Η παπάρα της εβδομάδας

Τα μεγάλα πνεύματα συναντώνται.

Πρώτα έχουμε τον Ρίτσαρντ Γουόλιν, καθηγητή της «Ιστορίας των Ιδεών», ο οποίος δηλώνει:

— Πώς θα περιέγραφε την εποχή και τους καιρούς μας ο ιστορικός του μέλλοντος;

— Ως μια εποχή όπου χάθηκε ένα μεγάλο στοίχημα. Το στοίχημα της συγκρότησης μίας κοσμοπολίτικης διακυβέρνησης. Επιδείξαμε αναμφίβολα εξαιρετικό σθένος στην ανάπτυξη και εμπέδωση της οικονομικής παγκοσμιοποίησης, αλλά όσον αφορά την ανάπτυξη και εξέλιξη της παγκόσμιας δημοκρατίας εμφανιστήκαμε μάλλον αδύναμοι, ίσως δειλοί. Δεν θέλω να παρεξηγηθώ. Γνωρίζω ότι η συγκρότηση ανάλογων οικουμενικών θεσμών συνιστά ένα εγχείρημα δύσκολο, σχεδόν ακατόρθωτο.

Η ευκαιρία όμως υπήρξε, μας χαρίστηκε. Η απροσδόκητη, για τους περισσότερους από εμάς, πτώση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού, γέννησε προσδοκίες. Θεωρήσαμε ότι είχε έρθει η ώρα για ένα άλμα προς την οικουμενικότητα. Οι ελπίδες μας ωστόσο αποδείχτηκαν φρούδες. Ενώ, ταυτόχρονα, προκύπτουν και νέα προβλήματα, ακόμη και στον τρόπο λειτουργίας της ίδιας της δημοκρατίας.

Εν συνεχεία, εγχώριος οραματιστής ξεδιπλώνει το πολιτικό του πρόταγμα (λέμε τώρα):

Παγκόσμια διακυβέρνηση-ομοσπονδιακή συγκυβέρνηση υπό τον τίτλο «ΑΝ.ΔΥ.ΝΟ.ΒΑ» (δανείζεται από τα δύο πρώτα γράμματα των σημείων του ορίζοντα), με ενιαία αντιπροσώπευση και κεντρική γερουσία, πρότεινε από την πλευρά του ο Θεόδωρος Πάγκαλος, επισημαίνοντας ότι «η προσέγγιση της Αριστεράς στα σημερινά ζητήματα είναι πλέον εντελώς επαρχιώτικη και γι' αυτό δεν υφίσταται».

«Οι νέοι στόχοι της Αριστεράς θα πρέπει να είναι το κλίμα, η ενέργεια, η τεχνολογική επανάσταση στον τομέα της πληροφόρησης, η μικροβιολογία και οι νέες ανακαλύψεις, τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι πανδημίες, η ποιότητα τροφίμων και η ζωή στις μεγάλες πόλεις. Αυτά εκτιμώ ότι πρέπει να αποτελούν στο εξής τα ζητούμενα της Αριστεράς, στην οποία θα πρέπει να προχωρήσουμε μέσα από τη διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης» τόνισε ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ.

Είπαμε, ένα γέλιο θα τους θάψει, αλλά τα νεφρά μας τι φταίνε;