"Δεν τον βλέπετε; Του πατέρα μου τα μαλλιά άσπρισαν σε τρεις μήνες. Το παλεύει όσο μπορεί, στεναχωριέται, προσπαθεί. Κι όσο γι' αυτά που λένε ότι γυμνάζεται, δε γυμνάζεται απλά για τον εαυτό του, γυμνάζεται για να είναι δυνατός για τη μάχη που δίνει κάθε μέρα.
Οι δύο νεαροί, ηλικίας 22 και 21 ετών, είναι μέλη του περιοδικού «Άρδην» και της εφημερίδας «Ρήξη». Συνελήφθησαν το βράδυ της Κυριακής από αστυνομικούς της Ομάδας «Ζ», ενώ τοιχοκολλούσαν αφίσες στη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Εγνατίας. Τη Δευτέρα οδηγήθηκαν στην Εισαγγελία Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης, όπου τους απαγγέλθηκε η κατηγορία της παράνομης αφισοκόλλησης. Αφού ορίστηκε τακτική δικάσιμος αφέθηκαν ελεύθεροι.
ΑΡΓΥΡΗΣ ΖΗΛΟΣ : Ο ΠΙΟ ΔΥΣΝΟΗΤΟΣ ΔΙΣΚΟΚΡΙΤΙΚΟΣ
Ο πιο περιεργος και δυσνοητος δισκοκριτικος ειναι αναμφισβητητα ο Αργυρης Ζηλος που γραφει στο Αθηνοραμα με ...μεγαλο ζηλο. Ειναι σαφως πολυ ψαγμενος στον τομεα του και κρινει cd κυριως alternative. Οταν κρινει καποιον πιο "εμπορικο" καλλιτεχνη, τα αστερακια ειναι οπωσδηποτε λιγοτερα. Και οταν λεω εμπορικα μη φανταστειτε τιποτα Πεγκυ Ζηνα ή Δεσποινα Βανδη. Αυτοι ειναι σα να μην υπαρχουν, απαξιει να ασχοληθει. Αλλα...θα κανει χαρη στο Μυρωνα Στρατη, βαζοντας το νεο του cd στη στηλη του αλλα μονο με ενα αστερακι. Ας δουμε ομως τις δισκοκριτικες του μια μια για το τευχος 579. Οσοι εχετε αλλεργια στην alternative μουσικη και στα δυσνοητα κειμενα, μη διαβασετε. Ιδου:
Ο Ζήλος γράφει, λοιπόν, με «...ζήλο» (sic). Ευφάνταστο λογοπαίγνιο. Αντιπαρέρχομαι, και συνεχίζω με επεξήγηση των «δυσνόητων» κριτικών, μια που εμείς με Ζήλο μεγαλώσαμε και αυτά τα παίζουμε στα δάκτυλα.
Vijay lyer
Tirtha (τριαμιση αστερακια)
Τωρα δα πιστευω οτι τον πιανω : τζαζιστας στο "Historicity" ("α" 507) μα και διαλογιστης επι της αυτοσχεδιαζομενης φορμας ("Solo", "α" 545) πριν συστηθει ως βερος συνθετης-τον εχω ικανο!-, ο Νεουορκεζος πιανιστας παρενθετει ενα διεθνικο οραμα που βλεπει προς Ινδια με αξονα την ηλεκτρικη κιθαρα του Prassana και τα ταμπλα του Nitin Mitta. Ο ιδιος παραμενει "αθεραπευτα ρομαντικος"... (A&N)
(Σχολιο : Ποιος Prassana, ποιος Nitin Mitta ; Ο κυριος Ζηλος εχει σαν δεδομενο οτι οι αναγνωστες γνωριζουν αυτα τα ονοματα;)
Αν δεν τα γνωρίζει ο αναγνώστης μόλις τα έμαθε από την κριτική ―μαζί με την πληροφορία ότι ο ένας παίζει κιθάρα και ο άλλος τάμπλα. Τα περαιτέρω ή τα ξέρεις ήδη ή ―αν σε ιντριγκάρει ο δίσκος και η περιγραφή του (αυτοσχεδιαστικός, τζαζ, world, με ινδικά στοιχεία)― τα ψάχνεις, σε δισκάδικα, διαδίκτυο και αλλαχού.
Does It Offend You Yeah
Don't Say We Didn't Warn You (τριαμιση αστερακια)
Δυναται η λυσσα να παραγαγει αρτιστικο εργο που να μην κατανταει σπαστικο; Θα μου πειτε, τα παντα γινονται στη συγχρονη ποπ, ιδιως στην ανεξελεγκτη μετα-ηλεκτρο-ντανς βερσιον της. Για στασου : μηπως ο ελεγχος ακριβως των μεσων ειναι η απαντηση; Σε συνδυασμο με μια γονιμη φαντασια που...καλλιεργεια μαρτυραει, οχι εξαλλοτητα! (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Μα καλα ειναι δυνατον να υπαρχει γκρουπ-αν ειναι γκρουπ μια και δεν το διευκρινιζει- με αυτο το ονομα;;; Και αυτο θεωρειται ποπ; Και τι εννοει ελεγχο των μεσων; Ποιων μεσων;)
Υπάρχει κάποιου είδος περιορισμός στις ονομασίες των ποπ γκρουπ; Αν ναι, πρώτη φορά το μαθαίνουμε. Και δεν θεωρείται ποπ όπως Μαντόνα, θεωρείται «ανεξέλεγκτη μετα-ηλεκτρο-ντανς» εκδοχή της ποπ. Όσο για «τα μέσα», εννοούνται προφανώς τα εκφραστικά μέσα.
Planet of Zeus
Macho libre (τρια αστερακια)
Η ριφομανια του heavy sludge (ασε η φωνητικη δυστροπια...) καταπινεται σαν αντιδοτο στη θεματικη του αβιταμινωση μονο αν η δοσολογια συγκρατιεται σε ευθεια αναλογια με την οργανομορφικη μεριμνα. Εννοια σας και την ξερουν μεσα κι εξω τη δουλεια! (B-Other Side)
(Σχολιο : what?)
Το συγκρότημα έχει έφεση στα (μεταλλικά) ριφ (μοτίβα τση κιθάρας), του είδους heavy sludge (μεταλό-αμερικανο-σάουθερν-βαρύ-ροκ-της-ερήμου-κλπ), και στα αντίστοιχα φωνητικά.
Αυτή λοιπόν την έμφαση στα τοιαύτα ριφ μπορεί να την εκτιμήσει ο ακροατής ως αντίδοτο στην έλλειψη έμπνευσης στα μουσικά θέματα (τις μελωδίες), στο βαθμό που το συγκρότημα προσέχει τις ενορχηστρώσεις και τις δομές των κομματιών του. Πράγμα που το κάνει.
Μονο Γυμνο
Τυφλο κοριτσι (δυο αστερακια)
Ηξεις-αφηξεις σινγκλακι, τους αδειαζει στα μισα του δρομου προς εναν ελληνοχρωμο χεβι ροκ λυρισμο- α, ολα κι ολα : αυτοι βιαζονται, οχι εγω! (Αμυμωνη)
(Σχολιο : Ποιοι βιαζονται; Και γιατι βιαζονται;)
Βιάζονται οι μουσικοί του περί ου ο λόγος συγκροτήματος. Και βιάζονται γιατί αντί να το δουλέψουν το έργο τους λίγο παραπάνω, το ρίχνουν στον εύκολο χέβι ροκ λυρισμό.
L/O/N/G
American Primitive (τριαμιση αστερακια)
Ελα που τιποτε απ' τα δυο δεν παιζει! Θα μπορουσε να σκασει οπουδηποτε ανθει η ποπ καλλιτεχνια (αυτην αντηχει το Αμερικα;) κι οπως κι αν εχει χλομο ο κομψος ηλεκτρομοντερνιστης Rubert Humer των Tosca κι ο σπαρακτικοα λυρικος Chris Eckman (Walkabouts κ.λ.π.) να εβγαζαν σε κοινη θεα τον πρωτογονισμο τους- αλλου κι αλλιως τον ξεφωρτονονται, υποθετω... (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τιποτα απο τα δυο; Ποια δυο; Και επισης, what???)
Τίποτα από τα δύο: ούτε ιδιαίτερα american, ούτε ιδιαίτερα primitive. Το έργο είναι ένα ποπ καλλιτέχνημα, ούτε ιδιαίτερα αμερικάνικο, ούτε ιδιαίτερα «πρωτόγονο». Ούτως ή άλλως, οι δυο συντελεστές δεν έχουν έφεση στον πρωτογονισμό αλλά στο φολκ λυρισμό και τα ηλεκτρομοντερνίστικα.
The Raveonettes
Raven in the Grave (τρια αστερακια)
Η girl group δροσια δεν πνιγεται στο Joy Division-ικό σκοτος που τις τυλιγει ανα ηλεκτροπεριοχες : κοινωνιολογικο μαλλον παρα αισθητικο θεμα εργασιας, δεκτον- κλεινουν ομως οπου να 'ναι 20ετια, κι αραγε ποσοι εμμενουν τοσο σταθερα σε ψυχικες παρα σε χρηστικες αξιες; Δεν διεψευσαν την εκτιμηση μας- και μπραβο τους! (Soundforge)
(Σχολιο : Κοινωνιολογικο θεμα εργασιας;;;)
Ότι το συγκεκριμένο ύφος του έργου είναι περισσότερο κοινωνιολογικό φαινόμενο παρά καλλιτεχνική επιλογή που σηκώνει «αισθητική» εξέταση.
Νικος Ζαρκος
Greek Guitar Music of the 21st Century (τρια αστερακια)
Συγχρονες συνθεσεις των Θ. Αντωνιου, Λ. Καναρη, Γ. Καλιδικη, Ν. Χαριζανου, Γ. Καλαντζη, Χ. Αθηνοδωρου, Γ. Αντωνιου, σε 1η ηχογραφηση οι περισσοτερες απο εναν κιθαριστα που ελεγχει με επαρκεια τις κλασικες οροθεσιες οσο και τις μεταρομαντικες ρηξεις. (Subways)
(Δεν καταλαβα. Ολοι αυτοι δηλαδη τι κανουν; Παιζουν κιθαρα; Και ο Ζαρκος τι κανει; Ειναι ο μαεστρος;)
Όλοι αυτοί είναι συνθέτες σύγχρονης μουσικής. Εξ ου και «συγχρονες συνθεσεις των». Ο Ζάρκος προφανώς είναι ο κιθαρίστας.
The Blackout
Hope (δυομιση αστερακια)
Καλη κινηση να μοιρασουν το μικροφωνο στο πανκ και στο νεομεταλ, φοβαμαι ομως οτι ανταλασσουν...φιλοφρονησεις- καθενα κραταει τα σπουδαια για παρτη του. (Hitch-Hyke)
(Σχολιο : Τι εννοει παλι εδω ο ποιητης;)
Ότι ο δίσκος προσπαθεί να συνδυάσει πανκ και νεομέταλ στοιχεία, αλλά δεν το πετυχαίνει, αφού δεν καταφέρνει να προχωρήσει μουσικά την σχέση των δυο ειδών.
Μυρωνας Στρατης
Αλλος κοσμος (ενα αστερακι)
Μια χαρα ποπροκαρει- κεφατα, μπιτατα, νιουγουεβιστικα, ερωτικα! Αντε, καιρος να γραψει και κανα καλο τραγουδι... (Lyra)
(Σχολιο : Τα εμπορικα που λεγαμε... Τι σημαινει νιουγουεβιστικα; Και γιατι απο τη μια λεει οτι ποπροκαρει μια χαρα και απο την αλλη οτι δε γραφει καλα τραγουδια; Εννοει οτι εχει καλη σκηνικη παρουσια; Γιατι εγω το αντιθετο θα ελεγα. Οτι γραφει καλα τραγουδια αλλα δεν εχει καλη σκηνικη παρουσια.)
Νιουγουεβίστικα σημαίνει παρόμοια με το πάλαι ποτέ μουσικό είδος του νιού γουέηβ. Και το ότι ποπροκάρει μια χαρά, δεν σημαίνει ότι γράφει και καλά τραγούδια. Άλλες οι ανάγκες του ποπροκαρίσματος, άλλες του καλού τραγουδιού.
Ο δισκος της εβδομαδας
Ενας καλυτερος κοσμος
Meredith Monk
Songs of Ascension (τεσσεραμιση αστερακια)
Μακραν η σοβαροτερη βοκαλιστα των καιρων μας, επιπλεον δε αρκετα κατασταλαγμενη ωστε να μην επικεντρωνει το εργο της σ' αυτο της το χαρισμα. Μαλιστα, θα ελεγες οτι τα μερη των εγχορδων, των πνευστων, των κρουστων ή και αλλων φωνων και χορωδιων εχουν το μεριδιο του λεοντος σε 21 υπερανω κατηγοριοποιησης συνθεσεις που, σχηματικα, τις τοποθετεις στο "μεσοδιαστημα" φολκ μελωδιας και μεταρομαντικης γραφης- με μια "προειδοποιηση" : μην τις δενετε στενα με κατι απ' αυτα. Ενας αλλος, ενας σιγουρα καλυτερος κοσμος... (ECM/Μικρη Αρκτος)
(Σχολιο : Πρεπει να εχεις σπουδασει Μουσικη για να καταλαβεις τι εννοει ο ποιητης...)
Εννοεί: η σοβαρότερη καλλιτέχνης της φωνής της εποχής μας. Και τόσο σοβαρή, που δεν περιορίζεται στα της φωνής της αλλά ψάχνεται και μουσικώς και εκφραστικώς. Όσο για το δίσκο, παίζει ανάμεσα σε φολκ μελωδίες και μεταρομαντικές συνθέσεις, αλλά δεν περιορίζεται στα δυο είδη, πάει και παρακάτω.
Ο ΛΑΚΗΣ ΛΑΖΟΠΟΥΛΟΣ είναι ένα ταλαντούχο άτοµο. Αυτό δεν µπορεί να του το αµφισβητήσει κανείς. Είναι ο ηθοποιός που µπορεί να δώσει πνοή ακόµη και στο πιο άνευρο κείµενο, του πιο ατάλαντου σεναριογράφου. Κι είναι από τη στόφα εκείνη των µεγάλων κωµικών που µπορεί να βγάλει χωρίς κόπο το γέλιο του θεατή, κάνοντας γκριµάτσες ή λέγοντας τις πιο κοινότοπες εκφράσεις. Με την έννοια αυτή, δικαιούται να είναι και υπερφίαλος, και επηρµένος, και εγωιστής, και αλαζόνας. Ενα δεν δικαιούται: να νοµίζει ότι είναι κάτι διαφορετικό από αυτό που η φύση τον προίκισε! Εκείνη τον «έχρισε» γελωτοποιό. Εκείνος ότι είναι πολιτικός ή ότι µπορεί να διαµορφώνει πολιτική, να ασκεί πολιτική, να ηγείται κοινωνικών αγώνων, να υποδύεται τον προστάτη των πτωχών και των κατατρεγµένων.
Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι το πως στον ένα γελωτοποιό απαύει να υποδύεται «τον προστάτη των πτωχών και των κατατρεγμένων» ενώ σε άλλους γελωτοποιούς ―κοινώς παλιάτσους― επιτρέπεται να υποδύονται τον δημοσιογράφο και τον εκφραστή της κοινής γνώμης...
Οχι πως απαγορεύεται, δηµοκρατία έχουµε, ο καθένας µπορεί να δηλώνει ή να πιστεύει για τον εαυτό του ό,τι θέλει. Αλλά από το σηµείο αυτό µέχρι του να δικαιώνει, ας πούµε, τους... φορτηγατζήδες µόνο και µόνο για να ασκήσει αντιπολίτευση στην κυβέρνηση πάει πολύ. Γιατί εκτός από την κυβέρνηση, υπάρχει και η άποψη των πολιτών που είναι στα... κεραµίδια µε τους φορτηγατζήδες. Επιπλέον, υπάρχει και η κοινή λογική. Που λέει ότι όλα έχουν ένα όριο. Ακόµη και η πρόκληση.
Από ό,τι φαίνεται, μόνο η συμπολίτευση και η υποκρισία δεν έχουν όριο.
Ξεύρεις την χώραν που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα,
που κοκκινίζ' η σταφυλή και θάλλει η ελαία;
Ελλάδα την λένε και έχει μεγάλη κρίση,
αν ήταν μαγαζί, τώρα θα είχε κλείσει,
Τελείωσε το πάρτυ, πάει η μεταπολίτευση,
δικάζεται η χώρα, μας στείλαν και την κλήτευση,
χρωστάμε τ' αντερά μας, σε δάνεια και τόκους,
και έχουμε στο τιμόνι μας μόνο βαλτούς και στόκους,
γι' αυτό και γω τη γνώμη μου έμμετρα θα τους στείλω,
με κριτική πιο αμείλικτη κι' απ΄τον Αργύρη Ζήλο:
Λαμόγια, αλαφροχέρηδες, γραικύλοι και κοράκια,
Βόλεψαν όλοι εαυτούς, παιδιά και εγγονάκια,
Έκλεψαν και διασπάθησαν το χρήμα το δημόσιο,
Στάθηκαν πιο γύφτουλες κι απ το Μιχάλη Μόσιο,
πολιτική και διαπλοκή, βίοι παράλληλοι,
και σου λένε ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι,
ΜΜΕ και κόμματα τα κάνανε πλακάκια,
κι "Είμαστε όλοι ένοχοι" λέν τα παπαγαλάκια,
κι' όποιος κρίνει τις πράξεις του νεοφασισμού,
του κολλάνε την ταμπέλα του λαϊκισμου,
Λαϊκισμός είναι ρε η ψευτο-«υπευθυνότητα»
που αθωώνει τα λαμόγια και γδέρνει την κοινότητα,
Όχι δεν φάγαμε όλοι, δεν είμαστε συμμέτοχοι,
ίδια οι εργαζόμενοι και οι μεγαλομέτοχοι,
ίδια ο πολιτικός που μοίραζε προσλήψεις,
και εσύ που για να βρείς δουλειά έπρεπε να τον γλύψεις,
αφού είχαν καταστρέψει κάθε βιομηχανία,
και κάνανε τη χώρα, μια πλήρη μπανανία,
απόλυτα εξαρτώμενη από τα ξένα δάνεια,
για να'χουνε να τρώνε, πρασινομπλέ τζιμάνια,
μας φλώμοσαν στα ψέμματα για «Ισχυρή Ελλάδα»,
αυτοί να τρώνε αστακούς και εμείς τη φασολάδα, (προυτς)
και αν σας πεί το αντίθετο κάνα γνωστό σαϊνι,
στείλτε τον να μάθει τον συντελεστή του Gini,
μα αν έχουμε ευθύνη για κάτι δηλαδή,
είναι που δεν τους πήγαμε από χρόνια στο Γουδί,
Τον πλούτο μας μοιράσανε σε δέκα οικογένειες,
μας πάνε για θυσία, σα ναμαστε Ιφιγένειες,
δουλειές και μαγαζάκια μας τα έφαγε ο φόρος,
και την παιδεία χαρίσανε στα ξώγαμα του Σόρος,
προοπτική και όραμα, δύσκολες είναι έννοιες,
αυτούς οι ανεμογεννήτριες τους νοιάζουν και οι ιθαγένειες,
μα έρχεται η ώρα, ο κόσμος να ξυπνήσει,
τα αυτάρεσκο χαμόγελο από όλους τους να σβήσει,
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα, [ήχος ελικοπτέρου]
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα, [ήχος ελικοπτέρου]
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα, [ήχος ελικοπτέρου]
= = = = = = = = = =
Αναθεμά σε ρε χοντρέ της πιο μεγάλης ήττας,
που έφυγες και μας έριξες στο γιο της Μαργαρίτας,
που μόλις διορίστηκε, πρωτού να τον προφτάσεις,
πλάκωσε τα ταξίδια, να αλλάξει παραστάσεις,
και ζήταγε βιογραφικά ―δήθεν να βρούνε αρίστους―,
για να διορίσουν τελικά πασόκους ευχαρίστους,
όσο για τη βεβαίωση πως υπήρχανε λεφτά,
φούμαρα όλα τα άλλα, φούμαρα και αυτά,
Άκου που καταντήσαμε, θεέ μου κύριε ελέησον,
να προτιμάμε αρχηγό που παίζει πλέυστέησον,
γιατί αλήθεια είναι, και δεν το λέν για πλάκα:
«Τίποτα χειρότερο από δραστήριο βλάκα»,
Jeffrey, πάρτο απόφαση δεν κάνεις για εδώ,
θα ήσουν καλός κλητήρας σε κάποια ΜΚΟ,
με θέμα της τον άρκαλο ή την διπλή Καρρέτα,
ιδανικός για την Greenpeace, τέλειος για την PETA,
πάρε την μητέρα σου και φύγε όπως πρώτα,
και γύρισε στο σπίτι σου εκεί στη Μινεσότα.
Aν δεν τους διώξουμε από εδώ, φίλε ―δεν είναι αστείο―,
θα τρώμε σε συσσίτια πάλι με το δελτίο,
όπως παλιά στην κατοχή, με τους γερμαναράδες,
αυτούς που υποδεχόμαστε τώρα με τεμενάδες,
και αφού μας ρημάξανε τώρα μας λεν αχρείους,
επειδή δεν μοιάζουμε λέει με τους Αρείους,
αυτοί είναι λέει εργατικοί και εμείς τεμπλεχανέοι,
οι μούτσοι που γαμούσαμε γίναν καπετανέοι,
και μας αποκαλούνε PIGS, ελληνιστί γουρούνια,
το ρατσισμό δεν ξέπλυναν και ας έφτιαχναν σαπούνια,
ρήμαξαν τον πλανήτη μας οι βρώμο-αποικιοκράτες,
και στήσανε νοικοκυριά όλοι σε ξένες πλάτες,
και έρχονται τώρα εδώ, από ΕΕ και ΝΑΤΟ,
δήθεν να εξυγιάνουν το αεί προτεκτοράτο,
έφεραν και το ΔΝΤ να θέσει αυτό τους όρους,
φάγαν την περιουσία μας, να φάνε και τους πόρους,
Συλλογικές συμβάσεις, ωράρια, επιδόματα,
χαιρέτα την τη χώρα μας, πουλήσαν και τα χώματα,
καλέσαν και τον Ερντογάν, του έκλισαν το γόνα,
ενώ τα πλοία του δέναν στο Ναο του Πωσειδώνα,
με το φτηνό το πρόσχημα τα σπρέντς να ρίξουν κάτου,
βγάλαν τη χώρα στο κλαρί σαν την Αλεξανδράτου,
πήραν δέκατο-τέταρτο, πήραν δέκατο-τρίτο,
αλλά αν επιμείνουνε θα πάρουνε το τρίτο,
το τρίτο το μακρύτερο, και δυο αυγά τουρκίας,
θα είν' άδοξο το τέλος αυτής της συμμορίας,
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα, [ήχος ελικοπτέρου]
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα, [ήχος ελικοπτέρου]
Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είμαστε Παπούα,
θα φύγουν με ελικόπτερο, ωσάν τον Ντε Λα Ρούα, [ήχος ελικοπτέρου]
