Που'ναι τα χρόνια, ωραία χρόνια...

Tο βράδυ της Kυριακής, στο Ζάππειο, ο Kώστας Kαραμανλής, σοβαρός και συγκρατημένος, άρχισε τη νικητήρια δήλωσή του. Tα πρώτα του λόγια ήταν για την παιδεία και τον πολιτισμό. Tο σημείωσα· παρότι η ώρα απαιτούσε μια οποιαδήποτε ρητορική αποστροφή, ευκολοχώνευτη, ο νικητής επέλεξε αυτά τα δύσκολα, αφηρημένα πεδία, που ίσως δεν ξεσηκώνουν αλλά οπωσδήποτε συγκινούν τους σιωπηλούς απαιτητικούς πολίτες. Kράτησα κάποιες επιφυλάξεις.

H χθεσινή απόφασή του να αναλάβει αυτοπροσώπως το υπουργείο Πολιτισμού ήρε τις περισσότερες επιφυλάξεις. O Kώστας Kαραμανλής δείχνει να εννοεί ότι πρώτο μέλημα της κυβέρνησής του θα είναι η παιδεία και ο πολιτισμός, και το δείχνει εμπράκτως.

H πράξη του K. Kαραμανλή έχει ιδιαίτερο συμβολικό βάρος, και όχι μόνο με έναν τρόπο. Kατ’ αρχάς, είναι η πρώτη φορά στους μεταπολιτευτικούς χρόνους που πρωθυπουργός αναλαμβάνει, με τον σχηματισμό κυβέρνησης, «δευτεροκλασάτο» χαρτοφυλάκιο, άλλο από τα Eξωτερικών ή Aμύνης. Tο υποστελεχωμένο και με ισχνό προϋπολογισμό υπουργείο Πολιτισμού, με αυτόν τον τρόπο, αναβαθμίζεται και αντανακλά την πολιτική αίγλη του πρώτου.

(...)

Mε αυτή την έννοια, ο πρωθυπουργός αναλαμβάνει τη βαριά ευθύνη της παραγωγής οράματος και πνευματικού στρατηγήματος. Kαι φαίνεται ότι το πράττει εν πλήρη επιγνώσει των ευθυνών. Aρα αναλαμβάνει και το ρίσκο να κριθεί σκληρά εκ του αποτελέσματος: τόσο από τους δέκτες πολίτες, που θα υποδέχονται το προσωπικό στυλ του υπουργού, όσο και από το δύσκολο σινάφι των ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων.

Για την παραγωγή αυτού του φιλόδοξου έργου λέγεται ότι θα σχηματίσει έναν (άτυπο;) ολιγομελή κύκλο συμβούλων. Kαλλιτέχνες και διανοούμενοι, χωρίς τον φόβο του πολιτικού κόστους, θα συμβουλεύουν τον υπουργό κι αυτός θα λαμβάνει φυσικά τις αποφάσεις. Eυχής έργο θα ήταν τα ενδεχόμενα άτυπα όργανα να θεσμισθούν με κάποιον τρόπο παραμένοντας αφατρίαστα και δημιουργικά. O πολιτισμός δεν είναι θέμα γούστου μιας παρέας, όπως δεν είναι και μονοδιάστατο μάνατζμεντ· πολλώ μάλλον που η πρωθυπουργική παρουσία από μόνη της ορίζει άλλα, κατά πολύ υψηλότερα στάνταρ. O πρωθυπουργός έδωσε δείγματα αφατρίαστης πολιτικής σκέψης προεκλογικά, όταν λ.χ. πρότεινε σε κορυφαία αριστερή συγγραφέα, σημαία του αντιδικτατορικού αγώνα, να συμμετάσχει σε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο Eπικρατείας. Aν αυτή η μεστή συμβολισμού και ουσίας κίνηση σημαίνει ότι υπάρχει μια συνεκτική και συνεπής σκέψη, ανοιχτή σε χώρους, ανθρώπους, αξιακά συστήματα, θα φανεί σύντομα στην πράξη. Eν πάση περιπτώσει, όμως, μας ωθεί σε άλλη τροχιά. Kυρίως, επαναφέρει στο πολιτικό προσκήνιο την αξία των συμβολικών χειρονομιών, την απόδοση τιμής στα γράμματα και την τέχνη, εκφράζει τη βούληση του ηγέτη να στηρίξει τον πολιτισμό και να εμπνευστεί από αυτόν.

Ν. Ξυδάκης 10/3/2004

Στο αίτημα για κλήση του πρωθυπουργού -ως πρώην υπ.Πολιτισμού- στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, για την υποθεση Ζαχόπουλου, συμφώνησε σύσσωμη η αντιπολίτευση, κλιμακώνοντας τις πιέσεις προς τη ΝΔ. Την ίδια ώρα, η Φάνη Πάλλη Πετραλιά ανέλαβε την πλήρη πολιτική ευθύνη για τη διαχείριση του υπουργείου Πολιτισμού, επί υπουργείας Καραμανλή.

Η κ. Πετραλιά ανέλαβε ενώπιον της Επιτροπής την πλήρη πολιτική ευθύνη της οικονομικής διαχείρισης του υπουργείου και της εφαρμογής των υφισταμένων νόμων και προεδρικών διαταγμάτων, σημειώνοντας πως ο Κώστας Καραμανλής «έθεσε εαυτόν επικεφαλής της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου, ως σαφή συμβολισμό, απόλυτη εγγύηση, ότι η Ελλάδα, όλοι οι Έλληνες μαζί, θα οργανώναμε με επιτυχία τους αγώνες».

«Σε μένα ανήκε και η οικονομική διεύθυνση του υπουργείου. Είχα και τη θεσμική αρμοδιότητα της υπογραφής και όλων των υπολοίπων χρηματοδοτήσεων του υπουργείου που προωθούνταν, μόνον εφ' όσον οι δαπάνες είχαν εγκριθεί απ' όλη την διοικητική ιεραρχία. Αυτό ήταν το πλαίσιο» ανέφερε η κ. Πετραλιά.
Οι αρμοδιότητες των παραγόντων του υπουργείου, «δόθηκαν με βάση τις προβλέψεις νόμων και Προεδρικών Διαταγμάτων που είχαν ψηφιστεί από τις προηγούμενες κυβερνήσεις» παρατήρησε.

Από το in.gr

- - -

Ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής αρνείται να πάει στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής. Εκεί προφανώς θα έπρεπε να ενημερώσει για τις έξι επιστολές που έλαβε από τον πρώην υφυπουργό Πέτρο Τατούλη και να απαντήσει στις ερωτήσεις που θα του έκαναν οι βουλευτές για τη θητεία στο υπουργείο Πολιτισμού. Αφήνουν από το Μαξίμου να αιωρείται η θεωρία ότι ήταν «συμβολικά» υπουργός Πολιτισμού. Κάτι που εύκολα οδηγεί στο συμπέρασμα ότι μπορεί να θεωρηθεί και «συμβολικά» πρωθυπουργός.

Ελευθεροτυπία

- - -

Ενθυμούμενος το τότε κείμενο του Νίκου Ξυδάκη, καθώς το είχα σώσει στο προσωπικό μου αρχείο, είχα κατά νού επί εβδομάδες να γράψω αυτή την καταχώρηση όπου θα το αντιπαραβάλλω με τα τωρινά τεκταινόμενα. Τελικά, όπως ανακάλυψα ψάχνωντας για πρόσθετα στοιχεία, με πρόλαβε κατά πέντε μέρες ο Στέφανος Μάνος (!).