Στον ιστό τον κομμάτων

Μπορεί η χώρα να μην είχε ποτέ της τεχνολογική πολιτική, δηλαδή συγκεκριμένη στρατηγική για την αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών στον δημόσιο και τoν ιδιωτικό τομέα, απέκτησε όμως, όψιμα, τεχνολογικούς πολιτικούς. Όχι, δεν μιλάμε για βιονικούς πολιτικούς άνδρες, μείξη ανθρώπου και μηχανής (το πλησιέστερο που πλησιάσαμε σε κάτι τέτοιο ήταν η μετά-Χέρφιλντ περίοδος του “σιδερένιου” Ανδρέα Παπανδρέου). Θέμα μας σήμερα είναι η τελευταία λέξη της μόδας στα κόσκινα, η προεκλογική αξιοποίηση του διαδικτύου.

Σύμφωνα με τις πλέον αξιόπιστες εκτιμήσεις, πάνω από μισό εκατομύριο συμπολίτες μας χρησιμοποιούν το διαδίκτυο καθημερινά, είτε επειδή αποτελεί απαραίτητο εργαλείο για την εργασία τους, είτε επειδή θα έκαναν τα πάντα για να μην ανοίξουν κάνα βιβλίο. Με εισόδημα μέσο προς ανώτερο, μορφώση ανώτερη του μέσου όρου (από σχολές Αμαράντου και άνω) και πολιτική συγκρότηση επιπέδου βρούβας, είναι φυσικό τα κόμματα να εποφθαλμιούν την εκλεκτή αυτή μερίδα ενεργών πολιτών. Πράγματι, σε μια εποχή όπου οι προεκλογικές συγκεντρώσεις μετά βιας συγκεντρώνουν ελάχιστους φανατικούς, οι πολιτικές εφημερίδες αγοράζονται με μόνο κριτήριο την ποιότητα του συνοδευτικού DVD και οι τηλεοπτικές διαφημίσεις αδρανοποιούνται χάρη στο ζάπινγκ, το διαδίκτυο αναβαθμίζεται στην σύγχρονη Αγορά, το τελευταίο καταφύγιο του παλλόμενου πολιτικού λόγου. Για παράδειγμα, ο δικτυακός τόπος του Μίμη Ανδρουλάκη (www.mimisandroulakis.gr).

Ο μεγάλος πολιτικός μας αποδέχεται στην ιστοσελίδα του με μια ηλεκτρονική έκδοση του προεκλογικού του φυλλαδίου, μόττο του οποίου είναι το εμπνευσμένο σύνθημα “Πράσινο, Κόκκινο, ένα νέο νόημα για το γαλάζιο”. Όπως καταλαβαίνετε, γαλάζιο είναι η Ελλάδα, πράσινο είναι το ΠΑΣΟΚ και η φύση, ενώ το κόκκινο αντιπροσωπεύει την κοινωνική δικαιοσύνη, το βλέμμα “αυτών που δεν γεννήθηκαν στην ηλιόλουστη όχθη της ζωής”. Όπως ο Μίμης, δηλαδή, ο “γιός φτωχού τσαγκάρη και μοδίστρας”. Όπως μας πληροφορεί το φυλλάδιο: “‘Μίμης Ανδρουλάκης’ δεν είναι μόνο η νέα σκέψη, η νέα τεχνολογία, η ιστοσελίδα στο internet, www.mimis.gr! Είναι η ρίζα, η παράδοση, η μαντινάδα, το λαϊκό τραγούδι”. Το φυλλάδιο κοσμεί φωτογραφία στην οποία ο Μίμης, ξυπόλυτος και φορώντας ένα λινό άσπρο πουκάμισο, ξυγγράφει σε απόμακρο νησί του Αιγαίου. Ξαπλωμένος μεγαγχολικά στο πλαϊ του, ο πιστός του σκύλος. Διατηρεί, βεβαίως, και ιστολόγιο (ο Ανδρουλάκης, όχι ο σκύλος).



Η σελίδα της Ντόρας Μπακογιάννη (www.dorabakoyannis.gr) μας υποδέχεται με ένα βιντεάκι, όπου πλάνα της υπουργού σε εγκαίνια, γάμους, βαφτίσια, συνέδρια και αθλητικές οργανώσεις δένουν αρμονικά με τη μουσική της Βανέσα Μέι. Στην ενότητα “τελευταία νέα” μαθαίνουμε ότι “η Ντόρα Μπακογιάννη είναι η μοναδική Ελληνίδα που περιλαμβάνεται στην περίφημη λίστα του περιοδικού «Forbes» με τις 100 ισχυρότερες γυναίκες του πλανήτη μας. Για δεύτερη συνεχή χρονιά, η υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας φιγουράρει στη λίστα με τις πιο ισχυρές γυναίκες της γης...”. Η κυρία Μπακογιάννη, η Κοντολίζα Ράις και η Ισραηλινή Τζίπι Λίβνι “είναι οι μοναδικές γυναίκες υπουργοί Εξωτερικών που περιλαμβάνονται στη λίστα”.

Η σελίδα του Γιώργου Παπανδρέου (www.papandreou.gr), από την άλλη, σε υποδέχεται σε αψεγάδιαστα αγγλικά, με μια διακύρηξη προς τον ελληνικό λαό: “Fellow citizens, This summer, our nation has suffered many wounds. Deep wounds for Hellenism and our history. Injured families have lost their loved ones, their houses, and everything they owned”. Ο υπομονετικός επισκέπτης της ιστοσελίδας δεν θα αργήσει να ανακαλύψει τον σύνδεσμο προς την ελληνική της εκδοχή. Η παρατυπία της απεύθυνσης στα αγγλικά εξηγείται εύκολα, αφού, λόγω του διεθνούς κύρους του κ. Παπανδρέου, είναι χιλιάδες οι επισκέπτες από όλο τον κόσμο που αναζητούν καθοδήγηση και στήριγμα στο λόγο του, με πρώτους από όλους τους συντρόφους του στην Σοσιαλιστική Διεθνή, της οποίας ηγείται.

Αν η τυπική διαδικτυακή παρουσία των κατεστημένων πολιτικών κουράζει, πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχουν οι κινήσεις και τα κινήματα “από την βάση” που αναπτύσσονται κυρίως στο χώρο των ιστολογίων. Κυριότερο παράδειγμα, η περίπτωση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας (www.greekliberals.net), η οποία από μια καφενειακού επιπέδου διαδικτυακή σύναξη φιλελεύθερων κατόρθωσε σε μικρό χρονικό διάστημα να γίνει καφενειακού επιπέδου υποψήφιος σχηματισμός φιλελεύθερων, για τον οποίο, όπως μας πληροφορούν “έχουν εκφραστεί θετικά” ο Στέφανος Μάνος και ο Α. Ανδριανόπουλος.

Πέρα από τις σελίδες και τα ιστολόγια, η νέα μόδα θέλει τους υποψήφιους να μεταδίδουν το μήνυμα τους μέσω μικρών διαδικτυακών βίντεο. Για παράδειγμα, η Έφη Σαρρή του ΛΑ.Ο.Σ, η οποία εν μέσω χορευτικών και ρυθμικής υπόκρουσης μας προσκαλεί: “Σταυρώστε με, σταυρώστε με, στα χέρια σας σηκώστε με”. Αντίστοιχα υψηλό επίπεδο διατηρούν τα βιντεάκια του Παναγιώτη Βρυώνη (rec-on.blogspot.com), συμβούλου σε θέματα διαδικτυακών μέσων του ΠΑΣΟΚ, ο οποίος σχολιάζει την πολιτική επικαιρότητα με το προσωπικό του στυλ. Σημαντική είναι επίσης η συνεισφορά στον πολιτικό διάλογο του ιστολογίου “Πολιτικό Blog” (politikoblog.gr), το οποίο έχει ήδη πάρει συνέντευξη από την κα. Μπακογιάννη, τον κ. Αλαβάνο και άλλους εξέχοντες πολιτικούς. Ερωτηθείς γιατί επέλεξε να μιλήσει με την κα. Μπακογιάννη, ο κάτοχος του ιστολογίου έδωσε μαθήματα δημοσιογραφικού κριτηρίου, απαντώντας πως “έχει άλλη βαρύτητα να ρωτάς ένα πρόσωπο που είναι υπουργός και από τα βασικά στελέχη της κυβέρνησης παρά να ρωτάς έναν απλό υποψήφιο σε κάποια περιφέρεια”.

Σε κάθε περίπτωση, και παρά τις όποιες υστερήσεις, το διαδίκτυο αναμένεται να διαδραματίσει τόσο στην παρούσα φάση όσο και στο μέλλον ένα ολοένα σημαντικότερο πολιτικό ρόλο. Όπως γράφει στην καθημερινή ο έγκριτος Πάσχος Μανδραβέλης, “[μέσα από το διαδίκτυο] κάθε πολίτης μπορεί να ανακρίνει τον πολιτικό για οποιοδήποτε θέμα θέλει. Aρχίζει να μετέχει της πολιτικής διαδικασίας χωρίς φράγματα και ενδιάμεσους. Δεν είναι άραγε αυτό το ζητούμενο της Δημοκρατίας;”. Μέγιστο μάθημα ολιγαρκείας.

Από την εφημερίδα "Ρήξη"