Νίκος Δήμου: γυμνή φωτογράφιση
Ο Νίκος Δήμου δημοσίευσε σήμερα ένα νέο κείμενο στο ιστολόγιο του όπου διερωτάται "Γιατί ενοχλώ;". Απαντάω εν τάχει επειδή νομίζω ότι κατατάσει και το παρόν ιστολόγιο στις τάξεις των ενοχλημένων όταν γράφει πως "Ξεθάβονται παλιές κριτικές και κείμενα". Πράγματι, δημοσίευσα εδώ χθες μια παλιά κριτική του Χρήστου Βακαλλόπουλου για την εκπομπή λόγου του κ. Δήμου.Για να ξεκαθαρίσω τη θέση μου: ο λόγος που ανέβασα το δημοσίευμα αυτό δεν είναι επειδή με ενόχλησε η είσοδος του Δήμου στα ιστολόγια. Βρίσκω επίσης φαιδρές όλες τις υστερίες που βλέπουμε , του στυλ "αφού ήρθε ο Νίκος Δήμου εγώ θα κλείσω το μπλόγκ μου" (!). Τι να αντιπείς σε κάτι τέτοιο;
Τέλος πάντων, δεν με ενόχλησε η είσοδος του Νίκου Δήμου στα ιστολόγια. Αντίθετα την είδα κάπως νοσταλγικά: μια πρόχειρη ματιά στην βιβλιοθήκη μου φανερώνει ότι είμαι ο ευτυχής κάτοχος 18 βιβλίων του, τα οποία διάβαζα με ενδιαφέρον "ὅτε ἤμην έφηβος". Σήμερα (όπου, δυστυχώς, εδώ και καιρό γέγονα ἀνήρ) αν ήταν να επιλέξω ορισμένα βιβλία του για το περιεχόμενο τους και την αντοχή του στο χρόνο θα ήταν η "Τέλεια Διαδρομή", οι "Προσεγγίσεις", οι "Λίστες" και ίσως οι διάφορες οδοί. Ενδιαφέρουσα επίσης η επιχειρηματολογία της "Χαμένης Τάξης" (και εν πολλοίς, πιστεύω, σωστή).
Έχοντας παρακολουθήσει, λοιπόν, τον συρφετό των ημερών (ο οποίος λαμβάνει θέση και κατά αλλά και υπερ του κ. Δήμου, για να είμαστε ακριβείς), αποφάσισα να ανεβάσω το κείμενο του Βακαλλόπουλου επειδή πιστεύω ότι αυτό που ο κριτικός διαβλέπει ισχύει και σήμερα όσον αφορά στο ιστολόγιο του Δήμου. Και ότι αυτό το κείμενο επομένως, δίνει και μια εξήγηση στην απορία του, "γιατί ενοχλώ". Αν αφαιρέσουμε τις υστερικές ή κακοπροαίρετες περιπτώσεις, ό,τι ενοχλεί τον κριτικό είναι ό,τι ενοχλεί και τους επικριτές του σημερινού ιστολόγιου: η τάση για "τακτοποίηση ιδεών", δηλαδή η αποφυγή του διαλόγου ως μέσου αναζήτησης της αλήθειας και η καταφυγή στην εφαρμογή έτοιμων απόψεων (όπου αυτοθεωρούνται και "αντι-δογματικές"). Αυτό όσο αφορά τόσο στον εσωτερικό διάλογο του κειμένου όσο και τον διάλογο που λαμβάνει χώρα στα σχόλια. Δεν είναι απλά ότι οι απόψεις είναι έτοιμες. Όλοι έχουμε τις προκαταλήψεις μας. Είναι η απλότητα τους που είναι σκανδαλώδης, ώστε λίγη από την πολυπλοκότητα του κόσμου διασώζεται. Όπως για παράδειγμα όταν για το δίλλημα Μίκης ή Μάνος δίνονται ως αναλογία οι γατόφιλοι και οι σκυλόφιλοι.
Αυτό που μου άρεσε στον Νίκο Δήμου τον καιρό που τον διάβαζα ήταν το αγγλοσαξωνικό λιτό και στρωτό είδος δοκιμιακής γραφής. Αυτό που τελικά με απώθησε ήταν ότι η μορφή αυτή καπέλωνε τη σκέψη, όπου γίνονταν και η ίδια λιτή, όχι με την έννοια της απλότητας αλλά της ελλείψεως. Τελικά πρόκειται απλά για τον πόλεμο μεταξύ δυο διαφορετικών οπτικών του κόσμου. Ο Δήμου είναι μέτοχος της δυτικής ματιάς (η οποία είναι και αρχαιοελληνική στο βαθμό που οι δυτικοί παρεξήγησαν την αρχαία ελλάδα ή τέλος πάντων με μια απλοποιημένη έννοια του ελληνικού πνεύματος). Προπαγανδίζοντας ακατάπαυστα τις κατευθυντήριες γραμές αυτής της λιτότητας πρόσληψης, αναλαμβάνει το ρόλο του "τακτοποιητή". Όταν το θέμα είναι περιορισμένο (η τέλεια διαδρομή, τα peanuts) έχει καλώς. Αλλιώς το θέμα υποφέρει.
Νομίζω την λύση την πρότειναν αρκετοί. Ορισμένοι και στα σχόλια του. Να αγκαλιάσει το ιστολόγιο ως μέσο, αντί να το χρησιμοποιεί όπως τα παλαιότερης μόδας φόρουμ [1]. Περισσότερο ιδιοσυγκρασιακά κείμενα και όχι θέματα τιθέμενα προς συζήτηση (και δη προς "τακτοποίηση"). Η σχέση καταγωγής/εξάρτησης του ιστολογίου με την ιστοσελίδα σας το αποδυναμώνει. Εντέλει, το θέμα είναι απλό: when in Rome do as Romans do.
Και για να μη περιοριζόμαστε στα αρνητικά. Ορίστε μια όμορφη μετάφραση ενός αμερικάνικου ποιήματος από το Νίκο Δήμου:
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗΝ ΠΟΙΗΣΗ
Τους ζητάω να πάρουν ένα ποίημα
και να το κρατήσουν στο φως
σαν έγχρωμη διαφάνεια
ή να ακουμπήσουν το αυτί στην κυψέλη του.
Λέω, πετάξτε ένα ποντίκι μέσα σ' ένα ποίημα
και παρατηρήστε το πως ψάχνει την έξοδο,
ή βαδίστε μέσα στο δωμάτιο του ποιήματος
και ψηλαφίστε τους τοίχους για τον διακόπτη του φωτός.
Τους θέλω να κάνουν θαλάσσιο σκι
πάνω στην επιφάνεια του ποιήματος
χαιρετώντας το όνομα του ποιητή στην ακτή.
Αλλά το μόνο που θέλουν αυτοί
είναι να δέσουν το ποίημα με σχοινί σε μία καρέκλα
και να του αποσπάσουν με βασανιστήρια μία ομολογία.
Αρχίζουν και το χτυπάνε με ένα σωλήνα
να βρούνε τι πραγματικά σημαίνει.
[1] Φόρουμ και όχι φόρα, αγράμματοι: "fora" είναι ο πληθυντικός του forum στα λατινικά, όχι στη γλώσσα μας. Από πότε αλλάζουμε αριθμό στα ελληνικά σε μια ξένη λέξη;!
(*) Όχι, δεν έχουμε γυμνή φωτογράφιση του Νίκου Δήμου. Είναι απλά μια ξεδιάντροπη προσπάθεια για υφαρπαγή σχολίων.
17 σχόλια:
η λογική της τακτοποίησης με την οποία ακρωτηριάζεται η ουσία των πραγμάτων και η περιστροφή του άξονα από την αναζήτηση της αλήθειας στις έτοιμες απόψεις (όπου αυτοθεωρούνται ως "αντι-δογματικές").
Χμ, προσπάθησα να καταλάβω το παραπάνω, αλλά μάλλον δεν φτάνει έως εκεί το μυαλό μου. Αμφιβάλλω, πάντως, εάν θα το καταλάβαινε κι η συντριπτική πλειοψηφία των επιτιθέμενων κατά του κ. Νίκου Δήμου. Ο νοών νοείτω.
ΥΓ. Φωτογράφηση κι όχι φωτογράφιση, αγράμματοι: το ρήμα είναι φωτογραφώ, όχι φωτογραφίζω. (Δεν το λέω εγώ, το λεξικό μου το λέει).
η λογική της τακτοποίησης με την οποία ακρωτηριάζεται η ουσία των πραγμάτων και η περιστροφή του άξονα από την αναζήτηση της αλήθειας στις έτοιμες απόψεις (όπου αυτοθεωρούνται ως "αντι-δογματικές").
Χμ, προσπάθησα να καταλάβω το παραπάνω, αλλά μάλλον δεν φτάνει έως εκεί το μυαλό μου. Αμφιβάλλω, πάντως, εάν θα το καταλάβαινε κι η συντριπτική πλειοψηφία των επιτιθέμενων κατά του κ. Νίκου Δήμου. Ο νοών νοείτω.
Σε (απλούστερα) απλά ελληνικά: το θέμα μιας συζήτησης είναι να φτάσουμε στην ουσία των πραγμάτων. Είναι κακό λοιπόν, σε μια συζήτηση, αντί να ξεκινάμε για την αναζήτηση της αλήθειας (και όπου μας βγάλει), να προσπαθούμε απλά να τακτοποιήσουμε τα πράγματα σε έτοιμα κουτάκια (απόψεις). Πόσο μάλλον όταν θεωρεί ότι έτσι είμαστε και αντιδογματικοί.
Φωτογράφηση λες; Καθόλου απίθανο. Αν και θα έπαιρνα όρκο ότι είναι "φωτογραφίζω" το ρήμα. Φωτογραφώ; Μπλιάχ.
"Φωτογραφίζω" είναι σύμφωνα με το Μπάμπυ (όχι το ελαφάκι). Συνανταται μάλιστα από το 1896, γράφει κοτζάμ Λεξικό του Κέντρου Λεξικολογίας. Δεν το ξανακοιτάτε αυτό το λεξικό σας και δε μας λέτε και ποιό είναι; (Μ αρέσει να βρίσκω λάθη στο Μπαμπυ, είναι το χόμπυ μου.)
Γνωμοδότα, βάσει της (ν)έτικεττας, οφείλετε όταν αναφέρετε έτον ευλογ, να το κάμνετε σύνδεσμο. Η (ν)ετικέττα οφείλει να ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις.
"έτερον ευλόγ" ήταν - αλλά πεινούσε το πληκτρολόγιο κι έφαγε κατιτις.
Ορίστε bizwriter, διόρθωσα την επίμαχη πρόταση σε κάτι απλούστερο. Τι λες τώρα;
Ορίστε Μιραντολίνα, έβαλα και σύνδεσμο!
Υ.Γ Μ' αρέσουν οι παρατηρήσεις, διορθώνομαι.
Υ.Γ 2 Για τα λεξικά: διαφέρουν σε πολλές λέξεις μεταξύ τους. Έχει γράψει και ο ...Νίκος Δήμου σχετικά αν θυμάμαι καλά. Σίγουρα πάντως πολλά παραδείγματα έχει το βιβλίο του Γιάννη Χάρη (Η γλώσσα, τα λάθη και τα πάθη, iirc).
Η ύπαρξη της λαικής έκφρασης "θα τα βγάλω στη φόρα"="θα τα βγάλω στα φόρα" σε διαψεύδει, αγράμματε.
Με διαψεύδει ως προς τι; Στο ότι όπως είπα δεν βάζουμε στον πληθυντικό αριθμό αριθμό ξένες λέξεις όταν μιλάμε ελληνικά; Δεν νομίζω να εννοείς αυτό.
Και το "Απ' ανέκαθεν" (αν όχι και "Εξ απ' ανέκαθεν") λαϊκή έκφραση είναι. Τι θα πεί αυτό, πως είναι και σωστή;
Πρόσεξε επίσης, πως η λαϊκή έκφραση (αν υποθέσουμε ότι προέρχεται από φθορά της ρωμαϊκής λέξης για τα φόρουμ, πιθανώς από την ρωμαϊκή/βυζαντινή εποχή) διατηρεί τη "φόρα", όχι όμως και τη σημασία της.
Κίτσε, Κίτσε, δεν ξέρεις (ακόμα) με ΠΟΙΟΝ έμπλεξες...
Ρε Πάνο, αντί να πετάς καρφάκια, δεν πας να βρείς κανένα επιχείρημα; Γιατί την τελευταία φορά "δεν είχες χρόνο" αν θυμάμαι καλά...
Όπως βλέπεις κατέχω και εγώ το σπορ.
Ως προς το ότι το "στα φόρα" είναι σωστό σαν ενιαία έκφραση, όπως και το "γης μαδιάμ" π.χ.
Είναι σωστό επειδή χρησιμοποιείται (εθιμικώ τω τρόπω) ή επειδή είναι σύμφωνο με την γραμματική μας;
Γιατί η τελευταία ορίζει ότι ξένες λέξεις που εισέρχονται στη γλώσσα δεν κλίνονται και δεν εμφανίζονται στον πληθυντικό. Και ακόμα περισσότερο, δεν χρησιμοποιούμε το σύστημα κλίσεως και τον πληθυντικό της γλώσσας προελεύσεως.
Το "εξ απ' ανέκαθεν" δεν είναι αυτής της κατηγορίας. Είναι ανάλογο του "ανεξαρτήτου προελεύσεως" που ακούγεται συχνά τώρα τελευταία.
Άλλης κατηγορίας λες. Πες μας και γιατί είναι άλλης κατηγορίας και μπορεί να συμφωνήσουμε ή να διαφωνήσουμε. Σκέτη η απόφανση δεν μου λέει τίποτα. (Εγώ πάντως είπα και το λόγο που το θεωρώ λάθος: ως αντίθετο με την γραμματική μας).
Δεν πάω, ρε bfo. Γιατί και το καλύτερο επιχείρημα να σου πουν εσένα, δεν θα το "ακούσεις" - δεν πρόκειται να σου το επιτρέψει ο ναρκισσισμός σου. Χρειάζεσαι λίγο χρόνο (χρόνια) ακόμα...
Θέμα ναρκισσισμού; Έγραψες, απάντησα, σταμάτησες την συζήτηση. Ο ναρκισσισμός δεν θα έπρεπε να είναι από τη μεριά αυτού που βουλώνει τα αυτιά του και δεν θέλει να συζητήσει άλλο;
"Και το καλύτερο επιχείρημα λες" δεν θα πιάσει. Μα τα επιχειρήματα σου τα έδωσες και σου απάντησα. Ρώτησες πχ.:
Βελτιώθηκε [στο βυζάντιο] η εκπαίδευση, η υγιεινή, ο καθημερινός τρόπος ζωής;
Και σου απάντησα, ναι: η εκπαίδευση ήταν υψηλού επιπέδου, ο καθημερινός τρόπος ζωής θάμπωνε ακόμα και τους δυτικούς της εποχής όπως έγραψαν οι ίδιοι και η υγιεινή οργανώθηκε ιδιαίτερα (πρώτα νοσοκομεία κλπ).
Δεν είναι καν επιχείρημα αυτό που σου έγραψα: είναι ιστορική πραγματικότητα, μπορείς να το δείς σε οποιοδήποτε ιστορικό βιβλίο. Έδωσα και παραπομπή. Βρήκες εσύ κάποιον μελετητή που να λέει ότι η εκπαίδευση, ή καθημερινή ζωή ή η υγιεινή στο Βυζάντιο ήταν χαμηλής ποιότητας ώστε να στηρίξεις την θέση σου; Όχι, ούτε πριν ούτε μετά. Το γύρισες στα καρφάκια στα σχόλια άλλων ποστς.
Άλλο: για να ξεπεράσεις το επιχείρημα μου ότι η ρωμαϊκή ελλάδα ήταν σε κρίση λες ότι "Πάντοτε και παντού οι πολιτισμοί, οι κοινωνίες, οι λαοί, βρίσκονται σε «κρίση», για αυτό και η ιστορία βρίσκεται σε κίνηση. "
Είναι αντεπιχείρημα αυτό; Συμφωνεί με την μελέτη των κοινωνιών και των πολιτισμών αυτό το συμπέρασμα; Συμφωνεί με τον Σπένσερ, για να δώσω ένα τυχαίο παράδειγμα;
Για την κρίση εγώ δεν έδωσα ένα θέσφατο, όπως εσύ. Έδωσα στοιχεία: την πολιτιστική κρίση την περιγράφουν και οι ίδιοι στα γραπτά τους (παράθεσα μερικά), όπως και την κοινωνική. Όσο για τα πολιτικά, οι άνθρωποι ήταν υπόδουλοι των ρωμαίων επί αιώνες. Ο Νέρωνας είχε υποδοχή θεού (και ολυμπιονίκη).
Άλλο: γράφεις παρακάτω ότι "φυσικά και ένας αυτοκράτορας κάνει τη διαφορά" υπερ του εκχριστιανισμου δεδομένων των εξουσιών που είχε εκείνη την εποχή κλπ.
Και σε ρωτάω, εύλογα: και πως τόσοι και τόσοι αυτοκράτορες και διωγμοί κατά του χριστιανισμού δεν έκαναν την διαφορά παρά αντίθετα ο χριστιανισμός ενισχύθηκε; Μόνο όταν είναι υπέρ του χριστιανισμού ο αυτοκράτορας κάνει τη διαφορά; Κατά δεν επηρεάζει;
Και εδώ δεν απάντησες.
Μετά γράφεις ότι ο οικουμενισμός του χριστιανισμού προκύπτει από την ιδέα περί περιούσιου λαού των εβραίων. Σου απαντάω ότι ο οικουμενισμός σημαίνει το ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ από την ιδέα περί περιούσιου λαού: ότι δηλαδή δεν υπάρχει περιούσιος λαός.
Δεν απαντάς.
Παρακάτω, μας βγάζεις ότι σε παρερμηνεύουμε (εμένα και τον Ηλίο) επειδή γράψαμε ότι αντιμετωπίζεις τον ελληνισμό ως θεωρία. Λες δηλαδή:Ουδέποτε αντιμετώπισα τον ελληνισμό ως θεωρία. Η παρερμηνεία τόσο του Ηλία όσο και του κατόχου του παρόντος ιστολογίου είναι προφανής και ανάξια για οποιονδήποτε σχολιασμό. Παρακαλώ, σοβαρευτείτε, αμφότεροι!
Και σου παραθέτω ένα απόσπασμα όπου λες ότι ο ελληνισμός ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΕ τον 6ο αιώνα. Επειδή φυσικά δεν νομίζω να θέλεις να πείς πως ΣΦΑΧΤΗΚΑΝ όλοι οι έλληνες τον 6ο αιώνα, προφανώς εδώ μιλάς για ελληνισμό και εννοείς τον εθνικό τρόπος σκέψης, όχι τους έλληνες.
Και εδώ δεν απάντησες.
Μου αρέσει που θεωρείς ανοικτό μυαλό την ...συγκατάβαση ("χρειάζεσαι χρόνια ακόμα").
Ο λόγος που ΔΕΝ χρειάζομαι χρόνια ακόμα είναι απλός: προ δεκαπενταετίας έλεγα τα ίδια ακριβώς με εσένα. Με τα ίδια επιχειρήματα, ως πεπεισμένος διαφωτιστής και με την ίδια μονόπαντη ενημέρωση. Εκεί που είσαι, δηλαδή, ήμουνα. Ορισμένοι από τα μπλόγκς με θυμούνται από τότε.
Για να κλείσω, συνέχισα την συζήτηση με φιλική διάθεση, με πλάκα ενίοτε και χωρίς να σηκωθώ στη μέση επειδή τάχα με "παρεξηγούνε".
Η μικροπρέπεια δεν είναι ο καλύτερος πρόξενος του "ελληνικού πνεύματος".
Προ ...δεκαπενταετίας; είχες τελειώσει το γυμνάσιο τότε; εκτός αν ήσουν "ο μικρός Διαφωτιστής"...
Μια και το ρωτάς, ναι, είχα τελειώσει το γυμνάσιο. Για την ακρίβεια, ακριβώς τότε το τελείωνα, καθότι 30 παρά τρίχα σήμερα.
Βλέπω ότι απάντησες στο σημείο-κλειδί του μηνύματος μου. Καίριος, ως συνήθως.
Στα αθάνατα λόγια των Monty Pythons:
Oh, you're no fun anymore.
Για κάτσε. Αν στα 15 (-) σου (λες πως) είχες τις ίδιες απόψεις που έχω εγώ σήμερα (στα 44) τότε όντως ήσουν το παιδί - φαινόμενο!
Βλέπεις το ναρκισσισμό; Παίρνεις δεδομένο ότι είναι απόψεις ...φαινόμενο, εξ' ου και το συμπέρασμα σου. Ενώ δεν είναι παρά ιδεοληπτικές κοινοτοπίες που κυκλοφορούν με τη σέσουλα στην πιάτσα. Μια και το ποστ είναι περί Νίκου Δήμου: στον Δήμου μπορείς να βρείς παρόμοιες θέσεις σε πολλά κείμενα/άρθρα.
ΥΓ. Εγώ βέβαια δε σε κάνω ουτε καν τριαντάρη. Για πιο τζόβενο σε κόβω...
Και κάνεις για άλλη μια φορά λάθος. Είναι δε ενδεικτικό ότι για άλλη μια φορά κάνεις λάθος όχι απλά σε κάποιο ιδεολογικό / φιλοσοφικό / πολιτικό θέμα που θα ήταν ζήτημα οπτικής, αλλά σε ένα σκέτο πρακτικό ζήτημα.
Να πω πάντως ότι ούτε και σε σας φαίνονται τα 44 χρόνια. Ακόμα συνδυάζετε ηλικία και σοφία στο μυαλό σας. (Ο Τίτος Πατρίκιος θα είναι το δίχως άλλο σπουδαιότερος του Ρεμπώ. Και ο ύστερος Ανδρουλάκης μεγαλύτερος από το νεαρό Μαρξ).
Όσο κι αν προσπαθείς να παραστήσεις το χέλι, δεν είσαι: είπες οτι στα 15 σου (και βγάλε) είχες τις ίδιες αντιλήψεις που έχω εγώ τώρα, στα 44.
Αυτό, αυτομάτως, σε βγάζει εκτός πάσης ...κριτικής. Πως να σχολιάσει κανείς τα ...φυσικά φαινόμενα;
Δηλαδή μόνο ένα "φυσικό φαινόμενο" μπορεί να έχει τις απόψεις σας; Ώπα ωρέ Πάνο, μέγιστε διανοητή!
Η' εννοείς ότι μόνο ένα φυσικό φαινόμενο μπορεί να έχει τις απόψεις που έχετε τώρα στα 15 του;
Ε, σιγά τις πρωτότυπες απόψεις. Πιστεύετε ότι δείχνουν καμμία τρομερή πείρα και έρευνα; Σε ένα λύκειο να πάτε, να ρωτήσετε κανέναν "προβληματισμένο" νέο, τις ίδιες απόψεις θα έχει (πάντα πάνω στο θέμα Βυζαντίου-Ορθοδοξίας-Αρχαίας Ελλάδας).
Το ότι στα 15 μου είχα τις ίδιες απόψεις το λέω με την ακριβώς αντίθετη έννοια: ότι αρμόζουν περισσότερο σε 15χρονο παρά σε 44χρονο. Ότι, αντί να είμαι φαινόμενο, αντιθετα είχα κοινότοπες απόψεις.
Από πότε αλλάζουμε αριθμό στα ελληνικά σε μια ξένη λέξη;!
Κοίτα επειδή το αποφάσισε κάποτε κάποιος που έγραψε μια γραμματική, δε σημαίνει ότι είναι π.χ. και ο 2ος Νόμος της Θερμοδυναμικής ιφ για νόου γουατ άι μιν...
btw ο συγκεκριμένος κανόνας πάντα μου φαινόταν τρομερά ηλίθιος. Ουσιαστικά έχει σκοπό να παγιώσει το κλιτικό σύστημα της ελληνικής (κάτι ανέφικτο μακροπρόθεσμα).
Από πότε αλλάζουμε αριθμό στα ελληνικά σε μια ξένη λέξη;!
Κοίτα επειδή το αποφάσισε κάποτε κάποιος που έγραψε μια γραμματική, δε σημαίνει ότι είναι π.χ. και ο 2ος Νόμος της Θερμοδυναμικής ιφ για νόου γουατ άι μιν...
I know what you mean. Και απαντάω το εξής: μπορεί το ότι το αποφάσισε κάποιος να μην το κάνει απρόσβλητο. Το κάνει όμως κριτήριο του σωστού και του λάθους. Γιατί για να μιλήσεις για σωστό και λάθος θα πρέπει να έχεις μια γραμματική και ένα συντακτικό.
Μπορείς φυσικά να έχεις την δική σου άποψη περί γραμματικής και συντακτικού. Αλλά με βάση αυτή την καθιερωμένη, νομίζω ότι σωστά καταγγέλω την αύξηση της λέξης "φόρουμ".
Και κάτι άσχετο: ο 2ος νόμος της θερμοδυναμικής δεν είναι απαράβατος νόμος, είναι περισσότερο στατιστική: "A common misconception is that the second law means that entropy never ever decreases - but the second law is only a tendency, hence, it is only means that it is highly unlikely that entropy will decrease in a closed system at any given instant." wikipedia
btw ο συγκεκριμένος κανόνας πάντα μου φαινόταν τρομερά ηλίθιος. Ουσιαστικά έχει σκοπό να παγιώσει το κλιτικό σύστημα της ελληνικής (κάτι ανέφικτο μακροπρόθεσμα).
Οι κανόνες της γραμματικής δεν είναι κανονιστικοί, δεν βγαίνουν από κάποιον που ορίζει τι μπορούμε να κάνουμε και τι όχι (μόνο σπάνια συμβαίνει αυτό). Αντίθετα, περιγράφουν το τι όντως κάνουνε οι χρήστες μιας γλώσσας.
Πρώτα δηλαδή υπάρχει η γλώσσα και μετά οι κανόνες που την περιγράφουν. Όσο για τον συγκεκριμένο κανόνα απλώς ορίζει το αυτονόητο: η κλίση της ελληνικής είναι η κλίση της ελληνικής και όχι η κλίση κάποιας άλλης γλώσσας.
Δηλαδή ότι όταν κλίνουμε μια λέξη (ξένη ή ελληνική) το κάνουμε με το δικό μας τρόπο. Όχι με τους κανόνες της ξένης γλώσσας (πχ. το τανκ, τα τανκς !).
Οι κανόνες της γραμματικής δεν είναι κανονιστικοί, δεν βγαίνουν από κάποιον που ορίζει τι μπορούμε να κάνουμε και τι όχι (μόνο σπάνια συμβαίνει αυτό). Αντίθετα, περιγράφουν το τι όντως κάνουνε οι χρήστες μιας γλώσσας.
Αυτό ακριβώς ήθελα να πω κι εγώ.
Η γραμματική που χρησιμοποιείται επίσημα, γράφτηκε το 1930. Και τότε όντως κανένας δεν έκλινε τις ξένες λέξεις, γιατί ελάχιστοι ήξεραν ξένες γλώσσες.
Κατά τη γνώμη μου η κατάσταση που περιγράφει ο κανόνας σήμερα έχει χαλαρώσει. Κάνε ένα google για "το φόρουμ" και "τα φόρα" και θα δεις ότι τα αποτελέσματα είναι της ίδιας τάξης μεγέθους.
Νομίζω πως μια ακριβής γραμματική (που δε θα τσιγκουνευόταν δηλαδή το πλήθος των κανόνων προκειμένου να περιγράψει επακριβώς αυτό που συμβαίνει), θα έπρεπε να λέει ότι πολλές ξένες λέξεις κλίνονται μόνο ως προς τον αριθμό σύμφωνα με το τυπικό της γλώσσας τους, με μια ελαφριά τάση να χρησιμοποιείται "καταχρηστικά" και το τυπικό της αγγλικής, ενώ παραμένουν άκλιτες ως προς την πτώση.
Πάντως δε νομίζω ότι "νομιμοποιείσαι" (τρόπος του λέγειν φυσικά, εννοείται ότι έχεις το δικαίωμα) να καταγγέλεις blog ότι δε χρησιμοποιούν την επίσημη γραμματική, μια και τα περισσότερα blog γράφονται στην προσωπική ιδιόλεκτο του κατόχου τους και όχι στην επίσημη γλώσσα.
Όσο για το 2ο Νόμο της Θερμοδυναμικής, έχεις δίκιο.