Για την "δήλωση Κίσσινγκερ"
Ειρωνεύεται ο Old-Boy τον Λάκη Λαζόπουλο, ο οποίος επανέλαβε από Αλ-Τσαντίρι την ψευτό-δήλωση Κίσσινγερ. Επί του συγκεκριμένου, έχει κάθε δίκιο, αφού από τη μια ο Λαζόπουλος έχει μετατραπεί σε νέο Νταλάρα και από την άλλη η δήλωση αποτελεί διαρκώς επανεμφανιζόμενο μύθο.Ως εκεί όμως. Γιατί τα συμπεράσματα που προκύπτουν από τη χρήση της ειρωνείας —όπως φαίνονται και στα σχόλια των αναγνωστών του, κάθε άλλο παρά προφανή είναι.
Ας δούμε όμως πρώτα την "δήλωση":
Ο ελληνικός λαός είναι δυσκολοκυβέρνητος και γι' αυτό πρέπει να τον πλήξουμε βαθιά στις πολιτισμικές του ρίζες. Τότε ίσως συνετισθεί. Εννοώ, δηλαδή, να πλήξουμε τη γλώσσα, τη θρησκεία, τα πνευματικά και ιστορικά του αποθέματα, ώστε να εξουδετερώσουμε κάθε δυνατότητά του να αναπτυχθεί, να διακριθεί, να επικρατήσει, για να μη μας παρενοχλεί στα Βαλκάνια, να μη μας παρενοχλεί στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Μέση Ανατολή, σε όλη αυτή τη νευραλγική περιοχή μεγάλης στρατηγικής σημασίας για μας, για την πολιτική των ΗΠΑ
Ναι, ο Κίσσινγκερ δεν το είπε ποτέ.
Πρόκειται για μια αγνώστου προελεύσεως φράση, η οποία αναπαράγεται εδώ και εκεί χωρίς κάποια αναφορά σε σοβαρή πηγή.
Ούτως ή άλλως, ένας διπλωμάτης δεν θα μίλαγε ποτέ έτσι δημοσίως —ίσως την εποχή της αποικιοκρατίας μόνο, όπου οι λαοί των αποικιών θεωρούνταν κάτι σαν απολίτιστα ζώα.
Αυτό είναι το "ιστορικό" κομμάτι του θέματος.
Το πολιτικό τώρα. Όποιος παραθέτει αυτή την ψευδεπίγραφη δήλωση για να αποδείξει δήθεν ότι και κάθε λόγος περί παρόμοιων σχεδιασμών και πολιτισμικών επιθέσεων είναι επίσης μούφα, ε, αυτός είναι χειρότερα νυκτωμένος από όποιον απλά την αναπαράγει ως αληθή.
Ας πούμε, από την αμερικανική σκοπιά, τι διαφορετικό κάνει το ευαγές ίδρυμα CDRSEE, με την αιγίδα των "The United States Government, Department of State", "The United States Agency for International Development", "The United Kingdom, Foreign & Commonwealth Office" και άλλων ευγενών οργανισμών (συμπεριλαμβανομένου του υπερηφάνου κρατικού μηχανισμού μας); (εκτός αν κάποιος πιστεύει ότι σκοπός όλων αυτών είναι η αγάπη, η ειρήνη, η κατανόηση και η σταθερότητα στην περιοχή —ό,τι διακυρήσουν δηλαδή, οπότε πάσο).
Γράφει ή όχι η κ. Κουλούρη σε επίσημο έγγραφο του CDRSEE ότι οι νέοι καιροί στα Βαλκάνια απαιτούν και το γράψιμο της ιστορίας από νέα σκοπιά; Ή, με δικά της λόγια: «Οι πολιτικές εξελίξεις της τελευταίας δεκαετίας στα Βαλκάνια και η αναθεώρηση του παρελθόντος που συνεπάγονται οδήγησαν τις βαλκανικές ιστοριογραφίες σε μια αναζήτηση του «κοινού» παρελθόντος, των κοινών ιστορικών εμπειριών της βυζαντινής και της οθωμανικής αυτοκρατορίας και της «κληρονομιάς» τους στη θρησκευτική, πολιτισμική και θεσμική σφαίρα».
Τι διαφορετικό γράφει ο Σάμουελ Χάντιγκτον στις δυο εκτενείς αναλύσεις του του που αποτέλεσαν τον κορμό του βιβλίου του "Η σύγκρουση των πολιτισμών" για το ότι πολιτισμικά η Ελλάδα ως ορθόδοξος χώρος, είναι ασύμβατη με τις αμερικανικές επιλογές;
Αλλά και από την αντίπαλη σκοπιά, τι διαφορετικό καταγγέλλει ο Γκυ Ντεμπόρ στα «Σχόλια Πάνω στην Κοινωνία του Θεάματος», όταν γράφει:
Η πρωταρχική επιδίωξη της θεαματικής κυριαρχίας ήταν να εξαλείψει την ιστορική γνώση εν γένει και καταρχήν σχεδόν όλες τις πληροφορίες και τα εύλογα σχόλια σχετικά με το πιο πρόσφατο παρελθόν. Ένα τόσο κατάφορο και αυταπόδεικτο γεγονός δε χρειάζεται εξηγήσεις. (...)
Μια απολυταρχική εξουσία τόσο πιο ριζικά καταργεί την ιστορία όσο πιο επιτακτικές είναι οι ανάγκες για κάτι τέτοιο, και προπαντών ανάλογα με τις μεγαλύτερες ή μικρότερες πρακτικές ευκολίες εκτέλεσης που συναντά. Ο Τσιν Τσε Χοάνγκ Τι διέταξε να καούν τα βιβλία, αλλά δεν κατάφερε να τα εξαφανίσει όλα. Ο Στάλιν είχε προωθήσει ακόμα παραπέρα την πραγματοποίηση ενός παρόμοιου σχεδίου στο αιώνα μας αλλά, παρόλα τα κάθε λογής ερείσματα που είχε καταφέρει να βρεί έξω από τα σύνορα της αυτοκρατορίας του, παρέμενε απροσπέλαστη στην αστυνομία του μια εκτεταμένη ζώνη του κόσμου όπου κορόιδευαν τις αγυρτίες του. Το ενσωματωμένο θεαματικό τα κατάφερε καλύτερα, με νέες μεθόδους και δρώντας αυτή την φορά παγκόσμια. (…)
Το πεδίο της ιστορίας ήταν το αξιομνημόνευτο, η ολότητα των συμβάντων οι συνέπειες των οποίων εκδηλώνονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επίσης αξεχώριστα η γνώση έπρεπε να διαρκεί και να βοηθάει στην κατανόηση, τουλάχιστον εν μέρει, όσων θα συνέβαιναν εκ νέου: “κτήμα ες αεί”, λέει ο Θουκυδίδης. Με αυτό τον τρόπο η ιστορία ήταν το μέτρο μιας πραγματικής καινοτομίας. Όποιος πουλάει την καινοτομία έχει κάθε συμφέρον να εξαλείξει το μέσο αποτίμησής της. (…)
Γνωρίζουμε ασφαλώς ότι η ιστορία εμφανίστηκε στην Ελλάδα μαζί με την δημοκρατία. Μπορούμε να διαπιστώσουμε ότι χάθηκε απ’ τον κόσμο μαζί με την τελευταία.
Σε τι διαφέρει το σχέδιο της ψευτο-δήλωσης από ό,τι γράφει στο βιβλίο του ο Σαμπκομαντάντε Μάρκος σχετικά με τις προθέσεις των κυρίαρχων δυνάμεων;
Ποιό είναι το κύριο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο μονοπολικός κόσμος στην πορεία του προς την παγκοσμιοποίηση; Τα εθνικά κράτη, οι αντιστάσεις, η κουλτούρα, ο τρόπος του κάθε έθνους να βλέπει τον κόσμο, ό,τι το κάνει να διαφέρει από τα άλλα έθνη. Πως είναι δυνατό να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο χωριό όπου όλοι είναι ίδιοι αν υπάρχουν τόσες διαφορές; Όταν λέμε ότι πρέπει να διαλυθούν τα εθνικά κράτη και να μετατραπούν σε ερήμους, δεν εννοούμε ότι θα σκοτώσουν τον κόσμο, αλλά τον τρόπο ζωής του κάθε λαού. Μετά την καταστροφή θα έρθει το ξανακτίσιμο. Θα ξανακτιστούν οι διάφορες περιοχές μέσα σε ένα νέο πλαίσιο. Εκείνο που ορίζουν οι νόμοι της αγοράς. Αυτή είναι η κινητήρια δύναμη της παγκοσμιοποίησης.
Το πρώτο της εμπόδιο είναι τα εθνικά κράτη: πρέπει να τους επιτεθεί και να τα καταστρέψει. Ότι κάνει ένα κράτος “εθνικό” πρέπει να καταστραφεί: η γλώσσα, ο πολιτισμός, η οικονομία, η πολιτική του ζωή και ο κοινωνικός του ιστός. (…)
Κάθε πολιτισμική διαφορά η οποία κάνει ένα Γάλλο Γάλλο, έναν Ιταλό Ιταλό, ένα Δανό Δανό, έναν Μεξικανό Μεξικανό, πρέπει να καταστραφεί, γιατί αποτελεί φράγμα στην παγκοσμιοποίηση της αγοράς. (…).
Αυτό σημαίνει ότι η πολιτιστική ιστορία, η ιστορία της παράδοσης, συγκρούεται με αυτή την διαδικασία και αποτελεί επομένως εχθρό της παγκοσμιοποίησης. Αυτό είναι ιδιαίτερα σοβαρό στην Ευρώπη, όπου υπάρχουν έθνη με μεγάλες παραδόσεις.
[Σαμπκομαντάντε Μάρκος, Ο Τέταρτος Παγκόσμιος Πόλεμος]
Μοιάζει να σκέφτονται πολλοί: «Συνωμοσία; Σχεδιασμοί; Μακροπρόθεσμα πλάνα; Μυστικά κονδύλια; Πολιτιστικές επιθέσεις; Πρόκειται ασφαλώς περί γελοιοτήτων, και ορίστε η απόδειξη: ορισμένοι πιστεύουν μια ψευδεπίγραφη δήλωση, τάχα του Κίσσινγκερ. Άρα όλα μούφες, και όλα τα σχετικά Λιακοπουλισμοί».
Λίγο πρόωρο δεν είναι το συμπέρασμα σας, φίλτατοι;
Αυτό που έγραψε ο Γκορ Βιντάλ ισχύει και για πολλούς έλληνες —συνήθως τους πιο «προοδευτικούς»:
«Δυστυχώς οι Αμερικανοί, ως άλλα σκυλιά του Παβλόφ, έχουν εκπαιδευτεί από τα ΜΜΕ να αντιδρούν με χαχανητά σε κάθε αναφορά της λέξης συνωμοσία.».
23 σχόλια:
(3η παράγραφος)
συγχαρητηρια για το αρθρο σας.
Πάλι σας απειλούνε ρε Γνωμοδότη; Πάλι όλοι πάνω σας έχουνε πέσει να κατασπαράξουν το γενναίον έθνος των Ελλήνων;
Μα καλέ δεν μπορείτε να υπάρξετε χωρίς να σας απειλούν;
Που είναι το μεγαλείο του ελληνικού έθνους να αποδείξει την ανωτερότητα του μέσα από τη θετικότητα και όχι μέσα από τη γκρίνια;
Την "ιστορία" του Ντεμπόρ να την αφήσεις ήσυχη. Δεν είναι ίδια με αυτή του μικρού παρηκμασμένου έθνους σου.
@βααλ
Πιάνεις πουλιά στον αέρα ε;
Άιντε να ροβολήσεις σε κανένα πιο ακμάζον έθνος μιας που εδώ η πολλή μιζέρια θα σε πνίξει.
Τι τραβάς κι εσύ καημένε.
@Γνωμοδότης.
Τους χαλάει τη σούπα ο Σαμπκομαντάντε ε;
Όχι βέβαια καλέ μου μαλακοφόρε.
Πρώτον γιατί όλα τα έθνη βρίσκονται σε παρακμή και σήψη
Και δεύτερον επειδή είναι ιδιαιτέρως απολαυστικό να συντελείς στην περαιτέρω παρακμή ενός τόσο μεγάλου και λαμπρού έθνους...
Ο φίλος σας ο Μάρκος έχει φάει την κριτική του από αυτούς που πρέπει να τη φάει. Αυτοί που τον υποστηρίζουν έλκουν την καταγωγή τους από τις αντιιμπεριαλιστικές μαλακίες που την έλκεται και εσείς.
Τα ίδια σκατά είστε πατριώτες και εθνικιστές.
Και δεύτερον επειδή είναι ιδιαιτέρως απολαυστικό να συντελείς στην περαιτέρω παρακμή ενός τόσο μεγάλου και λαμπρού έθνους...
Βέβαια, είναι το άκρων άωτον της απόλαυσης, εξ ου και επιδίδεται σε αυτήν μετά μανίας η πολιτική, πνευματική, καλλιτεχνική και ΜΜΕική ελίτ.
Ο φίλος σας ο Μάρκος έχει φάει την κριτική του από αυτούς που πρέπει να τη φάει. Αυτοί που τον υποστηρίζουν έλκουν την καταγωγή τους από τις αντιιμπεριαλιστικές μαλακίες που την έλκεται και εσείς.
Ενώ εσείς από φιλο-ιμπεριαλιστικές σοφίες;
Τα ίδια σκατά είστε πατριώτες και εθνικιστές.
Όπως πάντα ενημερωμένα, καίρια και οξεία τα επιχειρήματα σου.
Γου-α-ου!!! Ανήκω και εγώ εις την ελίτ αυτού του τόπου; Γουστάρω, πάω αμα είναι με τον Πρετεντέρη να πιω μια μπύρα μετά!
Γίγαντα της διανόησης δεν ξέρω αν στο έχει πει κανείς αλλά ο διεθνισμός και ειδικότερα ο ντεφαιτισμός ουδέποτε υποστήριξε κανέναν ιμπεριαλισμό. Αντιθέτως ξέρω μπόλικους εθνικισμούς οι οποίοι ήτανε κώλος και βρακί με ιμπεριαλισμούς.
Φυσικά είμαι πάντα καίριος οξύς και ενημερωμένος.
Αν και με βλάκες σαν και σας δε χρειάζεται να επιστρατεύσω και πολλά από αυτά. Τα φυλάω για πιο αποδοτικές επενδύσεις.
Γου-α-ου!!! Ανήκω και εγώ εις την ελίτ αυτού του τόπου;
Όχι, απλά υπάρχει ταύτιση απόψεων.
Γίγαντα της διανόησης δεν ξέρω αν στο έχει πει κανείς αλλά ο διεθνισμός και ειδικότερα ο ντεφαιτισμός ουδέποτε υποστήριξε κανέναν ιμπεριαλισμό.
Όχι; Δηλαδή όταν οι λαλάκες έλεγαν δεν πολεμάμε τους ναζί -και περίμεναν να δώσουν οι απανταχού της γης εργάτες τα χέρια- δεν υποστήριζαν τον γερμανικό ιμπεριαλισμό; Θα θυμάσαι την ρήση "cui prodest?"
Στην ιστορία του κομμουνισμού, ο ντεφαιτισμός -έτσι γενικά και άκριτα- θα σημειωθεί ως η πλέον ηλίθια και απλοϊκή ιδέα.
Άλλο η εναντίωση στον 'Α παγκόσμιο πόλεμο άμα είσαι Γάλλος, άλλο ή εναντίωση στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο άμα είσαι -επίσης- Γάλλος.
Φυσικά είμαι πάντα καίριος οξύς και ενημερωμένος. Αν και με βλάκες σαν και σας δε χρειάζεται να επιστρατεύσω και πολλά από αυτά. Τα φυλάω για πιο αποδοτικές επενδύσεις.
Γενικά τα φυλάς καλά.
Μεγάλε δεν είμαι εγώ με την εκκλησία, εσύ είσαι. Οπότε άσε τις εξυπνάδες περί ελίτ.
Και ο εθνικισμός σαν η πιο εγκληματική. Είτε σε αρέσει είτε δε σαρέσει οι εργάτες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνεδιδητοποιούν ότι δε θέλουν να σκοτώνονται. Αλήθεια άραγε ποια ήταν η σημασία των ντεφαιτιστικών απόψεων στην ήττα της γερμανίας στον ΑΠΠ; Ξέρεις πόσες ανταρσίες έγιναν στο αγγλικό στρατόπεδο τον ΑΠΠ; Ξέρεις την στάση της IWW στις ΕΠΑ; Μήπως την στάση των κομμουνιστών στην Μικρασιατική εκστρατεία;
Είτε θες είτε δε θες όταν το επαναστατικό κίνημα ήταν στα απάνω του δυσκόλεψε όσο μπορούσε τα αφεντικά να κάνουν τους πολέμους τους.
Απλά πράγματα όμορφε.
Τι είναι σωστό και τι όχι και τι νομίζεις ή δε νομίζεις εσύ ελάχιστη σημασία έχει. Άμα θες να σκοτωθείς για τον Μεταξά ή τον Καραμανλή και το Βγενόπουλο πήγαινε να το κάνεις. Δε θα σε εμποδίσω.
Μα θα μου πεις. Όταν σκοτώνεμαι δεν υπερασπίζομαι το Βγενόπουλο αλλά γλώσσα θρησκέια και μπλα μλπα μπλα. Οκ, για να ρωτήσω όμως καγώ: cui prodest?
Κανένας δεν πάει να σκοτωθεί έτσι και αλλιώς για το αφεντικό του. Εδώ παρεμβαίνει η ιδεολογία του έθνους μπας και καταφέρει να πείσει κάποιους να σκοτωθούν για κάτι άλλο άνωτερο.
Και έτσι με αυτόν ακριβώς τον τρόπο αποδεικνύεται το ψέμα μιας και όταν ακριβώς είχε καταδειχτεί από το κομμουνιστικό κίνημα στον ΑΠΠ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΛΕΜΑΣ, τότε ήταν που έγινε της πουτάνας παντού.
Ο ντεφαιτισμός δε λέει δέξου τους κατακτητές σαν αδέλφια σου, εξυπνάκια. ο ντεφαιτισμός λέει ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
@βλακαλ.
Γουστάρεις να μιλάς με βλάκες πάντως.
Βρε μπας και είσαι σε αποστολή διαφώτισης;
Μεγάλε δεν είμαι εγώ με την εκκλησία, εσύ είσαι. Οπότε άσε τις εξυπνάδες περί ελίτ.
Δηλαδή η ελίτ εν έτει 2008 στη χώρα μας είναι η εκκλησία; Μήπως όταν πας στο περίπτερο κρύβεις και τον Ριζοσπάστη κάτω από την καθημερινή της Βλάχου;
Και ο εθνικισμός σαν η πιο εγκληματική. Είτε σε αρέσει είτε δε σαρέσει οι εργάτες με τον έναν ή τον άλλο τρόπο συνεδιδητοποιούν ότι δε θέλουν να σκοτώνονται.
Αλήθεια άραγε ποια ήταν η σημασία των ντεφαιτιστικών απόψεων στην ήττα της γερμανίας στον ΑΠΠ;
Και εσύ ξέρεις περί "διάκρισης"; Είδες ότι μόλις πριν λίγο έγραψα: Άλλο η εναντίωση στον 'Α παγκόσμιο πόλεμο άμα είσαι Γάλλος, άλλο ή εναντίωση στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο άμα είσαι -επίσης- Γάλλος.
Είτε θες είτε δε θες όταν το επαναστατικό κίνημα ήταν στα απάνω του δυσκόλεψε όσο μπορούσε τα αφεντικά να κάνουν τους πολέμους τους.
Τι είναι σωστό και τι όχι και τι νομίζεις ή δε νομίζεις εσύ ελάχιστη σημασία έχει. Άμα θες να σκοτωθείς για τον Μεταξά ή τον Καραμανλή και το Βγενόπουλο πήγαινε να το κάνεις. Δε θα σε εμποδίσω.
Μα θα μου πεις. Όταν σκοτώνεμαι δεν υπερασπίζομαι το Βγενόπουλο αλλά γλώσσα θρησκέια και μπλα μλπα μπλα. Οκ, για να ρωτήσω όμως καγώ: cui prodest?
Κανένας δεν πάει να σκοτωθεί έτσι και αλλιώς για το αφεντικό του. Εδώ παρεμβαίνει η ιδεολογία του έθνους μπας και καταφέρει να πείσει κάποιους να σκοτωθούν για κάτι άλλο άνωτερο.
Και έτσι με αυτόν ακριβώς τον τρόπο αποδεικνύεται το ψέμα μιας και όταν ακριβώς είχε καταδειχτεί από το κομμουνιστικό κίνημα στον ΑΠΠ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΟΛΕΜΑΣ, τότε ήταν που έγινε της πουτάνας παντού.
Ρίξε στο γυαλί "φαρμάκη":
- - -
Το σχήμα είναι ως εξής. Οι καπιταλιστές μαλώνουν καί βάζουν τους εργάτες να σκοτώνονται. Ωραίο ε; Μούρλια. Και πώς πείθουν τόσους ανθρώπους να αφήσουν τα τζάκια, τις δουλίτσες και το ζεστό κρεβάτι με την γυναικούλα τους την στρουμπουλή ‐ να πα να σκοτωθούνε; Προπαγάνδα; Καταναγκασμός; Πλήσι εγκεφάλου;
Μα όλους, όλους τους πολέμους στην ιστορία του κόσμου οι εργάτες ‐ ο λαός δηλαδή ‐τούς έκαναν. Η συμβολή των καπιταλιστών ήταν λεπτομέρεια του πολέμου. Φαίνεται ότι υπάρχουν καί λειτουργούν άλλες δυνάμεις στην ιστορία των ανθρώπων καί των πολέμων, αλλά τρέχα γύρευε τώρα σε τέτοια συζήτησι.
Ολοι οι πόλεμοι του κόσμου. Να, πάρε τώρα το Παλαιστινιακό. Εσύ τι λες, ότι πολεμούν οι καπιταλιστές Εβραίοι τους καπιταλιστές Παλαιστινίους; Ο πόλεμος στην Γιουγκοσλαβία, τό Ιρακ, τό Αφγανιστάν, είναι πόλεμοι μεταξύ καπιταλιστών; Ο Α΄ο Β΄ Παγκόσμιος. Μπορεί κανείς να τους ερμηνεύσει νομίζεις μ αυτά τα σχήματα του 19ου αιώνος;
Καπιταλιστές που πολεμούν, μάζες ηλιθίων ζώων οι λαοί που άγονται καί φέρονται εως θανάτου και μιά φούχτα φωτισμένων ιδιοφυϊών που μόνο αυτοί εχουν συνείδησι ‐ όχι του εαυτού τους αλλά της ιστορίας ‐προορισμένοι να απελευθερώσουν τα κτηνη ‐ τους λαούς της γης ‐ και να τά οδηγήσουν στόν παράδεισο; Τι είδους πρωτόγονη επιστημονική φαντασία είναι αυτή;
Και τ αστείο που με κουφαίνει είναι να λες πώς ενώ οι πολλοί ειναι κορόϊδα καί χαζοί μέχρι σημείου δηλαδή να πεθαίνουν για χάρη ας πούμε του Βαρδινογιάννη, υπάρχει μιά φούχτα ανθρώπων ‐ που δεν τα χάβουν αυτά. Τό κόμμα. Η συνείδησι της Ιστορίας. Για να συμβη έτσι που το λένε πρέπει αυτοί οι τελευταίοι, να χουν διαφορετικό ντιεννέι, αλλοιώς γνωστή εξήγησι δεν υπάρχει. Ο Κολοζώφ ας πούμε ξέρει κάτι τόσο θεμελιώδες ώστε αυτός μεν να αποτελή την συνείδησι της Ιστορίας ‐ απέναντί του δε εκατομμύρια άλλων σε τέτοια ζωώδη κατάστασι ώστε να οδηγούνται ως πολεμικά κτήνη στην σφαγή. Κι αυτα τα σχήματα, τα εντελώς πρωτόγονα τα λένε επιστημονικά. Δεν είναι απίθανο;
- - -
Νομίζεις ότι το απλουστευτικό σχήμα "ο εργάτης θέλει ειρήνη αλλά οι κακοί αστοί τον βάζουν να πολεμάει" στέκει; Τους πολέμους δεν τους κάνουν οι καπιταλιστές —ούτε αυτόν στο Ιρακ. Τους κάνουν μοντέλα ανάπτυξης, πολιτιστικά μορφώματα, ιστορικές ανάγκες και επιλογές. Μπορεί π.χ. ο Μπούσης να αποφασίζει επισήμως, αλλά ο τελευταίος αμερικάνος π.χ. στο χωριό της Άιοβα θέλει το φθηνό του πετρέλαιο —με κάθε τίμημα (και όχι, δεν αγνοεί το τι σημαίνει να το αποκτήσει). Δες και τα δυο κείμενα εδώ —επί του αμερικανικού λαού.
Ο ντεφαιτισμός δε λέει δέξου τους κατακτητές σαν αδέλφια σου, εξυπνάκια. ο ντεφαιτισμός λέει ΔΕΝ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΠΟΛΕΜΑΜΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ.
Ωραία. Και εως τότε, ας δεχθούμε τους κατακτητές σαν αδέρφια μας. Π.χ. μη πολεμώντας στον "αστικό πόλεμο" ενάντια στο Χίλτερ, αλλά περιμένοντας να "ωριμάσουν οι συνθήκες" κλπ κλπ.
Τι να απαντήσει κανείς σε τέτοιου απείρου ηλιθιότητας επιχείρημα: ώστε τους πολέμους τους κάνουν οι εργάτες; Μήπως παρασέρνουν κιόλας και τους αστούς οι οποίοι βασικά είναι ειρηνιστές και απλά θέλουν να κάνουν τις δουλειές τους;
Μπορείς να μου πεις έναν ΓΑΜΗΜΕΝΟ πόλεμο ΜΕΤΑΞΥ κρατών (Προσοχή όμορφε όχι μεταξύ ΕΘΝΩΝ μεταξύ ΚΡΑΤΩΝ) τον οποίον ξεκίνησαν οι εργάτες; Ή έστω ζητούσαν οι εργάτες να πάνε να πολεμήσουν;
Μάλλον αγαπητέ έχεις μπερδέψει την πούτσα με τη βούρτσα.
Το ότι στο πεδίο της μάχης είναι εργάτες δε σημαίνει ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
Υπάρχει και ένα πράγμα στην ιστορία που λέγεται ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΣ ίσως ή ΒΙΑ αλλιώς. (Να σου θυμήσω ότι οι μισές ταραχές στην Ευρώπη από το μεσαίωνα και μετά γινόταν για τις επιστρατεύσεις;)
Και ναι αγαπητέ, υπάρχουν εργάτες που είναι και ηλίθιοι και μαλάκες και ζώα ντυμένα που πάνε και ακολουθούνε τους Χίτλερ και τους Στάλιν σαν τα πρόβατα, αλλά υπάρχουν και εκείνοι οι εργάτες όμορφε που ξεσηκώθωκαν, αντιστάθηκαν επαναστάτησαν.
Τα σχήματα που έχεις εσύ για το έθνος (ΟΛΟΙ μέσα...) δεν τα έχω εγώ για την εργατική τάξη. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΡΓΑΤΗΣ από τη θέση του κάτι άλλο ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΕΡΓΑΤΗΣ.
Οι εργάτες για να τα λήγουμε έχουν κάνει και το 17 και το 36 και το 68, αλλά έχουνε κάνει και το 14 και το 33 και το 39.
Για λύσε μου όμως μία απορία; Γιατί αφού οι εργάτες, ο λαός ξέρει τόσα πολλά εσείς γιατί του ζαλίζετε τα αρχίδια ας πούμε με το πολυτονικό και τα καθαρευουσιάνικα (η συζήτηση γράφεται με -η όχι με -ι γλυκέ μου...). Και γιατί αφού οι εργάτες είναι με τον Καραμανλή θέλετε να τους αλλάξετε άποψη;
Άμα είναι καλό που πηγαιναν και σκοτώνονταν για το Μεταξά είναι το ίδιο καλό που τώρα ψηφίζουν Καραμνλή. Και εσείς δεν έχευτε να κάνετε τίποτα άλλο παρά να το βουλώσετε.
Τι να απαντήσει κανείς σε τέτοιου απείρου ηλιθιότητας επιχείρημα: ώστε τους πολέμους τους κάνουν οι εργάτες; Μήπως παρασέρνουν κιόλας και τους αστούς οι οποίοι βασικά είναι ειρηνιστές και απλά θέλουν να κάνουν τις δουλειές τους;
Μπορείς να μου πεις έναν ΓΑΜΗΜΕΝΟ πόλεμο ΜΕΤΑΞΥ κρατών (Προσοχή όμορφε όχι μεταξύ ΕΘΝΩΝ μεταξύ ΚΡΑΤΩΝ) τον οποίον ξεκίνησαν οι εργάτες; Ή έστω ζητούσαν οι εργάτες να πάνε να πολεμήσουν;
Όλοι; Δώσε ένα αντιπαράδειγμα.
Το ότι στο πεδίο της μάχης είναι εργάτες δε σημαίνει ΟΤΙ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ.
Αυτό έλεγε το επιχείρημα μου; Ότι θεωρώ πως κάνουν τον πόλεμο ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟ είναι στο πεδίο της μάχης; Τι κουφή παρανάγνωση είναι αυτή;
Και ναι αγαπητέ, υπάρχουν εργάτες που είναι και ηλίθιοι και μαλάκες και ζώα ντυμένα που πάνε και ακολουθούνε τους Χίτλερ και τους Στάλιν σαν τα πρόβατα, αλλά υπάρχουν και εκείνοι οι εργάτες όμορφε που ξεσηκώθωκαν, αντιστάθηκαν επαναστάτησαν.
Τα σχήματα που έχεις εσύ για το έθνος (ΟΛΟΙ μέσα...) δεν τα έχω εγώ για την εργατική τάξη. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΕΡΓΑΤΗΣ από τη θέση του κάτι άλλο ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΕΡΓΑΤΗΣ.
Αυτός είναι ο οικονομιστικός επικαθορισμός των πάντων του απλοϊκού παλαιομαρξισμού. Όλα εξαρτώνται από την θέση στην παραγωγή —και το άτομο απλή συνάρτηση αυτού χωρίς άλλους επικαθορισμούς. Τον επιβεβαιώνει η ιστορία αυτό τον ορισμό; Τον δέχεται η νεότερη μαρξική θεωρία; Τον αποδέχονται καν οι εργάτες για τον εαυτό τους;
Οι εργάτες για να τα λήγουμε έχουν κάνει και το 17 και το 36 και το 68, αλλά έχουνε κάνει και το 14 και το 33 και το 39.
Και λοιπόν; Και τις επαναστάσεις τις κάνουν οι εργάτες, και τους πολέμους. Δηλαδή οι λαϊκές μάζες —ήταν οι Ρώσοι που έφτιαξαν τα σοβιέτ εργάτες, σε μια προ-βιομηχανική επί της ουσίας χώρα;
Κάνουν όμως τους πολέμους και τις επαναστάσεις, όχι επειδή απλά βρίσκονται στο πεδίο της μάχης ή της εξέγερσης, αλλά επειδή αυτοί είναι οι φορείς του ιστορικού πνεύματος. Το οποίο δεν είναι το καπρίτσιο του άρχοντα και του καπιταλιστή —το έγραψα, παρέπεμψα και σε δυο κείμενα επί τούτου (το ένα αμερικάνικο). Τουλάχιστον δώσε αντεπιχειρήματα επί της ουσίας.
Οι μάζες των Ούννων κατέβηκαν στην Ευρώπη μαζικώς επειδή το θέλησε ο Αττίλας; Οι Γερμανοί κάναν τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο επειδή έτσι γούσταρε ο Χίτλερ (και οι βιομήχανοι); Η Αμερική επιτέθηκε στον Ιρακ για τα κέρδη του Μπούση και των εταιριών; Οι Παλαιστίνιοι πολεμάνε για την ...αστική τους τάξη; Οι ισραηλινοί εργάτες (και ντελιβεράδες) είναι ενάντιοι στην σύγκρουση; ..., ..., ..., ...
Για λύσε μου όμως μία απορία; Γιατί αφού οι εργάτες, ο λαός ξέρει τόσα πολλά εσείς γιατί του ζαλίζετε τα αρχίδια ας πούμε με το πολυτονικό και τα καθαρευουσιάνικα (η συζήτηση γράφεται με -η όχι με -ι γλυκέ μου...).
Ιστορικά πάντα έτσι γράφονταν; Τα ρήματα γράφονταν όλα με "ει"; Για ψάξε...
Και γιατί αφού οι εργάτες είναι με τον Καραμανλή θέλετε να τους αλλάξετε άποψη;
Άμα είναι καλό που πηγαιναν και σκοτώνονταν για το Μεταξά είναι το ίδιο καλό που τώρα ψηφίζουν Καραμνλή. Και εσείς δεν έχευτε να κάνετε τίποτα άλλο παρά να το βουλώσετε.
Δυο απαντήσεις, μια απλή μια λυρική (η δεύτερη του Α.Φ).
Απλή απάντησις:
Και αν οι επιλογές είναι ιστορικές και οι επιλογές που θα τις αναιρέσουν ιστορικές θα είναι. Φωτίζοντας τα πλαίσια τους, εξηγώντας τους μηχανισμούς, κρίνοντας τα αποτελέσματα βοηθάς στον καθορισμό των απαντήσεων σε αυτές τις επιλογές. Χωρίς να έχεις ψευδαισθήσεις ότι οι ιστορικοί καθορισμοί θα αλλάξουν εν μια νυκτί ή ότι οφείλονται στο καπρίτσιο ή τον κακό χαρακτήρα εκάστου ατόμου.
Λυρική απάντησις:
Ηταν πέντε αδέλφια. Αποφάσισαν να πουλήσουν τό πατρικό σπίτι, να μοιραστούν το χρήμα και να το φάνε εντελώς, καθώς όπως έλεγαν, μιά ζωή την έχουμε, τα ντουβάρια και τις παλιές φωτογραφίες θα φυλάμε, με αναμνήσεις θα ζούμε;
Ο μικρότερος μόνο δεν θέλει.
Καθ ότι πρέπει να βάλουν και την μαμά στο γηροκομείο, ώστε ν αδειάση το πατρικό πριν το αναλάβουν οι ωραίοι εργολάβοι.
Ο μικρότερος πρώτον αντιλαμβάνεται τον ιστορικό και λαϊκό προκαθορισμό, αφού όλα τα πατρικά της γειτονιάς έχουν πέσει και στήν θέσι τους οι αντιπαροχές. Μέχρι και δορυφορική τους έβαλαν, να βλέπουν να ξεχνάνε.
Δεύτερον τη συλλογική απόφαση. Μέχρι και την μάνα έπεισαν να υπογράψη την καταδίκη της - έχουν ανάγκη τα παιδιά, αφήστε με εμένα τη γριά - να του φωνάζη απο πάνω, του μικρότερου, πώς είναι αιμοβόρος, κανέναν δεν αγαπάει παρά τόν εαυτούλη του, τ αδέλφια του δεν τα σκέφτεται καθόλου.
Τι να κάνη τώρα;
Σου έχω απαντήσει όμορφε εκεί που πρέπει.
Αν και περισσότερες απαντήσεις θα τις λάβεις εκεί που χρειάζεται.
Όσο για το συζήτησι/συζήτηση εγώ δεν ξέρε πως γράφεται "ιστορικά" εγώ ξέρω πως γράφεται γενικά και γενικά
συζήτηση=3.300.000 στο google
και
συζήτησι= 1.300
Άμα είσαι με τους εργάτες και το λαό να είσαι με τους εργάτες και το λαό και όχι με τελειωμένους αρχαιοπρεπείς μαλάκες.
Οι εργάτες για να τα λήγουμε έχουν κάνει και το 17 και το 36 και το 68, αλλά έχουνε κάνει και το 14 και το 33 και το 39.
Και το 56 και το (άλλο) 68 και το 79.
Μεγαλύτερος εκμεταλλευτής (και καπηλευτής) των "εργατών" από το Κόμμα δεν υπήρξε και δύσκολα θα ξαναϋπάρξει.
Όσο για το συζήτησι/συζήτηση εγώ δεν ξέρε πως γράφεται "ιστορικά" εγώ ξέρω πως γράφεται γενικά και γενικά
συζήτηση=3.300.000 στο google
και
συζήτησι= 1.300
Χαχαχαχαχαχαχα.
Και:
"καπιταλισμος" = 189,000
"αταξική κοινωνία" = 5,530
Επομένως η πάλη των τάξεων τελείωσε.
Άμα είσαι με τους εργάτες και το λαό να είσαι με τους εργάτες και το λαό και όχι με τελειωμένους αρχαιοπρεπείς μαλάκες.
Εμπεριστατωμένη όπως πάντα η άποψη σου.
Και ευχάριστη η αναφορά στο θαλερό πνευματικό ρεύμα του εργατισμού.
Συντριπτικά τα επιχειρηματά σου και όπως πάντα ΑΠΟΛΥΤΩΣ εμπεριστατωμένα. Η μεθοδολογία σου είναι το απαύγασμα της λογικής...
Πρώτον άλλο πούτσα άλλο βούρτσα. Άλλο να συγκρίνεις δύο γραμματικούς τύπους για να πεις πως γράφεται μία λέξη και άλλο να συγκρίνεις δύο έννοιες για να αποδείξεις ότι η μία δεν υπάρχει.
Δεύτερον ούτε καν αυτό δεν τον κάνεις σωστά γιατί μάλλον δε σου έβγαινε η αναλογία για να αποδείξεις την ανυπαρξία του ενός καθότι
καπιταλισμός=180.000
κομμουνισμός=74.000
νοτ μπαντ
αλλά και πάλι σύγκρινε τουλάχιστον όμοια πράγματα
ταξική κοινωνία=62.700
αταξική κοινωνία=7.360
για κάτι που δεν υπάρχει καν εγώ μία χαρά το βρίσκω
τρίτον
πάλη των τάξεων=67.700
ταξική ειρήνη=374
Άρα όπως καταλαβαίνεις ταξική ειρήνη δεν υπάρχει.
Για άλλη μία φορά η πραγματικότητα είναι συντριπτική εις βάρος σου.
Γελάσαμε βραδιάτικα.
Αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε με τίποτα όλοι εσείς οι λιμοκοντόροι νεο-ημι-αποτυχημένοι καθερευουσιάνοι είναι το εξής:
ΕΠΙ 150 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ η καθαρεύουσα και οι λοιπές μαλακίες προσπαθούσαν να επιβληθούν στη λαική γλώσσα και δεν κατάφεραν απολύτως ΤΙΠΟΤΕ. Είναι αλήθεια ότι πονάει κάτι τέτοιο.
Κατα τα άλλα είσαι με τους εργάτες... ¨Οχι δεν είναι ελίτ η εκκλησία. Καλά ναι. Δεν πας να εξομολογηθείς γιατί πολλές μαλακίες μας αράδιασες πάλι;
(ΥΓ. Όπως πάντα εμπεριστατωμένη η άποψη μου.)
ΥΓ. Πληζ επειδή τα επειδέξια βρακιά θέλουν και μεταξωτούς κώλους μάθε σε παρακαλώ πολυτονικό. Για να μην θυμηθώ τί έλεγες κάποτες και για αυτούς ακόμα τους έρμους τους τόνους (τον ένα δηλαδή πουχομε).
Αν θες μια όμοερφη γλώσσα να γράφεις μπορείς να γράφεις και στα elfish του Τολκιν. Θα χαρούμε πολύ πολλοί.
Μπουαχαχαχαχαχαχαχαχαχα...
Συντριπτικά τα επιχειρηματά σου και όπως πάντα ΑΠΟΛΥΤΩΣ εμπεριστατωμένα. Η μεθοδολογία σου είναι το απαύγασμα της λογικής...
Πρώτον άλλο πούτσα άλλο βούρτσα. Άλλο να συγκρίνεις δύο γραμματικούς τύπους για να πεις πως γράφεται μία λέξη και άλλο να συγκρίνεις δύο έννοιες για να αποδείξεις ότι η μία δεν υπάρχει.
Όπως θέλησα να δείξω -και σου διέφυγε-, είναι ότι με το φαιδρό στατιστικό παράδειγμα που έφερες μέσω google δεν αποδεικνύεις τίποτα έτσι πέρα από το ότι ο ένας τύπος ή η μια έννοια είναι πιο διαδεδομένη. Αυτό δεν καταδεικνύει το λάθος ή την ορθότητα του άλλου τύπου ή της άλλης έννοιας.
Αυτό που δεν μπορείτε να χωνέψετε με τίποτα όλοι εσείς οι λιμοκοντόροι νεο-ημι-αποτυχημένοι καθερευουσιάνοι είναι το εξής:
ΕΠΙ 150 ΟΛΟΚΛΗΡΑ ΧΡΟΝΙΑ η καθαρεύουσα και οι λοιπές μαλακίες προσπαθούσαν να επιβληθούν στη λαική γλώσσα και δεν κατάφεραν απολύτως ΤΙΠΟΤΕ. Είναι αλήθεια ότι πονάει κάτι τέτοιο.
Και τι σχέση έχει η "συζήτησι" με την καθαρεύουσα; Καθαρεύουσα είναι αυτή η μορφή αγορίνα μου; Την ιστορική ορθογραφία της δημώδους ελληνικής την γνωρίζεις ή σκέφτεσαι και γράφεις μόνο με βάση ό,τι δια νόμου διδάχθηκες στο σχολείο;
Κατα τα άλλα είσαι με τους εργάτες... ¨Οχι δεν είναι ελίτ η εκκλησία. Καλά ναι.
Ναι, βρε, ελιτ είναι. Αφού λιγομαχάω κάτω από το αβάστακτο βάρος της εκκλησιαστικής εξουσίας, όπως και εκκατομύρια συμπατριώτες μας —και συντρόφια μετανάστες. Μιλάμε μας πίνει το αίμα. Εδώ και παγκόσμια. Ευτυχώς έχουμε εσένα και τα συντρόφια του ΣΥΝ στα ΝΕΑ και το ΒΗΜΑ που την στηλιτεύουν.
ΥΓ. Πληζ επειδή τα επειδέξια βρακιά θέλουν και μεταξωτούς κώλους μάθε σε παρακαλώ πολυτονικό.
Προσπαθώ πλάκα πλάκα —ό,τι είναι αντι-ωφελιμιστικό δεν μπορεί να είναι κακό. Δυστυχώς όμως παρατονίζω ακόμα και στο μονοτονικό —παίζει και λίγη δυσλεξία. Άσε που είμαι αργός στην πληκτρολόγηση όπως είναι στημένα τα πλήκτρα στο λειτουργικό που χρησιμοποιώ. Δεν θα ήθελες να αργώ να απαντήσω στα μνημεία επιχειρηματολογίας σου.
Αυτό που κατέδειξες με το αντιπαράδειγμα του google είναι πόσο βλάκας είσαι.
Δεν έχει καμία σχέση μία έννοια με αυτό και κατα πόσο είναι διαδεδομένη ή όχι. Δεν μετράει τέτοια πράγματα τα google. To google, ως γνωστόν, μετράει πόσες φορές εμφανίζεται μία λέξη. Και αυτό είναι ένα χρήσιμο πράγμα για να δούμε πως γράφεται. Και άμα έχεις μια αναλογία 33.000/1 νομίζω ότι είναι προφανές πως γράφεται μία λέξη.
Χέστηκα πως νομίζει ο κάθε ηλίθιος ποια είναι η ιστορική καταγωγή και ο σεβασμός στην παράδοση της γλώσσας. Άμα είχες διδαχθεί ποτέ σοβαρά αρχαία ελληνικά και όχι στο σχολείο από τον Λευτεριώτη, θα μάθαινες ότι αυτό που λέγεται ΚΑΝΟΝΑΣ στην αρχαία ελληνική γλώσσα (Κανόνας λέγεται από εμάς, καθότι η αρχ. ελλ. δεν είχε κανόνες όπως έχομε εμείς) είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ο πιο διαδεδομένος τύπος.
Και δεν ξέρω αν είναι καθαρεύουσα γλυκέ μου η συζήτησις της συζητήσεως τη συζήτηση (αυτό το η είναι 2 ι ι ένα από τη λέξη ένα από τη δοτική) την συζήτησι
ω ηλίθιε! πάντως δημοτική δεν είναι.
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΓΡΑΦΕΙ ΕΤΣΙ! Απλό.
Οι λέξεις είναι λέξεις. Εργαλεία, βαγόνια που κουβαλάνε νόημα στο σιδηρόδρομο της επικοινωνίας. Η δουλειά τους είναι να μεταφέρουνε νόημα. Η δουλειά τους δεν είναι να είναι όμορφες, ούτε ιστορικά σωστές .
Τώρα άμα θες εσύ να κουβαλάς το νοήμα σου με καρότσι, μπορείς να το κουβαλάς. Δικαίωμα σου δε θα στο απαγορεύσω.
Ντάξει έχεις δίκιο, η εκκλησία δεν είναι ελίτ. Είναι μαζί με τους πακιστανούς στη Μανωλάδα και πουλάνε στρίνγκ στο Αττικα με τις πωλήτριες...
Άσε μας ρε...
Δεν έχει καμία σχέση μία έννοια με αυτό και κατα πόσο είναι διαδεδομένη ή όχι. Δεν μετράει τέτοια πράγματα τα google. To google, ως γνωστόν, μετράει πόσες φορές εμφανίζεται μία λέξη.
Και το πόσες φορές εμφανίζεται δεν έχει να κάνει με το πόσο διαδεδομένη είναι;
Τι πίνεις και δεν μας δίνεις;
Και αυτό είναι ένα χρήσιμο πράγμα για να δούμε πως γράφεται. Και άμα έχεις μια αναλογία 33.000/1 νομίζω ότι είναι προφανές πως γράφεται μία λέξη.
Μας δείχνει απλά πως γράφεται από τους περισσότερους (και με πλήθος ημι-αγράμματους αναμεσά τους) χρήστες του διαδικτύου. Υπάρχουν γλωσσικοί τύποι που ο μέσος χρήστης του διαδικτύου ούτε έχει διδαχθή, ούτε έχει ποτέ συναντήσει στα (αριθμητικώς τε και ποιοτικώς ασήμαντα) διαβάσματα που έκανε.
("Πρόκειται για οκτασύλλαβο, αν και στις μέρες μας ένας απόφοιτος πανεπιστημίου δεν θα ήξερε διακρίνει παρά έξι συλλαβές στον στίχο αυτόν", Γ. Ντεμπόρ, Πανηγυρικός).
Χέστηκα πως νομίζει ο κάθε ηλίθιος ποια είναι η ιστορική καταγωγή και ο σεβασμός στην παράδοση της γλώσσας. Άμα είχες διδαχθεί ποτέ σοβαρά αρχαία ελληνικά και όχι στο σχολείο από τον Λευτεριώτη, θα μάθαινες ότι αυτό που λέγεται ΚΑΝΟΝΑΣ στην αρχαία ελληνική γλώσσα (Κανόνας λέγεται από εμάς, καθότι η αρχ. ελλ. δεν είχε κανόνες όπως έχομε εμείς) είναι στις περισσότερες περιπτώσεις ο πιο διαδεδομένος τύπος.
Και δεν ξέρω αν είναι καθαρεύουσα γλυκέ μου η συζήτησις της συζητήσεως τη συζήτηση (αυτό το η είναι 2 ι ι ένα από τη λέξη ένα από τη δοτική) την συζήτησι
ω ηλίθιε! πάντως δημοτική δεν είναι.
Είναι ένας κανόνας για τα τριτόκλιτα θηλυκά. Δεν έχει να κάνει με την καθαρεύουσα -και αρχαιότερη μορφή είναι και άνηκε στην κοινή δημώδη γλώσσα. Τώρα η διανοητική ευκολία την έχει εξαφανίσει. Ο Μπαμπινιώτης π.χ. θεωρεί επιστημονικά ορθή γραφή την σε -ι (με γενική σε -εως). Πριν από μια-δυο δεκαετίες η εκδοχή αυτή ήταν πολύ περισσότερο διαδεδομένη.
Οι λέξεις είναι λέξεις. Εργαλεία, βαγόνια που κουβαλάνε νόημα στο σιδηρόδρομο της επικοινωνίας. Η δουλειά τους είναι να μεταφέρουνε νόημα. Η δουλειά τους δεν είναι να είναι όμορφες, ούτε ιστορικά σωστές.
Μπράβο. Να ο καλός εργάτης. Έχει εμπεδώσει και ενστερνιστεί όλα τα διδάγματα του καπιταλισμού. Καταρχήν ότι άλλο δεν είναι παρά εργάτης -και όλα τα άλλα στάχτη και μπούρμπερη. Δεύτερον, τα αγαθά του ωφελιμισμού. Ή της εργαλειακής σκέψως, όπως λέγεται εναλλακτικά.
Οι "λέξεις είναι εργαλεία" που κουβαλάνε νόημα. Και οι λέξεις δουλεύουν. Αυτό που οι καταστασιακοί διαπίστωναν ως κατάντια και αλλοτρίωση (στο κείμενο "οι αιχμάλωτες λέξεις") εδώ το γράφεις νομίζοντας κι' όλας ότι δίνεις την ουσία της γλώσσας.
Εκεί που ο κομμουνάροι πυροβολούσαν τα ρολόγια —και οι ποιητικές πρωτοπορίες την σελίδα, εδώ έχουμε την αγωνία μη δεν κουβαληθεί καλά το μήνυμα και χασομερήσουν οι λέξεις-βαγόνια στο δρόμο (καθυστερήσουν παίζοντας με την ομορφιά, την ιστορία κλπ).
Γιατί; Γιατί είπαμε, το μόνο που μετράει είναι η κάρτα που χτυπάμε στη δουλειά, και πως θα την φέρουμε στο αφεντικό ή θα μας την φέρει αυτό. Και αυτό που κάποιος θα το θεωρούσε κατάντια και αλλοτρίωση -ακόμα και ο Μαρξ, εσύ το μεταφέρεις ως την οντολογική ουσία του "προλετάριου".
Α, ρε, new speak, που έχει να πέσει...
Εκπίπτουν για άλλη μία φορά τα επιχειρήματα σου από την πραγματικότητα στις βαθιές χαράδρες της ιδεολογίας.
Και το πόσες φορές εμφανίζεται δεν έχει να κάνει με το πόσο διαδεδομένη είναι;
Μιλάμε για γαμημενούς ορθοργραφικούς τύπους, θα πρέπει να είσαι στα αλήθεια ηλίθιος για να πιστεύεις ότι όποιος γράφει τη λέξη κομμουνισμός είναι και κομμουνιστής. Άλλο έννοια άλλο γραμματικός τύπος. Σταμάτα να το παίζεις ηλίθιος. Έλεος πια. Τα επιχειρήματα σου αυτά είναι ότι πρέπει για τους ημιμαθείς αναγνώστες σου. Αντιθέτως όποιος γράφει συζήτηση εννοεί συζήτηση και όχι συζήτησι. Είναι προφανές.
Μας δείχνει απλά πως γράφεται από τους περισσότερους (και με πλήθος ημι-αγράμματους αναμεσά τους) χρήστες του διαδικτύου. Υπάρχουν γλωσσικοί τύποι που ο μέσος χρήστης του διαδικτύου ούτε έχει διδαχθή, ούτε έχει ποτέ συναντήσει στα (αριθμητικώς τε και ποιοτικώς ασήμαντα) διαβάσματα που έκανε.
Εσύ δεν είσαι που είσαι με τις μάζες; Εσύ δεν είσαι αυτός που λέει ότι αφού οι περισσότεροι το κάνουν έτσι έτσι είναι; Θα πρέπει αν έχεις κάποια στοιχειώδη κεντρική πολιτική αντίληψη να μπορείς να την εφαρμόσεις σε όσο το δυνατόν περισσότερες περιπτώσεις και όχι να αλλάζεις κατά το δοκούν τέτοιες κεντρικές αντιλήψεις. Αλλιώς αυτό λέγεται λαικισμός.
Λες όχι πολύ πιο πάνω από εδώ:
Καπιταλιστές που πολεμούν, μάζες ηλιθίων ζώων οι λαοί που άγονται καί φέρονται εως θανάτου και μιά φούχτα φωτισμένων ιδιοφυϊών που μόνο αυτοί εχουν συνείδησι ‐ όχι του εαυτού τους αλλά της ιστορίας ‐προορισμένοι να απελευθερώσουν τα κτηνη ‐ τους λαούς της γης ‐ και να τά οδηγήσουν στόν παράδεισο; Τι είδους πρωτόγονη επιστημονική φαντασία είναι αυτή;
Και τ αστείο που με κουφαίνει είναι να λες πώς ενώ οι πολλοί ειναι κορόϊδα καί χαζοί μέχρι σημείου δηλαδή να πεθαίνουν για χάρη ας πούμε του Βαρδινογιάννη, υπάρχει μιά φούχτα ανθρώπων ‐ που δεν τα χάβουν αυτά. Τό κόμμα. Η συνείδησι της Ιστορίας. Για να συμβη έτσι που το λένε πρέπει αυτοί οι τελευταίοι, να χουν διαφορετικό ντιεννέι, αλλοιώς γνωστή εξήγησι δεν υπάρχει. Ο Κολοζώφ ας πούμε ξέρει κάτι τόσο θεμελιώδες ώστε αυτός μεν να αποτελή την συνείδησι της Ιστορίας ‐ απέναντί του δε εκατομμύρια άλλων σε τέτοια ζωώδη κατάστασι ώστε να οδηγούνται ως πολεμικά κτήνη στην σφαγή. Κι αυτα τα σχήματα, τα εντελώς πρωτόγονα τα λένε επιστημονικά. Δεν είναι απίθανο;
Περίεργο αν έχουν τόση επίγνωση οι λαοί για το τι θα κάνουν με τη ζωή τους γιατί να μην έχουν με το τι κάνουν με τη γλώσσα τους;;;
Είναι ένας κανόνας για τα τριτόκλιτα θηλυκά. Δεν έχει να κάνει με την καθαρεύουσα -και αρχαιότερη μορφή είναι και άνηκε στην κοινή δημώδη γλώσσα. Τώρα η διανοητική ευκολία την έχει εξαφανίσει. Ο Μπαμπινιώτης π.χ. θεωρεί επιστημονικά ορθή γραφή την σε -ι (με γενική σε -εως). Πριν από μια-δυο δεκαετίες η εκδοχή αυτή ήταν πολύ περισσότερο διαδεδομένη.
Θα πρέπει να σε πληροφορήσω αγαπητέ μου ότι κανένας δεν περιμένει το Μπαμπινιώτη για να μιλήσει ή να γράψει. Γλώσσα δεν είναι ούτε τα λεξικά, ούτε τα συντακτικά, ούτε η γραμματικές. Αν η διανοητική ευκολία την έχει εξαφανίσει καλά της έχει κάνει. Αν οι άνθρωποι που μιλάνε μία γλώσσα κρίνουν έτσι, ας κρίνουν έτσι. Oσο είναι του Μπαμπινιώτη η γλώσσα άλλο τόσο είναι και της Κυράς Κούλας από κάτω.
Οι "λέξεις είναι εργαλεία" που κουβαλάνε νόημα. Και οι λέξεις δουλεύουν. Αυτό που οι καταστασιακοί διαπίστωναν ως κατάντια και αλλοτρίωση (στο κείμενο "οι αιχμάλωτες λέξεις") εδώ το γράφεις νομίζοντας κι' όλας ότι δίνεις την ουσία της γλώσσας.
Το ότι οι καταστασιάκοι μίλησαν για αλλοτρίωση της γλώσσας, ωσάν θα μπορούσε να είναι η γλώσσα κάτι άλλο εκτός από αλλοτριωμένη σε έναν αλλοτριώμενο κόσμο φανερώνει την βαθιά τους ιδεολογία. Λες και θα μπορούσε κάποιος να απαλλοτριωθεί χρησιμοποιώντας απαλλοτριωμένες λέξεις!!! Καμιά ψωνάρα ποιητής στην καλύτερη να το πετύχει αυτό που βρήκε τις λέξεις με τα υπέροχα νοήματα. Σκατά και αρχιδιές. Αυτό είναι η γλώσσα. Μία γαμημένη κωλοδουλειά κάνουνε όπως όλοι μας, γιατί είναι προέκταση της δικής μας αλλοτρίωσης. Για αυτό δεν μπορεί να υπάρξει ποίηση, τέχνη και λογοτεχνία.
Αλλά όπως οι λέξεις κουβαλάνε όλη τη βία και την αλλοτρίωση με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κουβαλάνε τις εξεγέρσεις και τις αντιστάσεις.
Αυτό το κάνει η λέξη όχι αυθύπαρκτη αλλά εντός νοήματος που της δίνουν οι άνθρωποι. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. Είναι το γαμημένο το νόημα που είναι ότι είναι. Και αν είναι κάτι.
Ως τότε εσύ γράφε τη συζήτηση όπως σου καπνίσeι, σοιζοιτοισοι άμα είσαι του δυαδικού, συζυτυσυ άμα είσαι αλκοολικός, σιζιτισι άμα βιάζεσαι, σειζείτεισει άμα είσαι του ροκοκό, μπορείς να γράφεις ακόμα και τη συζήτηση σαν ζητησηση. Με γεια σου και με χαρά σου. Τότε θα μου πεις τι ζόρι τραβάω εγώ με όλο αυτό;
Απλά δεν μπορώ να βλέπω κάποιονε τη μια να μας το παίζει του λαού και την άλληνε να το γυρίζει στην ιντελλιγκέντσια και στους βυζαντινισμούς... Και εννοείται ότι τέτοιον λαικισμό πρέπει να τον καταδεικνύουμε.
Το πρόβλημα μου όμορφε εν ολίγοις δεν είναι η αγωνία μου μη δε μεταφερθεί το νόημα σου σωστά. Χέστηκα. Ας μην μεταφερθεί και καθόλου. Το πρόβληαμ μου είναι ο λαικισμός σου.
Μιλάμε για γαμημενούς ορθοργραφικούς τύπους, θα πρέπει να είσαι στα αλήθεια ηλίθιος για να πιστεύεις ότι όποιος γράφει τη λέξη κομμουνισμός είναι και κομμουνιστής. Άλλο έννοια άλλο γραμματικός τύπος. Σταμάτα να το παίζεις ηλίθιος. Έλεος πια. Τα επιχειρήματα σου αυτά είναι ότι πρέπει για τους ημιμαθείς αναγνώστες σου. Αντιθέτως όποιος γράφει συζήτηση εννοεί συζήτηση και όχι συζήτησι. Είναι προφανές.
Δεν είπα ότι όποιος γράφει "κομμουνισμός" στην σελίδα του είναι κομμουνιστής [που το λέω αυτό;]. Είπα ότι η διάδοση του όρου δείχνει και την σχετική διάδοση της έννοιας. Π.χ. όπως παρατηρεί ένας γάλλος στοχαστής στις μέρες μας μόνο ένα ασήμαντο ποσοστό των πανεπιστημιακών εργασιών αναφέρεται στην έννοια της "τάξης" σε σχέση με την δεκαετία του '70 και του '80. Αν αυτό δεν δείχνει πτώση της σχετικής συζητήσεως στην κοινωνία, άρα και του αντίστοιχου ενδιαφέροντος, εγώ είμαι ο Χάρπο Μαρξ. Αλλά σε διαψεύδει και το ίδιο το Google, το οποίο παρέχει την υπηρεσία Google Zeitgeist, η οποία με βάση τον αριθμό των σχετικών αναζητήσεων —ο οποίος είναι ανάλογος με το γενικό ενδιαφέρον για το θέμα, άρα και το πλήθος των σελίδων—, μετράει όπως λέει το "πνεύμα του καιρού", τι σκέπτεται και τι ενδιαφέρει τον κόσμο μια δεδομένη εποχή.
Εσύ δεν είσαι που είσαι με τις μάζες; Εσύ δεν είσαι αυτός που λέει ότι αφού οι περισσότεροι το κάνουν έτσι έτσι είναι;
Όχι. Πότε το είπα αυτό; Δεν έγραψαν μόλις πριν λίγα σχόλια ΤΟ ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ, δηλαδή ότι:
Ηταν πέντε αδέλφια. Αποφάσισαν να πουλήσουν τό πατρικό σπίτι, να μοιραστούν το χρήμα και να το φάνε εντελώς, καθώς όπως έλεγαν, μιά ζωή την έχουμε, τα ντουβάρια και τις παλιές φωτογραφίες θα φυλάμε, με αναμνήσεις θα ζούμε;
Ο μικρότερος μόνο δεν θέλει.
Καθ ότι πρέπει να βάλουν και την μαμά στο γηροκομείο, ώστε ν αδειάση το πατρικό πριν το αναλάβουν οι ωραίοι εργολάβοι.
Ο μικρότερος πρώτον αντιλαμβάνεται τον ιστορικό και λαϊκό προκαθορισμό, αφού όλα τα πατρικά της γειτονιάς έχουν πέσει και στήν θέσι τους οι αντιπαροχές. Μέχρι και δορυφορική τους έβαλαν, να βλέπουν να ξεχνάνε.
Δεύτερον τη συλλογική απόφαση. Μέχρι και την μάνα έπεισαν να υπογράψη την καταδίκη της - έχουν ανάγκη τα παιδιά, αφήστε με εμένα τη γριά - να του φωνάζη απο πάνω, του μικρότερου, πώς είναι αιμοβόρος, κανέναν δεν αγαπάει παρά τόν εαυτούλη του, τ αδέλφια του δεν τα σκέφτεται καθόλου.
Τι να κάνη τώρα;
Λες όχι πολύ πιο πάνω από εδώ:
Καπιταλιστές που πολεμούν, μάζες ηλιθίων ζώων οι λαοί που άγονται καί φέρονται εως θανάτου και μιά φούχτα φωτισμένων ιδιοφυϊών που μόνο αυτοί εχουν συνείδησι ‐ όχι του εαυτού τους αλλά της ιστορίας ‐προορισμένοι να απελευθερώσουν τα κτηνη ‐ τους λαούς της γης ‐ και να τά οδηγήσουν στόν παράδεισο; Τι είδους πρωτόγονη επιστημονική φαντασία είναι αυτή;
Και τ αστείο που με κουφαίνει είναι να λες πώς ενώ οι πολλοί ειναι κορόϊδα καί χαζοί μέχρι σημείου δηλαδή να πεθαίνουν για χάρη ας πούμε του Βαρδινογιάννη, υπάρχει μιά φούχτα ανθρώπων ‐ που δεν τα χάβουν αυτά. Τό κόμμα. Η συνείδησι της Ιστορίας. Για να συμβη έτσι που το λένε πρέπει αυτοί οι τελευταίοι, να χουν διαφορετικό ντιεννέι, αλλοιώς γνωστή εξήγησι δεν υπάρχει. Ο Κολοζώφ ας πούμε ξέρει κάτι τόσο θεμελιώδες ώστε αυτός μεν να αποτελή την συνείδησι της Ιστορίας ‐ απέναντί του δε εκατομμύρια άλλων σε τέτοια ζωώδη κατάστασι ώστε να οδηγούνται ως πολεμικά κτήνη στην σφαγή. Κι αυτα τα σχήματα, τα εντελώς πρωτόγονα τα λένε επιστημονικά. Δεν είναι απίθανο;
Περίεργο αν έχουν τόση επίγνωση οι λαοί για το τι θα κάνουν με τη ζωή τους γιατί να μην έχουν με το τι κάνουν με τη γλώσσα τους;;;
Ποιός μίλησε για "επίγνωση"; Γράφει επίσης εκεί: "Φαίνεται ότι υπάρχουν καί λειτουργούν άλλες δυνάμεις στην ιστορία των ανθρώπων καί των πολέμων, αλλά τρέχα γύρευε τώρα σε τέτοια συζήτησι.". Εγώ το έθεσα σε πλαίσιο ιστορικών καθορισμών, συλλογικής κίνησης, κλπ. Και όταν υπάρχει επίγνωση, αυτή είναι μάλλον συλλογική και υπόρρητη.
Δεύτερον, όπως θα θυμάσαι, την γλώσσα, την γραπτή εκδοχή της, την μαθαίνεις από το μηδεν στα χέρια του κράτους. Αν είχες πάει σχολείο προ τριαντακονταετίας σήμερα άλλους γλωσσικούς τύπους θα είχες οικείους. Ιδιαίτερα με βάση την ακόλουθη διάλυση της αναγνωστικής κουλτούρας, ώστε οι περισσότεροι σημερινοί σαραντάρηδες να μην έχουν άλλες προσλαμβάνουσες από ό,τι σερβίρει μαζικά η τηλεόραση και ο φθηνός τύπος.
Θα πρέπει να σε πληροφορήσω αγαπητέ μου ότι κανένας δεν περιμένει το Μπαμπινιώτη για να μιλήσει ή να γράψει. Γλώσσα δεν είναι ούτε τα λεξικά, ούτε τα συντακτικά, ούτε η γραμματικές. Αν η διανοητική ευκολία την έχει εξαφανίσει καλά της έχει κάνει. Αν οι άνθρωποι που μιλάνε μία γλώσσα κρίνουν έτσι, ας κρίνουν έτσι. Oσο είναι του Μπαμπινιώτη η γλώσσα άλλο τόσο είναι και της Κυράς Κούλας από κάτω.
Το ότι δεν περιμένεις τον Μπαμπινιώτη για να "γράψεις" είναι μάλλον άτοπο. Την γραφή, σε αντίθεση με την ομιλία, την διδάσκεσαι συστηματικά. Καθώς αρνείσαι άλλωστε την κοινωνική παράδοση και την κληρονομημένη γραμματεία —το γραπτό σώμα της γλώσσας, το οποίο περιέχει την "συζήτησι"— μόνο τα μπαμπινιώτικα, δηλαδή τα ορισμένα δια νόμου σχολικά ελληνικά, σου μένουν. Όλες σου οι αντιλήψεις περί της γλωσσικής μορφής είναι από όσα κανονιστικώς σου σέρβιραν άλλοι μπαμπινιώτηδες —και ο ίδιος— στο σχολείο. Επομένως εσύ απορρίπτεις την Κυρά Κούλα, και τις εκατομμύρια παρελθούσες τέτοιες, προς χάριν της κανονιστικής εγκυκλίου παιδείας.
Τέλος, η υπεράσπιση της "διανοητικής ευκολίας" είναι ενδεικτική. Ένας άγγλος συγγραφέας είχε περιγράψει ένα σχέδιο άλωσης της γλώσσας με απλοποίηση λέξεων, ιστορικών σημασιών και εννοιών. Σκοπός θα ήταν ακριβώς η "διανοητική ευκολία", δηλαδή η αδυνατότητα σύνθεσης και "δύσκολης" σκέψης. Να δείς πως την ονόμασε αυτή την νέα γλώσσα...
Το ότι οι καταστασιάκοι μίλησαν για αλλοτρίωση της γλώσσας, ωσάν θα μπορούσε να είναι η γλώσσα κάτι άλλο εκτός από αλλοτριωμένη σε έναν αλλοτριώμενο κόσμο φανερώνει την βαθιά τους ιδεολογία.
Λες και θα μπορούσε κάποιος να απαλλοτριωθεί χρησιμοποιώντας απαλλοτριωμένες λέξεις!!! Καμιά ψωνάρα ποιητής στην καλύτερη να το πετύχει αυτό που βρήκε τις λέξεις με τα υπέροχα νοήματα. Σκατά και αρχιδιές. Αυτό είναι η γλώσσα. Μία γαμημένη κωλοδουλειά κάνουνε όπως όλοι μας, γιατί είναι προέκταση της δικής μας αλλοτρίωσης. Για αυτό δεν μπορεί να υπάρξει ποίηση, τέχνη και λογοτεχνία.
Αλλά όπως οι λέξεις κουβαλάνε όλη τη βία και την αλλοτρίωση με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κουβαλάνε τις εξεγέρσεις και τις αντιστάσεις.
Ας το παραφράσουμε διατηρώντας την λογική δομή: "Το ότι οι καταστασιάκοι μίλησαν για αλλοτρίωση του εργάτη, ωσάν θα μπορούσε να είναι ο εργάτης κάτι άλλο εκτός από αλλοτριωμένος σε έναν αλλοτριώμενο κόσμο φανερώνει την βαθιά τους ιδεολογία". Άρτζι μπούρτζι και λουλάς, δηλαδή.
Καταρχήν, η αλλοτρίωση δεν είναι ποτέ απόλυτη, ούτε "σε έναν αλλοτριώμενο κόσμο". Δεύτερον, έχει υπάρξει παραταύτα και ποίηση και τέχνη και λογοτεχνία (το σχέδιο του "ξεπεράσματος της τέχνης" δεν σήμαινε την ανυπαρξία της αλλά την ανάγκη υπέρβασης της).
Ήδη, άλλωστε η καταληκτική σου πρόταση (β) κονταροκτυπιέται με την αρχική σου θέση (α):
α) ωσάν θα μπορούσε να είναι η γλώσσα κάτι άλλο εκτός από αλλοτριωμένη σε έναν αλλοτριώμενο κόσμο
β) αλλά όπως οι λέξεις κουβαλάνε όλη τη βία και την αλλοτρίωση με τον ίδιο ακριβώς τρόπο κουβαλάνε τις εξεγέρσεις και τις αντιστάσεις.
Όπερ έδει δείξαι, δηλαδή.
Αυτό το κάνει η λέξη όχι αυθύπαρκτη αλλά εντός νοήματος που της δίνουν οι άνθρωποι. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΙ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ. Είναι το γαμημένο το νόημα που είναι ότι είναι. Και αν είναι κάτι.
Και ποιός διαφώνησε με την έμφαση στο νόημα;
Το νόημα όμως δεν είναι μια κατά βούλησιν προσθήκη, ούτε μεταφέρεται εν κενώ: υπάρχει μέσω των λέξεων και των εννοιών. Λέει ο William Blake: "I have heard many People say, 'Give me the Ideas. It is no matter what Words you put them into. '"To this I reply, "Ideas cannot be Given but in their minutely Appropriate Words.".
Κυρίως όμως: το "νόημα που της δίνουν οι άνθρωποι" είναι ένα ιστορικό νόημα. Και έχει να κάνει με την ιστορική πορεία της έννοιας, με την κοινωνική της επεξεργασία. Δεν είναι προνόμιο και εφεύρεση του τσαμπουκαλεμένου προλετάριου της σήμερον: είτε είναι πορεία ιστορική είτε δεν υπάρχει. Χωρίς την ρίζα και την διαχρονική πορεία των εννοιών αφαιρείς όλη την ιστορική εμπειρία και σοφία που έχει κατασταλαχτεί σε αυτές.
Η μορφή των λέξεων, οι γραμματικοί τύποι, οι συντακτικές δομές συμμετέχουν σε αυτή την ιστορικότητα. Αυτοί κάνουν την λέξη "κομμουνισμός", "ελευθερία" κλπ αλλά και τους τρόπους της σκέψης μας —οι οποίοι είναι ανύπαρκτοι χωρίς γλωσσική έκφρασι και επεξεργασία—‚να μην είναι ευγενική χορηγεία του Μπαμπινιώτη ή του Ιδρύματος Γλωσσικών Παραγωγών "Η Καλή Ε.Ε.", αλλά ιστορικές οντότητες κοινωνικά μεταδιδόμενες. Αλλοιώνοντας αυτό, κόβεις την συνέχεια. Εν συνεχεία, εύκολα τις επαναορίζεις όπως θέλεις (new speak):
"Το άτομο, που αυτή η άγονη θεαματική σκέψη το έχει σημαδέψει πιο βαθειά απ’ οποιοδήποτε άλλο στοιχείο της διαμόρφωσης του, τίθεται έτσι εξαρχής στην υπηρεσία της κατεστημένης τάξης πραγμάτων, ενώ η υποκειμενική του πρόθεση μπορεί να ήταν εντελώς αντίθετη με μια τέτοια κατάληξη. Στην ουσία, θα μεταχειριστεί την γλώσσα του θεάματος γιατί είναι η μόνη που του είναι οικεία: αυτή με την οποία του έμαθαν να μιλάει. Αναμφίβολα θα επιδιώξει να φανεί εχθρός της ρητορικής του, αλλά θα χρησιμοποιήσει το συντακτικό του". (Γ-Ε. Ντεμπόρ, Σχόλια Πάνω στην Κοινωνία του Θεάματος)
Ως τότε εσύ γράφε τη συζήτηση όπως σου καπνίσeι, σοιζοιτοισοι άμα είσαι του δυαδικού, συζυτυσυ άμα είσαι αλκοολικός, σιζιτισι άμα βιάζεσαι, σειζείτεισει άμα είσαι του ροκοκό, μπορείς να γράφεις ακόμα και τη συζήτηση σαν ζητησηση. Με γεια σου και με χαρά σου. Τότε θα μου πεις τι ζόρι τραβάω εγώ με όλο αυτό;
Απλά δεν μπορώ να βλέπω κάποιονε τη μια να μας το παίζει του λαού και την άλληνε να το γυρίζει στην ιντελλιγκέντσια και στους βυζαντινισμούς... Και εννοείται ότι τέτοιον λαικισμό πρέπει να τον καταδεικνύουμε.
Δηλαδή το θέμα της γλώσσας είναι θέμα της "ιντελλιγκέντσιας"; Δεν είμαι εγώ λοιπόν που το γυρίζω στο λαϊκισμό, κάποιος το γυρίζει είτε στον μπετοστοκέ εργατισμό "εγκώ είμαι εργκάτη και ντεν με εντιαφέρει αυτά", είτε στην αφ' υψηλού θέαση των λαών ως ανάξιων τέτοιων θεμάτων. Εγώ τα θεωρώ ζωτικά. Μαζί μου πολλοί άλλοι, και του λιμανιού και του σαλονιού.
Η δήλωση αυτή είναι πραγματική. Πρωτοδημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στο τέλος της προηγούμενης δεκαετίας και χρησιμοποιήθηκε από τον Μάριο Πλωρίτη σε άρθρο του στο ΒΗΜΑ:
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12444&m=B05&aa=1
Όμως την αποστροφή αυτή σε λόγο του Κίσσινγκερ σε εκδήλωση Τουρκοαμερικανικών συλλόγων των ΗΠΑ την είχα διαβάσει στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ!