όρια. Βλέπεις, σε αντίθεση με την Αμερική, την Γαλλία, το Κονγκό, την Ιταλία κλπ η διαμόρφωση των εθνικών μας εδαφών έχει εκατοντάδες νησιά και νησάκια. Αυτό το πρόβλημα καθορισμού εναέριου χώρου με βάση το έδαφος δεν το έχουν άλλα κράτη. Να πως το θέτουν: "Thus, the Athens FIR covers the whole of Greece's airspace plus scattered sections of international airspace.". Διασκορπισμένες εκτάσεις σημαίνει "τώρα είμαι στον εθνικό εναέριο χώρο της Ελλάδως, τώρα δεν είμαι, τώρα είμαι, τώρα δεν είμαι". Καταλαβαίνεις γιατί είναι προβληματικό αυτό;

Να δες και αυτό:

What are the provisions of international law pertaining to Greece 's national airspace ?

International law stipulates that a country's national airspace should correspond with the territorial sea beneath it. However, when Greece adopted a 10 - mile national airspace in 1931 no objections were raised by Turkey or any other member of the international community. Following the establishment of the International Civil Aviation Organization (ICAO) in 1949, and the Athens Flight Information Region, all traffic through the Aegean airspace continued to respect the 10-mile zone as Greece's national airspace. Prolonged inaction on behalf of third states to contest the claims of a state in effective occupation, although they were in a position to do so, gradually becomes acquiescence. In effect, third states are eventually prevented from contesting the occupants' title. Regarding the Aegean airspace, acquiescence gradually formed a special international custom similar to other special customary rights, such as the four mile territorial sea zone in Scandinavia. Moreover, Greece's national airspace of 10 miles is in accordance with the international law of the sea which defines national airspace as an element of the territorial sea and allows for the extension of the territorial sea up to twelve miles. Turkey first contested the Greek national airspace in 1974 following its invasion of Cyprus

Έτσι, για να καταλαβαινόμαστε.

Εδώ εισέρχεται και ένα άλλο [φανταστικό] στοιχείο: ένα σκάφος που εισέρχεται στο FIR ελέγχου μιας χώρας χωρίς σχέδιο πτήσης, εισέρχεται επίσης στην πορεία του μέσα στον εθνικό εναέριο χώρο [αυτό όμως ΔΕΝ έγινε]. Απρόσκλητα και χωρίς άδεια. Σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου [δε χρησιμοποιεί οποιαδήποτε χώρα του κόσμου το FIR σαν κουτοπονηριά διεκδίκησης εναέριου χώρου] αποκτά άμεσα συνοδεία από πολεμικά αεροσκάφη που το οδηγούν εκτός του εθνικού εναέριου χώρου και σε περίπτωση επιμονής, αναχαίτιση.

Θυμίζω ακόμα, ότι η αναχαίτιση δεν έγινε απλά εντός του FIR αλλά και καραεντός του εθνικού εναέριου χώρου, πέριξ της Καρπάθου [μόλις 21 μίλια από εκεί, σα να λέμε στην καρδιά του ελληνικού εναέριου χώρου: θυμίζεις ΨΕΜΑΤΑ]. Στοιχειώδες, αγαπητέ Ουώτσον. [ψεύτη]

Για τον ελληνικό εναέριο χώρο, διαβάστε παραπάνω από τους αμερικάνους φίλους μας. Εκτός αν τους υποψιάζεσαι και αυτούς για ...ελληναράδες!

Απομένει η καταγγελία του “υπερφίαλου εθνικισμού του τελευταίου μαλακοελληναρά”, στην οποία χρεώνεται η μικρασιατική καταστροφή και η εισβολή στην Κύπρο. Γιατί όμως λείπει η καταστροφή του Μεσολογγίου και η πανωλεθρία των τριακοσίων στις Θερμοπύλες; [γιατί αυτά ΔΕΝ ήταν ΥΕΤΤΜ: στοιχειώδες αγαπητέ Ουώτσον. Δεν είναι υπερφίαλο να θες την ελευθερία σου. Είναι υπερφίαλο να τοποθετείς τα “κεκτημένα” σου στη Συνθήκη των Σεβρών εν έτει 2000. Είναι υπερφίαλο να ψηφίζεις Δηλιγιάννη (πρώτα θα πάρουμε την Πόλη, μετά θα γίνουμε κράτος) αντί για Τρικούπη (πρώτα θα γίνουμε κράτος, μετά θα πάρουμε την Πόλη). Και btw με τους Σπαρτιάτες έχεις ΑΚΡΙΒΩΣ τόση σχέση όση οι Τζαμαϊκανοί με τους Γότθους, μια τέταρτου βαθμού πλάγια γλωσσική συγγένεια δηλαδή, live with it και πάψε να τους θεωρείς προέκταση της (εξαιρετικά νεόδμητης) ιδεολογίας σου προς τα πίσω]

Δηλαδή συμφωνείς με το: "πρώτα θα γίνουμε κράτος, μετά θα πάρουμε την Πόλη";! Μην το πείς παραέξω. Απομένει βέβαια το τι σημαίνει: "θα γίνουμε κράτος". Τέλος πάντων, μερικές απορίες.

Η Θεσαλλονίκη και τα Δωδεκάνησα δεν άνηκαν στην Ελλάδα της επανάστασης. Να τα δώσουμε και αυτά;! Υπερφίαλη η προσάρτηση τους; Αν όχι, τότε τι ακριβώς την δικαιολογεί; Μήπως με το ίδιο σκεπτικό και η Σμύρνη πχ. δικαιολογείται;

(Ώστε με τους σπαρτιάτες έχω τόσο σχέση όση οι Τζαμαϊκανοί με τους Γότθους; Αυτό είναι επιστημονική απόφανση; Χαχαχα, γέλια, γιαούρτια. Προφανώς κανείς δεν έχει σχέση με κανέναν, ε; Πάνε, χάθηκαν όλοι, γαμήσι στο γαμήσι αραιώθηκε το ...αίμα (αφού έθνος = αίμα, όπως το θέτεις). Που να καταλάβεις τώρα για πολιτισμούς, συνέχεια, και πως πχ. ακόμα και οι εβραίοι, μετά από 2000 χρόνια και διασκορπισμένοι παντού, αποτελούν ακόμη έθνος και δεν έχουν απλά μια "πλάγια γλωσσική συγγένεια".)

5) Έκανα και μία βόλτα από τη μπλογκόσφαιρα. Οι “τουρκοφάγοι” μας είναι -κλασικά- γέροι, γκόμενες, Έλληνες του εξωτερικού, Κύπριοι πολίτες, φοιτητές ή πιτσιρίκια (το “ή” είναι OR, όχι XOR). Όλως συμπτωματικώς δηλαδή, αυτοί που σε περίπτωση που “πάψουμε να σκύβουμε” (=”ακολουθήσουμε τις υπερφίαλες εκτός τόπου και χρόνου προτροπές τους και δούμε επιτέλους το όλο θέμα με γηπεδικούς όρους”) δε θα τους διατάξει κανείς να πάνε να πολεμήσουν 70.000.000 Τούρκους. Λοιπόν ο Λαός μας φαίνεται ότι δε λέει μόνο μαλακίες, έχει πει και ένα σωστό: “όποιος είναι έξω από το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει”.

Ο εθνικιστής [πριν 200 χρόνια, που ο εθνικισμός ήταν προοδευτική ιδεολογία και οι αντικειμενικές συνθήκες εντελώς διαφορετικές] Κωλοκοτρώνης έχει ήδη γράψει σχετικά με “υπερφίαλες εκτός τόπου και χρόνου προτροπές” [με τι δικαίωμα εξισώνεις το “έχουμε δικαίωμα να αντιμετωπίζουμε το FIR σαν εναέριο χώρο” με την εθνικοαπελευθερωτική επανάσταση του ‘21; Ποιος σου είπε ότι κριτήριό μου για να χαρακτηρίσω μια πράξη “υπερφίαλη” είναι η επιτυχία της ή όχι; (το υπερφίαλο είναι Ύβρις και πάντα οδηγεί σε καταστροφή, αλλά ό,τι οδήγηγεί σε καταστροφή δεν είναι αναγκαστικά υπερφίαλο)] τα εξής:

O κόσμος μας έλεγε τρελούς. (...)

Δεν εξισώνω το "έχουμε δικαίωμα να αντιμετωπίζουμε το FIR σαν εναέριο χώρο" αλλά το "έχουμε δικαίωμα να απαντάμε σε Τούρκικες προκλήσεις". Είναι διαφορετικό.

Δεύτερον: αυτό που μου είπε ότι χαρακτηρίζεις μια πράξη υπερφίαλη μόνο με βάση την επιτυχία της είναι ότι οι ενστάσεις σου αναφέρονται όλες μόνο σε αποτυχημένες πράξεις. Α, προσθέτεις και το "λογικό επιχείρημα" ότι το "υπερφίαλο είναι ύβρις και πάντα οδηγεί σε καταστροφή"!!! Δηλαδή η κατοχή της Ινδίας από τους άγγλους ή η σφαγή των Ινδιάνων από τους Αμερικάνους δεν ήταν επιτυχημένη ή δεν ήταν υπερφίαλη;!

Αλλά μου αρέσει η συλλογιστική: “Οι “τουρκοφάγοι” μας είναι -κλασικά- γέροι, γκόμενες, Έλληνες του εξωτερικού, Κύπριοι πολίτες, φοιτητές ή πιτσιρίκια” (…)
δηλαδή, αυτοί που (…) δε θα τους διατάξει κανείς να πάνε να πολεμήσουν 70.000.000 Τούρκους”. [δεν την ανατρέπεις πάντως, παρατηρώ]

Έστω ότι οι γέροι και οι γυναίκες δεν θα πολεμήσουν. Ούτε οι Έλληνες του εξωτερικού. Πόθεν προκύπτει ότι φοιτητές και κύπριοι πολίτες δεν θα πολεμήσουν;! [έχεις δει πολλούς κύπριους πολίτες και φοιτητές να πηγαίνουν φαντάροι;]

Εμμμ, όλοι οι κύπριοι πάνε φαντάροι, και σε περίπτωση πολέμου και πάμπολοι φοιτητές θα πολεμήσουν. Δεν πολεμάνε μόνο όσοι τυχαίνει να υπηρετούν εκείνη την στιγμή!

Απλά για να καταλαβαίνουμε όλοι: το επίθετο “νέα” αναφέρεται στην χρονική εγγύτητα της συγκεκριμένης κάθε φορά πρόκλησης, όχι στην καινοτομία που αυτή συνιστά. [δε νομίζω]

Μπορεί να μην το νομίζεις, αλλά έτσι είναι. Γι' αυτό και λέμε "νέα τούρκικη πρόκληση" και όχι "καινοτόμα", "καινοφανής", "πρωτοφανέρωτη", "πρωτότυπη", "νεόκοπη", κλπ. Έλεος.

(Πχ. φόνοι συμβαίνουν εδώ και εκκατομύρια χρόνια. Αν κάποιος σκοτώσει κάποιον όμως, δεν παύουμε να λέμε στις ειδήσεις πχ. “νέος φόνος συγκλόνισε το πανελλήνιο” [με τη διαφορά ότι κάθε φόνος είναι ξεχωριστή πράξη, ενώ το να πεις 500 φορές “θέλω το Αιγαίο” είναι η ίδια πράξη. Κατά τα άλλα, δε μου απαντάς σε τι ακριβώς συνίσταται η αυξημένη προκλητικότητα και γιατί δεν είναι τεχνητό το πύκνωμα των σχετικών ειδήσεων στα ΜΜΕ.]).

Προς τι το πύκνωμα των σχετικών ειδήσεων; Μήπως συμπτίπτει με ...σχετικές κινήσεις, ανάμεσα σε αυτές και το επεισόδιο το οποίο συζητάμε;!

Το να πείς "θέλω το Αιγαίο" είναι ...η ίδια πράξη;! Ακόμα και αν συμβαίνει από άλλους τούρκους υπεύθυνους, σε άλλες συγκυρίες, με άλλες αφορμές και με διαφορετική κάθε φορά στόχευση; Ε, τότε ναι, κακώς μας κάνει εντύπωση.

Να μια ωραία σελίδα με …ανέκδοτα. [που δεν περιγράφει ούτε μισό θρησκόληπτο KAI εθνικιστή αναρχικό, γιατί αυτά τα τρία είναι απλά ασυμβίβαστα. Και επειδή σε αυτό το καρακιτσαριό βαλκανίων που δηλώνουν το ένα και το άλλο οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους, να θυμήσω τι έλεγε περί πατριωτισμού ο Μιχαήλ Μπακούνιν (Letters on Patriotism, 1869): Η ίδια η ύπαρξη του Κράτους απαιτεί να υπάρχει μια προνομιούχος τάξη με ζωτικό συμφέρον τη διατήρησή του. Αυτό που αποκαλείται “πατριωτισμός” είναι ακριβώς το ομαδικό συμφέρον αυτής της τάξης. ΑΥΤΟ -παρ’όλο που δε συμφωνώ- είναι Αναρχικός Πολιτικός Λόγος, και όχι τα γλυκανάλατα κειμενάκια επιπέδου χουντικής σχολικής έκθεσης σε γυμνάσιο κορασίδων]

O Μπακούκιν έχει γράψει και το παρακάτω βέβαια:

Το κράτος δεν είναι πατρίδα. Είναι η αφαίρεση, ο μεταφυσικός, μυστικιστικός, νομικός μυθος της πατρίδας. Οι προλετάριοι έχουν πατρίδα. Οι λαϊκές μάζες όλων των χωρών αγαπούν βαθιά την πατρίδα τους. Αυτή ειναι μια φυσική, αληθινή αγάπη. Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα αλλά γεγονός. ο πολιτικός πατριωτισμός, η αγάπη του κρατους ειναι η εκφυλισμενη μεσω απατηλης αφαιρέσεως έκφραση αυτής της αγάπης προς όφελος της εκμεταλλεύτριας μειοψηφίας... η πατρίδα αντιπροσωπεύει το αδιαφιλονίκητο κι ιερό δικαίωμα κάθε ανθρώπου, ομάδας ανθρώπων, ενώσεων, κοινοτήτων, περιοχών, να ζουν, να σκέφτονται, να θέλουν και να δρουν κατα τον τρόπο τους που γεννήθηκε σαν αποτέλεσμα της μακρόχρονης ιστορικής εξέλιξης. Υποκλίνομαι λοιπον μπρος στην παράδοση και την ιστορία των λαών γιατί είναι το αίμα και η σάρκα, η σκέψη και η θέληση κάθε λαού. Γι αυτό, ειλικρινά, είμαι ο πατριώτης όλων των καταπιεσμένων πατρίδων. Είμαι πατριώτης και διεθνιστής ταυτόχρονα.

Αν έχεις προσέξει, όπου μιλάει ενάντια στον πατριωτισμό εννοεί την κρατική ιδεολογία και το συνδυάζει με την έννοια και την ισχύ του κράτους. Άλλος ο "πατριωτισμός" του Πατακού, άλλος του Γλέζου.

(Επίσης ήταν Πανσλαβιστής, όπως έγραψε και ο Μαρξ (ο ίδιος κατηγόρησε τον Μαρξ ότι ήταν Γερμανός εθνικιστής)).

Επίσης μου αρέσει η λογική σου. Μπορεί να υπάρχουν πατριώτες αναρχικοί και χριστιανοί αναρχικοί, το δέχεσαι αυτό, αλλά το πρόβλημα είναι ο συνδιασμός και των τριών. Να προσθέσω ότι τα επίθετα "θρησκόληπτοι" και "εθνικιστές" είναι δικά σου. Ιστορικά οι λέξεις πιστός και πατριώτες δεν ταυτίζονται με "θρησκόληπτος" και "εθνικιστής".

Δημοσιογράφος: Φαντάζομαι δεν θ’ αφήσετε τα παιδιά σας να πάνε στην Αεροπορία…
Χήρα ΗΛΙΑΚΗ: Γιατί; Εμείς αγαπάμε την Πατρίδα και την Αεροπορία! [3o replay]

[τα παιδιά της είναι προνήπια και το μεγάλο είναι ΚΟΡΙΤΣΙ, αγαπητέ (το άλλο δε θυμάμαι και δεν έχω σκοπό να ελέγξω για χάρη σου). Κι ο δημοσιογράφος (το τηλετσουτσέκι) τιμά τόσο πολύ το λειτούργημά του που δεν ήλεγξε καν αυτή τη “λεπτομέρεια” (όπως δεν την ήλεγξε και η ΜηΜ, τόσο πολύ βιάστηκε να τα θεωρήσει Κρέας για τα Κανόνια) και εκτόξευσε τη στερεοτυπική του ερώτηση ζητώντας πιστοποιητικό εθνικοφροσύνης από μια χαροκαμένη. Και το πήρε (τι έκπληξη!). Η κατάντια της νεοελληνικής τηλεοπτικής χούντας, σε όλο της το μεγαλείο. Κάντην ριπλέι όσο θες. Μετά πάρε το κινητό σου που στοιχίζει όσο ο μισθός μου και παίξτο μας αντιρρησίας της μηντιοκρατίας και του καπιταλισμού, γελοίο υποκείμενο. Και σημειώνω ότι άλλο να αγαπάς την πατρίδα, άλλο ό,τι μαλακία σου λένε με τη λέξη “πατρίδα” να τη θεωρείς αυτόματα σωστή.]

Εμμ, θα εκπλαγείς αλλά υπάρχουν και γυναίκες στελέχη της αεροπορίας. Λες και αυτό είναι το σημαντικό!

(Όσο για το κινητό μου, αν αυτό είναι ο καυμός σου, να συναντηθούμε να στο δώσω. Εδώ ξέχασες το "ad hominem" και τους λοιπούς κανόνες των "λότζικαλ φάλασις" βλέπω...)

Τα λόγια του Έκτορα προς την Ανδρομάχη και το παιδάκι του τα θυμάται; Λέτε ο Έκτορας να τιμούσε τα παιδιά του περισσότερο αν έφευγε από την μάχη και άνοιγε κάνα μπακάλικο στα προάστια; [Ο Έκτορας, η Ανδρομάχη, η Κοκκινοσκουφίτσα, τα τρία πουλάκια κάθονταν, το Αίμα, η Τιμή, η Χρυσή Αυγή… Hellooooooo: ο Έκτορας ήταν ΜΥΘΙΚΟ πρόσωπο. Και δεν ήταν ΚΑΝ Έλληνας. Εδώ τώρα, είναι η πραγματικότητα και η Πραγματική Ελλάδα. Εδώ και στην Οδύσσεια, παρεμπιπτόντως: «μη δη μοι θάνατόν γε παραύδα φαίδιμ’ Οδυσσεύ, βουλοίμην κ’ επάρουρος εών θητευέμεν άλλω, ανδρί παρ’ ακλήρω, ω μη βίοτος πολύς είη, η πάσιν νεκύεσσι καταφθιμένοισιν ανάσσειν»(ελεύθερη μετάφραση: τη χέζω τη δόξα και την τιμή Οδυσσέα, καλύτερα να μην ήμουν στον Άδη κι ας ήμουν άκληρος σκαφτιάς σε χωράφια, τάδε έφη… Μπίστης; Όόόχι: ΑΧΙΛΛΕΑΣ). Για κάθε παράδειγμα από τον κόσμο της ονειροφαντασίας, μπορώ να σου φέρω δέκα αντίθετα, θα έπρεπε να το είχες καταλάβει πριν προσβάλλεις τη νοημοσύνη μου και τις γνώσεις μου. Γιατί η “μνήμη” σου, η “ιστορία” σου, τα “δίκαιά” σου, όλα αυτά πάσχουν από πόλωση επιβεβαίωσης. Στοιχειώδες, αγαπητέ Ουώτσον.]

Ο Έκτορας είναι μυθικό πρόσωπο, αλήθεια; Φοβερή ανακάλυψη. Το θέμα είναι ότι ο πολιτισμός μας διδάσκει και μέσα από μυθικά πρόσωπα την στάση μας στην "πραγματικότητα και την πραγματική ελλάδα". Το θέμα είναι ότι τα λόγια των μυθικών προσώπων τα έγραψαν πραγματικά πρόσωπα και τις ιδέες και τον πόλιτισμό τους εκφράζουν. Το θέμα μας είναι επίσης ότι η στάση του Έκτορα δίδαξε και ενέπνευσε ανθρώπους και πολιτισμούς για χιλιάδες χρόνια. Το παράπονο του νεκρού Αχιλλέα και ο Μπίστης, όχι. "Καλύτερα δούλος και ζωντανός παρά δοξασμένος και νεκρός", συμφωνείς με αυτό και το παράθεσες; Συμφωνούσε ο Σπάρτακος; Ο Ρήγας Φεραίος;

Ούτε καν ο Πεταλούδας...