Σκανδαλολογίες
1.
Ολη αυτή η συζήτησι περί βυζαντινών χρυσοβούλων είναι εκ του πονηρού. Τα χρυσόβουλα εχουν νομική ισχύ, οι οθωμανικοί τίτλοι επίσης. Το νομικό καθεστώς δέχεται την συνέχεια του κράτους. Είναι εκ του πονηρού γιατί τα αρνούνται σαν αρχαία ή παλιά για να ορίσουνε την Ελλάδα με ηλικία μόλις 150 χρόνων -όπως γράφουνε στις ιστορίες τους. Τα δικαστήρια τα δέχονται, τα ευρωπαϊκά δικαστήρια επίσης.
Τα δε μοναστήρια μπορούνε να έχουνε περιουσία. Αν εγώ αφήσω τα κτήματά μου σε ένα μοναστήρι, το δηλώνω ρητώς και δεν θέλω να το αρπάξη κανένας βλαχοδήμαρχος. Οσες φορές τα μοναστήρια καταφύγανε στην δικαιοσύνη δικαιώθηκαν. Το ίδιο από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια -τα οποία άλλωστε δικάζουνε με τίτλους από την εποχή του Καρλομάγνου.
Αν η ιστορία του Βατοπεδίου είναι σκάνδαλο οικονομικό δεν με ενδιαφέρει. Είναι σκάνδαλο συνηθισμένο και καθημερινό που καμία σχέσι δεν έχει με απάτες όπως του Χρηματιστηρίου και των Ολυμπιακών Αγώνων -σκάνδαλα που άλλαξαν την φυσιογνωμία της χώρας.
Αν είναι σφάλμα μοναχικό -αυτό είναι άλλη ιστορία.
2.
Η απάτη του χρηματιστηρίου επί Σημίτη βουτηξε 22 δισεκατομμύρια ευρώ -έφαγε όλες τις οικονομίες και τις καταθέσεις του κόσμου- και εξ αυτού προέκυψε η έκρηξι των δανείων και των καρτών.
Αυτή η απάτη άλλαξε την φυσιογνωμία της χώρας -δημιούργησε νέες οικονομικές συνθήκες που θα βαστήξουνε για δεκαετίες.
Η απάτη των Ολυμπιακών Αγώνων -ήταν η χαριστική βολή. Με πολλαπλές οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις -γνωστές, μην τις γράφω. Αυτή η απάτη άλλαξε την φυσιογνωμία της χώρας.
Η απάτη του Βατοπεδίου δεν είναι παρά μία μικρή, καθημερινή, συνηθισμένη απάτη, παρόμοια με αυτές που συμβαίνουνε κατά δεκάδες την ώρα αυτή που διαβάζεις . Δώσανε 10 οικόπεδα που κοστίζανε 5 και πήρανε 10 οικόπεδα που κοστίζανε 15. Απάτη, όμως οικονομικά και πολιτικά ασήμαντη, απάτη του κοινού ποινικού δικαίου.
Με τέτοια σκάνδαλα -Ζαχόπουλος και Βατοπέδιον- προσπαθεί το πασοκ του κακομοίρη του Γιωργάκη να έρθη στην εξουσία -δηλαδή ποτέ. Γιατί ο κόσμος θυμάται, έχει μέτρο και διάκρισι.
3.
Τα αληθινά «σκάνδαλα» δεν δημοσιεύονται.
Τα άλλα τα ονομάζουνε σκάνδαλα για να τα παρουσιάσουνε σαν κάτι έκτακτο. Τα σκάνδαλα δεν είναι εκτακτες παρεκτροπές - είναι δομικά στοιχεία του συστήματος. Το σύστημα παράγει διαρκώς «σκάνδαλα».
Η πώλησι της Ολυμπιακής είναι αληθινό σκάνδαλο. Η πώλησι των Ταχυδρομείων και των Τραίνων. Η πώλησι των Τηλεπικοινωνιών. Η οικονομική απογύμνωσι των Πανεπιστμίων -ώστε να πλακώσουνε τα ξένα. Το περιεχόμενο της σχολικής παιδείας -κατασκευασμένης έτσι ώστε να παράγη φθηνούς εργάτες. Οι εργατικοί νόμοι - η ενοικίασι και η επινοικίασι ανθρώπων -σε σύγχρονα σκλαβοπάζαρα. Η υφαρπαγή των Ταμείων -η κατάστασι
της δημόσιας περίθαλψις.
Αυτά είναι τα αληθινά σκάνδαλα. Και φυσικά - αυτά δεν συζητούνται -δεν προβάλονται - δεν δημοσιεύονται - δεν οδηγούνται στον εισαγγελέα. Δεν προβάλονται επειδή όλα τα πολιτικά κόμματα -νδ, πασοκ και σύριζα- συμφωνούνε σε όλα και συναπαρτίζουν ένα οριζόντιο επίπεδο εξουσίας που ελέγχει τα πάντα - εφημερίδες, τηλεοπτικούς σταθμούς, δημοσιογράφους και τα 3/4 των διαδικτυακών μπλόγκ.
Εφ όσον λοιπόν στα ουσιαστικά -στα βασικά- συμφωνούνε οδηγούνε τον δημόσιο διάλογο στα ανώδυνα για το σύσημα -στα ασήμαντα. Στις γκόμενες του Ζαχόπουλου, στα ακριβά ρούχα και τα παπούτσια της Ζαχαρέα, στα οικόπεδα του Βατοπεδίου, στις ιδιοτροπίες του Τατούλη.
Μεταμορφώνουνε τον διάλογο σε μεσημεριανάδικο.
Α. Φ.