Από μικρό και από τρελό
Ο Panic Room γράφει και εγώ παραθέτω:Ναι, πήραμε και πάλι ποίημα.Ο Αναστάσης δηλαδή, στο νηπιαγωγείο…Για την 25η Μαρτίου.
Και μάλιστα δεν είναι απλό ποίημα… Είναι μέρος ενός σκετς που παρουσιάζει κάποιες ηρωϊκές μορφές του 1821. Το ακριβές σενάριο δεν το ξέρω, αλλά ο Αναστάσης θα παίξει τον Κοραή.
Τα δυό τετράστιχα που τού αναλογούν τα έμαθε σχεδόν αμέσως με την μητέρα του.
Μετά τις απανωτές απαγγελίες άρχισαν και οι σκηνοθετικές παρεμβάσεις της πεθεράς μου:
-«Να, εδώ Αναστάση μου θα κάνεις με τα χεράκια σου έτσι, κατάλαβες;
Κι εκεί που λες “αρχαίους” θα δείξεις ψηλά,κατάλαβες;»
Ο μικρός δεν κατάλαβε γιατί οι αρχαίοι είναι ψηλά, αλλά δεν είχε λόγους για να διαφωνήσει.
Την ώρα όμως που παίρναμε το απογευματινό μας καφεδάκι, άρχισαν οι πρώτες ερωτήσεις του Αναστάση για την “εκβάνθυνση” του ρόλου του.
-«Μπαμπά, ποιος ήταν πιο δυνατός ο Κολοκoτρώνης, ο Καραϊσκάκης ή ο Κοραής;»
-«Μπαμπά, ποιος είχε το πιο μεγάλο σπαθί από τους τρεις;»
Όταν του εξήγησα ότι ο Κοραής δεν ήταν οπλαρχηγός σαν τους 2 άλλους, αλλά “διδάσκαλος του γένους”, ξίνισε τα μουτράκια του. Όταν του έδειξα την εικόνα του Κοραή στην εγκυκλοπαίδεια και είδε ότι “αυτός ο Κοραής, ούτε καν τσολιαδίστικα φοράει ρε μπαμπά”, ο θυμός του έγινε εμφανής.
Σχεδόν δακρυσμένος έσκισε το χαρτί που ήταν γραμμένο το ποίημά του φωνάζοντας :
«δεν θέλω να είμαι Κοραής! Γιατί ο Βασίλης και ο Χάρης να έχουν τσολιαδίστικα και σπαθιά, κι εγώ να μην έχω!»
Κλάμα και οδυρμός! Οργή και κοπετός! Με κόπο σώσαμε το χαρτάκι από τα χέρια του απαρηγόρητου Αναστάση και το κολήσαμε πρόχειρα με σελοτέιπ.
Κι άντε να εξηγήσεις τώρα εσύ στον πεντάχρονο , που βλέπει την 25η Μαρτίου σαν μια λογική προέκταση της αποκριάς, ότι «όπλο είναι νομίζω κι ένα ανοιχτό μυαλό».
Δεν πρόκειται για καμμία παρεξήγηση του μικρού μεταξύ αποκριάς και εθνικής εορτής.
Ο μικρός έχει κριτήριο. Σκέπτεται με μυθικά αρχέτυπα, όχι σαν λογιστής.
Όσο για μένα, I rest my case.
5 σχόλια:
Καλό είναι τα παιδιά να σκέπτονται με μυθικά αρχέτυπα. Το πρόβλημα είναι με τους ενήλικες που εξακολουθούν να σκέπτονται έτσι και αρνούνται να δουν την πραγματικότητα.
Έχει αλλάξει κι ο καιρός, ψιλομπήκε κι η Άνοιξη..
Δεν θα το σηκώσω λοιπόν το γάντι.
Είναι και μες στη χλέμπα.
Με ενοχλεί και η μέση μου, where to run now...
Kαταλαβαίνεις.
ΥΓ. 1. Αναφέρομαι, προφανώς, όχι στο αγλαό παράθεμα αλλά στη δικανικώς χρησιμοποιούμενη (;) ζεύξη παλαιότερου post σου, προς επίρρωση των προσφιλών σου "μυθικών αρχετύπων".
2. Α, ρε μπαρμπαΔιαμαντή, εσένα σου 'λαχε να γεννηθείς Χιώτης, όχι περήφανος βουνίσος (sic).
Να φόραγες τουλάχιστον τσολιαδίστικα.. (-;
Που να φανταστείς κι εσύ ότι οι ρέκτες επίγονοι θα τραβάγανε ζόρια με τους λογιστές-επιπροσθέτως μερικοί και με την ιντελιγκέντσια που 'κανες παρέα στον καιρό σου.. (-:
3. Για όποιον κάνει κέφι, μέρες που 'ναι, προτείνω και ένα παλαιϊκό αναγνωσματάκι για να μάθουμε και τίποτα για τους λογιστές-πέρα από το να τους λοιδορούμε ερήμην.. [στον καιρό του ντεμοντέ!]
Σταμάτη Πέτρου, "Γράμματα από το 'Αμστερνταμ", επιμ. Φιλιππος Ηλιού, Αθήνα (Ερμής) 1976.
4. Ρε BFO. Σταμάτα (pls) να 'σαι τόσο άνισος. Ιλίγγους παθαίνω. Μετά τον κυρ-Παύλο, τέτοια; Οι αναγνώστες σου έχουν προσδοκίες..;-)
5. Άντε. Και αν είσαι μεθαύριο στη στρατιωτική παράτα, δώσε σήμα. Θα σε καμαρώνουμε εκ του μακρόθεν.
lol, lol.
Ὅταν τὸ παιδὶ μεγαλώσει, θὰ μελετήσει καὶ τὶς ἱστορικὲς πηγὲς καὶ θὰ διαπιστώσει πῶς οἱ λεπτομέρειες τῶν ἱστορικῶν γεγονότων ἐπιβεβαιώνουν αὐτὸ ποὺ πάντοτε βαθειὰ ἤξερε· πῶς οἱ ψαλιδόκωλοι «ἐκσυγχρονιστὲς» (δὲν ἀναφέρομαι στὸν Κοραῆ τώρα) κόντεψαν νὰ καταστρέψουν τὴν Ἐπανάσταση· καὶ πῶς κόλλησαν σὰν βδέλλες μετὰ στὴν Ἑλλάδα. (Τουλάχιστον μέχρι οἱ ὑπηρέτες τοῦ νεοταξικοῦ ἱστορικοῦ ἀναθεωρητισμοῦ ἀναλάβουν νὰ μᾶς πείσουν γιὰ τὸ ἀντίθετο· εἶχε θάψει ὁ Κωστῆς Παπαγιώργης, σὲ ἕνα ἀπολαυστικὸ ἄρθρο, τὸν ombudsman Νικηφ. Διαμαντοῦρο διὰ τὸ τοιοῦτον!)
4. Ρε BFO. Σταμάτα (pls) να 'σαι τόσο άνισος. Ιλίγγους παθαίνω. Μετά τον κυρ-Παύλο, τέτοια; Οι αναγνώστες σου έχουν προσδοκίες..;-
Ο κυρ Παύλος πάλι νομίζω θα το χαιρότανε το τελευταίο ποστ.
Είπαμε, από μικρό και από ανορθολογιστή...