Δημοσιεύθη:
3.6.08 @ 2:39 μ.μ.
Ετικέτες:
27 σχόλια



 

Ρυθμίστε το γκομπιούτερ σας...

Μήνυμα από την διεύθυνση του ιστολογίου, σε όσους επιμένουν στην λεπτομέρεια.

Κατεβάστε από εδώ την έξοχη γραμματοσειρά GFS Didot, της Ελληνικής Εταιρίας Τυπογραφικών Στοιχείων, σε σχεδίαση Τάκη Κατσουλίδη.

Ξεζιπάρετε και με κλικ στην γραμματοσειρά μπορείτε να την εγκαταστήσετε πανεύκολα.

Θα μπορείτε τότε να δείτε το παρόν ιστολόγιο όπως το σχεδίασα, αλλά και θα έχετε στην γκομπιούτα σας την πλέον δημοφιλή γραμματοσειρά της ελληνικής τυπογραφείας —τα περισσότερα βιβλία, και σχεδόν όλες οι σοβαρές εκδόσεις αυτήν (ή μια εκδοχή της) χρησιμοποιούν. Είναι φυσικά και πολυτονική.

Επί τη ευκαιρία, συγχαρητήρια στους υπεύθυνους της Ελληνικής Εταιρίας Τυπογραφικών Στοιχείων —να και ένα ίδρυμα που κάτι παράγει για την ψηφιακή Ελλάδα.

Δημοσιεύθη:
1.4.08 @ 12:56 π.μ.
Ετικέτες:
2 σχόλια



 

Αλλαγή πλεύσης...



Είναι αλήθεια ότι πολλές φορές σε αυτό το ιστολόγιο τάχθηκα υπερ μιας συντηρητικής, εθνοκεντρικής και γενικά οπισθοδρομικής πολιτικής θεώρησης.

Όχι πια. Ξαναδιαβάζοντας, χωρίς τις παλαιοκομμουνιστικές μου προκαταλήψεις τις ομιλίες και τους λόγους του Αλέξη Τσίπρα έφθασα να αναγνωρίσω ότι υπάρχει μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή εκδοχή της αριστεράς η οποία έχει ακόμα πολλά να δώσει. Δεν είναι τυχαία τα υψηλά ποσοστά που δίνουν οι δημοσκοπήσεις στον πρόεδρο: ο κόσμος διψά για μια πραγματική αλλαγή και ο χώρος της προοδευτικής αριστεράς είναι ο πλέον κατάλληλος για να την πραγματώσει.

Θα ήθελα να ζητήσω συγνώμη για όσο κακό έχω κάνει από το ιστολόγιο αυτό. Υπόσχομαι από εδώ και εμπρός να αγωνιστώ και εγώ στο πλάι των στρατευμένων στο πλευρό του Αλέξη συντρόφων Τάλου, Όλντ-Μπόυ κλπ.

Ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός.



Δημοσιεύθη:
6.7.07 @ 3:40 π.μ.
Ετικέτες:
0 σχόλια



 

Επιστρέφω Αμέσως

Εντωμεταξύ, ζητήστε να σας εξυπηρετήσουν από το απέναντι κατάστημα.

Υ.Γ Α, και καλό καλοκαίρι...

Δημοσιεύθη:
19.2.07 @ 8:38 μ.μ.
Ετικέτες:
6 σχόλια



 

Φάιβ ίζι πίσις

Στα αγαπημένα μου τραγούδια όλων των εποχών συμπεριλαμβάνονται το Sempreverde, το La chanson de Jacky, το Green Grass Of Tunnel, το A Red Light for the Greens, το Where is My Mind, το Near Wild Heaven κ.α. Από ελληνικά το Χατζηκυριάκειο, το Όλαρια - Όλαρα, το Φασμπίντερ και ξερό ψωμί, η Ανοιξιάτικη Βροχούλα, η Άνοιξη, το Με Σκότωσε Γιατί την Αγαπούσα, το Πάρτυ κ.α. Από ορχηστρικά το Cello Suite #1, το Concert For Piano #2 Opus 21, το Convento De Santa Anna, η Troika, το Chanson, το 52 Cymru Beats κ.α.

Είμαι κολλημένος Appleλας, από το OS X και μετά, με την έννοια ότι έχω στο Dashboard μου widgets που μετράνε ανάποδα τις ημέρες ως το επόμενο WWDC, ενώ παρακολουθώ καθημερινά τις σχετικές RSS τροφοδοσίες. Που είσαι, Λεοπάρδαλη;

Βρίσκω τα μεγάλα ταξίδια ιδιαίτερα εθιστικά. Σε συνεχόμενες χρονιές έχω κάνει δις το γύρο της Ευρώπης, ενώ καλύτερη συνεχόμενη περίοδος της ζωής μου ήταν ο μήνας που ακολούθησα τον αυτοκινητόδρομο 61 στην Αμερική.

Είμαι φετιχιστής με τα μικρά σουβενίρ από ταξίδια, περιόδους ζωής, διαδρομές, σπίτια, βιβλία, συγγενείς, έρωτες, φίλους και γνωστούς, κλπ. Αν μπορούσα θα τα μάζευα όλα σε μια τεράστια σοφίτα.

Μου αρέσουν οι σαχλοταινίες (πχ. κωμωδίες με τον Μπεν Στίλερ ή τον Σον Γουίλιαμ Σκοτ) εξίσου με τα μεγάλα επικά έργα του Κουροσάβα ή τα λυρικά του Κισλόφσκι. Νέα ανακάλυψη μου, ο Γουίλ Φέρελ (θεός). Σιχαίνομαι την σινεφιλία και της κριτικές του Δανίκα. Όταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω Βασίλης Ραφαηλίδης.

---

Πασάρω στον Σπουργίτη, τα Βαριεστημένα Τούβλα, τα Απίστευτα Δρώμενα, την ange-ta και τον Vive ρέεεεε.

Δημοσιεύθη:
2.1.07 @ 4:35 μ.μ.
Ετικέτες:
3 σχόλια



 

Έεεεεεει, όοοοοπ!



Γλυτώσαμε από τους καρχαρίες και ξεφύγαμε από τις τίγρεις και θα μας φάνε οι νταλίκες;

Βρε ούστ!

Δημοσιεύθη:
27.7.06 @ 9:12 π.μ.
Ετικέτες:
2 σχόλια



 

Ανοίξαμε και σας περιμένουμε...

http://www.flickr.com/photos/abbyladybug/




για να σας πάρουμε παρέα στο πιο όμορφο ταξίδι της ζωής μας. Το ετοιμάζουμε κοντά ενάμισυ χρόνο. Διάβασμα, μουσικές, καϋμοί, αναβολές, και πάλι απ την αρχή...



Είπαμε ότι θα ήταν καλύτερα αυτό το ταξίδι να γίνει ένα χωριστό ευλόγ. Και το στήσαμε εδώ -- ελπίζοντας ότι θα είναι το πρώτο από μια σειρά εξερευνήσεων εκεί που γεννήθηκαν οι μουσικές του κόσμου.



Καλό μας ταξίδι -- Από σήμερα και ως τα τέλη Αυγούστου, θα τα λέμε εδώ.



Δημοσιεύθη:
22.4.06 @ 3:39 π.μ.
Ετικέτες:
6 σχόλια



 

Το χρονικό του χρόνου (έμμετρο)

Από όλες τις εκδηλώσεις της πραγματικότητας, ο Χρόνος είναι η πλέον μυστήρια. Αύλος, αέρινος, μετρήσιμος μόνο από εξωτερικές εκδηλώσεις, από την τάξη των φαινομένων στον χώρο. Για μερικούς, όπως ο Godel, ανύπαρκτος. Ανύπαρκτος κατά ορισμένη παράδοση και για το Θεό, αφού στο νού Του όλες οι στιγμές συνυπάρχουν ταυτοχρόνως, όπως στο Άλεφ.

clock

Η σχέση μας με το χρόνο δεν είναι αντικείμενο της Φυσικής. Είναι η κατεξοχήν υπαρξιακή σχέση: ο χρόνος μας έδωσε την ζωή, ο χρόνος μας την παίρνει (εν ευθέτω χρόνω). Είναι η παλαιά καλή ιστορία του Κρόνου που τρώει τα παιδιά του. Όντας αναγκασμένοι να ζούμε εν τω χρόνω, πλέουμε μέσα στο αγαπημένο μας δηλητήριο.

Η όψη του χρόνου που βιώνουμε είναι ο υποκειμενικός χρόνος, με την συστολή και την διαστολή του ανάλογη των εσωτερικών μας διακυμάνσεων. Με τον καιρό μαθαίνουμε (ή πιστεύουμε πως μαθαίνουμε) κόλπα και χειρισμούς της ροής του, ντυνόμαστε μηχανικοί του χαμένου χρόνου. Αναμνήσεις, αφηγήσεις, τέχνη, ρουτίνα, τι άλλο είναι από τεχνικές για να δαμάσουμε προς ώφελος μας την δύναμη του καιρού που περνάει ή να μετριάσουμε την δύναμη του;

Ένα από τα κόλπα που μαθαίνουμε είναι να τραγουδάμε τον χρόνο. Κάθε καλό τραγούδι ουσιαστικά αυτόν έχει θέμα: ορισμένα εμφανώς, ορισμένα κρυφά. Οι στίχοι μιλάνε για περιστατικά, αλλά αυτό που τα κάνει περιστατικά η αδυσσώπητη απομάκρυνση του χρόνου από αυτά. Όπως είπε και ο μεγάλος, δεν μπορείς να μπείς στον ίδιο ποταμό δυο φορές.

Τα αγαπημένα μου τραγούδια, για να έρθουμε στο θέμα μας, είναι αυτά που περιγράφουν το ανεπίστρεπτο του ποταμού, το "σπασιμο της συμμετρίας" με όρους Φυσικής. Ξεκινάμε στην εξόχως συμμετρική και άχρονη κατάσταση της ανυπαρξίας. Το κατεξοχήν επομένως σπάσιμο της συμμετρίας είναι η γέννηση:

There's a village hidden deep in the valley among the pine trees half forlorn
And there on a sunny morning little Jimmy Brown was born
All the chapel bells were ringing in the little valley town
And the songs that they were singing was for baby Jimmy Brown
And the little congregation prayed for guidance from above
Lead us not into temptation bless this hour of meditation guide him with eternal love
Three Bells, Jim Ed Brown


Ξεκινάμε φρενιτωδώς την πορεία μας με την ψευδαίσθηση του ελέγχου, όμως ο ποιητής μας έχει προειδοποιήσει:

Before you cross the street
Take my hand
Life is what happens to you
While you’re busy making other plans
Beatiful Boy, John Lennon


Δεν μας αφορούν ακόμα αυτές οι συμβουλές. Τα γνωρίζουμε όλα. Πορεύομαστε λοιπόν, με την γνώση των πάντων (και ό,τι αυτό συνεπάγεται) ώσπου μια μέρα συνειδητοποιούμε την αλήθεια.

In a soldier's stance, I aimed my hand
At the mongrel dogs who teach
Fearing not that I'd become my enemy
In the instant that I preach
My pathway led by confusion boats
Mutiny from stern to bow.
Ah, but I was so much older then,
I'm younger than that now.
My Back Pages, Bob Dylan


Εντωμεταξύ, οι φίλοι φεύγουν, παντρεύονται, κάνουν οικογένεια. Κάπου εδώ αρχίζουν οι πρώτες αναμνήσεις -χαρτογράφηση των αυλακιών του χρόνου:

Well, the bride looks a picture in the gown that her mama wore,
When she was married herself, nearly twenty-seven years before.
They had to change the style a little but it looked just fine,
Stayed up all night but they got it finished just in time.
Now on the arm of her daddy she's walkin' down the aisle.
I see her catch my eye and give me a secret smile.
Maybe it's too old fashioned but we once were close friends.
Oh, but the way that she looks today, she never could have then!

Well, I can see her now, in her tight blue jeans,
Pumping all her money in the record machine.
Spinnin' like a top, you should have seen her go!
I knew the bride when she used to rock and roll!
I knew the bride when she used to rock and roll!
I knew the bride (when she used to rock n' roll, Nick Lowe


Η πρόχειρη λύση μας είναι να σχεδίασουμε μια απόδραση. Ας ξέρουμε πως το μακρύ χέρι του νόμου θα μας ξαναχώσει μέσα:

Well, I got us on a highway and I got us in a car
Got us going faster than we've ever gone before
I got us on a highway and I got us in a car
Got us going faster than we've ever gone before

And I know it ain't gonna last
And I know it ain't gonna last
When I see your eyes arrive
They explode like two bugs on glass
Goddess on a highway, Mercury Rev


Αναγκαστικά, θα μεγαλώσουμε και εμείς. Κάποια στιγμή ξεκινάμε το σπίτι μας:

There's a village hidden deep in the valley beneath the mountains high above
And there twenty years thereafter Jimmy was to meet his love
All the chapel bells were ringing twas a great day in his life
For the songs that they were singing was for Jimmy and his wife
And the little congregation prayed for guidance from above
Lead us not into temptation bless oh Lord this celebration
May their lives be filled with love
Three Bells, Jim Ed Brown


Κάπου εκεί συνειδητοποιούμε την πορεία και μας έρχεται το παράπονο (εδώ ως πρωθύστερο):

When I see the 5 o'clock news
I don't wanna grow up
Comb their hair and shine their shoes
I don't wanna grow up
Stay around in my old hometown
I don't wanna put no money down
I don't wanna get me a big old loan
Work them fingers to the bone
I don't wanna float a broom
Fall in love and get married then boom
How the hell did it get here so soon
I don't wanna grow up
I don't wanna grow up, Tom Waits


Άλλως πως (λέγε με rosebud):

Que j`aie une banque à chaque doigt
Et un doigt dans chaque pays
Que chaque pays soit à moi
Je sais quand même que chaque nuit
Tout seul au fond de ma fumerie
Pour un public de vieux Chinois
Je rechanterai ma chanson à moi
Celle du temps où je m`appelais Jacky
Chanson de Jacky, Jacques Brell


Οι διαλυμένες σχέσεις μετράνε την υπόσχεση της αιωνιότητας...

you had to choose, a side to lose, and divide yourself in two
the way you were, long before, you were a walkin' civil war
but you forget, where the road goes, and tonite it shows

into your soul, I tried to climb, but found the hole to high
for me to leave, the way I'd learned, and found I couldn't turn
the way the trees, and fallin' rain, remind me in a way

the way you were, the day we met, the way I lit your cigarette
the way it changed, into a strange, Cole Porter phrase
but you forget, how the song goes, and tonite it shows
Tonite it shows, Mercury Rev


...και τα νεανικά στέκια γίνονται κυριλέ τίποτε στα χέρια της επόμενης γεννιάς:

Bills Ballhaus in Bilbao...
heute ist es renoviert so auf dezent,
mit Palme und mit Eiscrem ganz gewöhnlich..
wie ein anderes Establissement.
Aber wenn Sie jetzt hereingesegelt kämen,
's ist ja möglich, daß es Ihnen so gefällt.
Spaß!
Auf dem Tanzboden wächst kein Gras,
und der Brandy ist auch nicht mehr das,
und der rote Mond ist abbestellt.
'ne Musik machen sie,
da kann man sich nur schämen für sein Geld!
Geh Joe, mach die Müsik von damals nach.

Alter Bilbaomond,
das hab' ich off betont,
ich hab' sie nie geschont...
Na, das ist ja der Text...
Verzeihung, 's ist zu langer her...
Alter Bilbaomond...
Ich weiß ja nicht, ob Ihnen so was grad gefällt, doch:
es war das Schönste
auf der Welt.
(wie sich entschuldigend)
Es ist zu lange her...
Brecht/Weill, Bilbao Song


Τι θα γίνονταν αν μπορούσες να ξαναμπείς στο ίδιο ποτάμι;

If I told the truth I'd like to live my life again
Walk around my youth in somebody else's skin
One life's not enough for all that we contain
Nothing's going to save us now

Take me to the place where my decisions are relived
Give me answers to the question 'What would have happened if ..... '
Beyond the third dimension, beyond the fourth and fifth
In a parallel universe

I don't say that life's not sad and death is not the end
Looks like you got typecast by a double-crossing friend
Looks like we were here before and we'll be back again
In a parallel universe

Walk the city streets with me and cross a thousand lives
Count the possibilities that shine in people's eyes
Ask how many dreams we kill to keep our dreams alive
We've got to live the hallelujah now

Thank you for the memory, the curse you laid on me
Like a shooting star I burst into obscurity
Live this second first because the rest is history
Nothing's going to save us now

Hey DJ you've got it all wrong
No more greatest hits, no more platinum songs
Put these little shits back in the ground where they belong
Nothing's going to save us now
Platinum, Momus


Και καταλήγουμε στο σημαντικότερο "σπάσιμο της συμμετρίας" από όλα:

From the village hidden deep in the valley one rainy morning dark and grey
A soul which wait in the heaven Jimmy Brown had passed away
Just the lonely bell was ringing in the little valley town
Twas there well it was singing to our good old Jommy Brown
And the little congregation prayed for guidance from above
Lead us not into temptation may his soul find this salvation of Thy great eternal love
Three Bells, Jim Ed Brown


Ή μήπως όχι;

We'll meet again
Don't know where
Don't know when
But I know we'll meet again some sunny day

Keep smilin' through
Just like you always do
Till the blue skies drive the dark clouds far away

So will you please say hello
To the folks that I know
Tell them I won't be long
They'll be happy to know
That as you saw me go
I was singing this song

We'll meet again
Don't know where
Don't know when
But I know we'll meet again some sunny day
We'll Meet Again, Vera Lynn

Δημοσιεύθη:
27.2.06 @ 2:39 π.μ.
Ετικέτες:
2 σχόλια



 

Ο κύριος της Ρω

castle_small
Ελληνιστικό κάστρο, κορυφή του κεντρικού λόφου της νήσου Ρω [1].


moon_small
Το φεγγάρι πάνω από τη Ρώ [2].


Πατήστε στις εικόνες για μεγαλύτερη εκδοχή της φωτογραφίας, κατάλληλη και για wallpaper (1024x768).

---
[1] Η τεχνική ορολογία λέει ότι πρόκειται για "μικρό ισόδομο πύργο αποτελούμενο από κεντρικό πυρήνα και εξωτερικό περίβολο, ελληνιστικής περιόδου".

[2] Το σχήμα του οφείλεται σε κίνηση της φωτογραφικής μηχανής προς τα κάτω δεξιά και μετά πάνω αριστερά κατά την διάρκεια της λήψης, λόγω τρεμάμενων χεριών σε συνδυασμό με χαμηλή ταχύτητα έκθεσης.

Δημοσιεύθη:
1.1.06 @ 3:33 π.μ.
Ετικέτες:
4 σχόλια



 

Ανόδερ ουάν μπάιτς δι ντάστ: 2005

Mitsotakis Hindeburg

Δεν ξέρω πόσο συμβολικό είναι, αλλά μπήκα στο 2006 βλέπωντας στην τηλεόραση ένα μέλος της οικογένειας Μητσοτάκη να μας εύχεται χρόνια πολλά.

Εύχομαι με τη σειρά μου χρόνια πολλά σε όλους τους μπλόγκερς και τους δικούς τους και ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος.

Άντε τώρα να συνηθίσουμε να γράφουμε 2006 στις ημερομηνίες.


Bills Ballhaus in Bilbao
war das schönste auf dem ganzen Kontinent.
Dort gab's für einen Dollar Krach und Wonne,
und was die Welt ihr Eigen nennt.
Aber wenn Sie da hereingekommen wären,
ich weiß nicht, ob Ihnen so was grad gefällt.
Ach!
Brandylachen waren, wo man saß,
auf dem Tanzboden wuchs das Gras
und der rote Mond schien durch das Dach,
'ne Musik gab's da,
da wurde was geboten für sein Geld!
Joe, mach die Musik von damals nach!

Alter Bilbaomond!
Wo noch die Liebe lohnt...
's ist toll mit'm Text!
Lang, lang ist's her!
Ich weiß ja nicht, ob Ihnen so was grad gefällt, doch:
es war das Schönste auf der Welt.

Bills Ballhaus in Bilbao
an 'nem Tag gen Ende Mai im Jahre Acht,
da kamen vier aus Frisko mit 'nem Geldsack,
die haben damals mit uns was gemacht.
Aber wenn Sie da dabei gewesen wären,
Ich weiß nicht, ob Ihnen so was grad gefällt.
Ach!
Brandylachen waren, wo man saß,
auf dem Tanzboden wuchs das Gras
und der rote Mond schien durch das Dach,
und vier Herren konnten Sie mit ihren Brownings schießen hör'n.
Sind Sie 'n Held?
Na, dann machen Sie's mal nach! Na?

Alter Bilbaomond!
Wo noch die Liebe lohnt...
Ich kann den Text nicht mehr,
's ist schon lange her!
Ich weiß ja nicht, ob Ihnen so was grad gefällt, doch:
es war das Schönste
auf der Welt.

Bills Ballhaus in Bilbao...
heute ist es renoviert so auf dezent,
mit Palme und mit Eiscrem ganz gewöhnlich..
wie ein anderes Etablissement.
Aber wenn Sie jetzt hereingesegelt kämen,
's ist ja möglich, dass es Ihnen so gefällt.
Spaß!
Auf dem Tanzboden wächst kein Gras,
und der Brandy ist auch nicht mehr das,
und der rote Mond ist abbestellt.
'ne Musik machen sie,
da kann man sich nur schämen für sein Geld!
Geh Joe, mach die Musik von damals nach.

Alter Bilbaomond,
das hab' ich oft betont,
ich hab' sie nie geschont...
Na, das ist ja der Text...
Verzeihung, 's ist zu langer her...
Alter Bilbaomond...
Ich weiß ja nicht, ob Ihnen so was grad gefällt, doch:
es war das Schönste
auf der Welt.

Es ist zu lange her...

Brecht/Weill




Υ.Γ ??????

Δημοσιεύθη:
27.11.05 @ 11:40 π.μ.
Ετικέτες:
1 σχόλια



 

Του Προυστ είναι αυτό το ερωτηματολόγιο; Όχι, δικό μου.

Ποιό είναι το πιο εμφανές χαρακτηριστικό σου;

Ο ντιλεταντισμός, με την καλή και την κακή έννοια.

Ποια ιδιότητα εκτιμάς περισσότερο σε έναν άνδρα;

Περιέργεια, geekiness (αμετάφραστο).

Ποια ιδιότητα εκτιμάς περισσότερο σε μια γυναίκα;

Το να είναι one of the boys.

Τι εκτιμάς περισσότερο στους φίλους σου;

Το ότι βαριούνται αυτήν την κοινωνία.

Ποιό είναι το κυριότερο ελάττωμα σου;

Ότι εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους, Νίκο Χατζηνικολάου.
Καλά, πλάκα κάνω. Η μεμψιμοιρία, το ADD, η αναποφασιστικότητα, κοκ.

Ποιά είναι η αγαπημένη σου ενασχόληση;

Αφομοίωση του σύμπαντος.

Πως ονειρεύεσαι την ευτυχία;

Λίγο κρασί, λίγη θάλασσα, πολύ πόλη, φίλοι, εχθροί (απαραίτητοι),
γρήγορο ίντερνετ και το κορίτσι μου.

Τι θα ήταν κατ' εσένα η μεγαλύτερη δυστυχία;

Να είμαι ο Σάντσο Πάντσα.

Τι θα ήθελες να είσαι;

Ενδιαφέροντας.

Σε ποια χώρα θα ήθελες να ζήσεις;

Σε όποια συνδυάζει αστικά κέντρα και χαλαρή ζωή. Αθήνα, Βαρκελώνη, κοκ.

Ποιό είναι το αγαπημένο σου χρώμα;

Το κίτρινο.

Ποιό είναι το αγαπημένο σου λουλούδι;

Ένα αγριολούλουδο, μεγέθους κόκκου φακής, το οποίο μοιάζει σαν μικρογραφία τριαντάφυλλου.
Οι πανσέδες επίσης.

Ποιό είναι το αγαπημένο σου πτηνό;

Ο γλάρος.

Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου πεζογράφοι;

Hunter S. Thompson, Michele Houellbecq, Chuck Palahniuk, Χ. Βακαλλόπουλος,...

Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου ποιητές;

e.e cummings, Andre Breton, Leonard Cohen,...

Ποιός είναι ο αγαπημένος σου λογοτεχνικός ήρωας;

Όποιος εμφανίζεται ως αρκετά ιδεαλιστής, κυνικός, νικημένος και κούλ ταυτόχρονα με καλύπτει.

Ποιές είναι οι αγαπημένες σου λογοτεχνικές ηρωίδες;

Το σκέφτομαι...

Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου συνθέτες;

Residents, Mingus, Tom Waits, Lennon, Bach, Prokoviev,...

Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου ζωγράφοι;

Paul Klee, Joan Miro, Wassily Kadinsky,...

Ποιοί είναι οι ήρωες σου στον πραγματικό κόσμο;

Όσοι ζουν στον φανταστικό κόσμο και τον πραγματώνουν.

Τι απεχθάνεσαι περισσότερο;

Τα αποτσίγαρα σε ποτήρια και πιάτα. Την αγένεια.

Ποιές ιστορικές προσωπικότητες απεχθάνεσαι περισσότερο;

Το σκέφτομαι ακόμα...

Ποιό φυσικό χάρισμα θα ήθελες περισσότερο να κατέχεις;

Ακριβώς ό,τι απάντησε και ο Προύστ.

Πως θα ήθελες να πεθάνεις;

Σε βαθιά βαθιά γεράματα, στον ύπνο μετά τον έρωτα.

Πως νιώθεις αυτή την στιγμή;

Αγχομένος να απαντήσω όμορφα.

Σε ποιά ελλατώματα δείχνεις μεγαλύτερη επιείκια;

Σε αυτά που έχω και εγώ!

Ποιό είναι το μότο σου;

The stars are matter.

We are matter.

But it doesn't matter.