Μετάφραση σε απλά ελληνικά της διακύρηξης των Οικολόγων για το βιβλίο ιστορίας

Νίκησε το βιβλίο της υστερίας

Στη σύγχρονη πυρά παραδόθηκε πια το περίφημο βιβλίο της Ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού, που συσπείρωσε εναντίον του ένα ευρύτατο διακομματικό λόμπυ και επηρέασε σημαντικό τμήμα της κοινής γνώμης.

Τελικά, ο μόνος «συνωστισμός» ήταν αυτός στα τηλεοπτικά παράθυρα, πρακτική που έδωσε ούριο άνεμο στα πανιά του ακροδεξιού ΛΑΟΣ και ήταν αυτός που άφησε έξω από τη Βουλή την Υπουργό Παιδείας παρά οι φοιτητικές κινητοποιήσεις. Αυτό το μήνυμα πήρε η κυβέρνηση Καραμανλή που υπακούοντας στις εξωθεσμικές απαιτήσεις και καταπατώντας την εκπαιδευτική διαδικασία -παρά και τις αλλαγές που έγιναν αποδεκτές από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και τη Συντακτική Ομάδα- έστειλε το βιβλίο στα αζήτητα.

Αμαν πια με τις "εξωθεσμικές απαιτήσεις" του καθενός να έχει άποψη περί του τι θα διδάσκονται τα παιδιά του και να την εκφράζει, καταψηφίζοντας πχ. την Υπουργό Παιδείας. Ζήτω οι θεσμοι.

Η αντιπαράθεση αυτή, όμως, δεν είναι καινούργια. Είχε εμφανιστεί και στο παρελθόν με αφορμή τη συγγραφή άλλων διδακτικών βιβλίων που κρίθηκαν «αντεθνικά» ή ακόμη και «αντιχριστιανικά» και αποσύρθηκαν.

Πιστεύουμε πως οι διάφοροι υπερπατριώτες έμποροι της ευαισθησίας των πολιτών που κινητοποιήθηκαν για την απόσυρση του βιβλίου, με την επιλεκτική εθνικιστική μνήμη, εκφράζουν ένα έλλειμμα πολιτικής ωριμότητας, αυτοπεποίθησης, βούλησης για αυτοκριτική και διάθεσης για αντικειμενικότητα στην ελληνική κοινωνία.

Πάρτε παράδειγμα από εμάς, οι οποίοι καίτοι το 1% των ψηφοφόρων (περίπου 0.2% των Ελλήνων) αποτελούμε δείγμα πολιτικής ωριμότητας, διάθεσης για αντικειμενικότητα και (αν μη τι άλλο) φουλ αυτοπεποίθησης.

Όμως η ανάγκη ειρηνικής συνύπαρξης με τους γείτονες αλλά και οι νεότερες παιδαγωγικές απόψεις (καλλιέργεια της αυτενέργειας, ανάπτυξη της κριτικής σκέψης) απαιτούν την αναθεώρηση των σκοπών και μέσων της διδασκαλίας της Ιστορίας. Κανείς δεν πρέπει να ξεχνά τα ιστορικά γεγονότα αλλά και δεν μπορεί οι περιπέτειες του παρελθόντος να καθορίζουν το παρόν και να εμποδίζουν την οικοδόμηση ενός βιώσιμου και ειρηνικού μέλλοντος.

Θα αφήσουμε τα μαθήματα του ιστορικού παρελθόντος να καθορίσουν το βιώσιμο και ειρηνικό μέλλον μας; Ποιός ο λόγος, αφού αρκεί η καλή καρδιά και χίλιοι καλοί χωράνε.

Κι ούτε μπορούμε να ξαναγυρίσουμε στην εποχή που τα βιβλία της Ιστορίας ήταν γεμάτα από ονόματα βασιλιάδων, χρονολογίες μαχών και πολέμους, που δεν εμπόδισαν άλλωστε πολλά παιδιά να ξεχνάνε τι ακριβώς εορτάζεται στις εθνικές επετείους.

Εδώ εμείς και συχνά δεν θυμόμαστε.

Στο πλαίσιο αυτό, το ελάχιστο που μπορούμε να επισημάνουμε είναι πως:

- Δεν μπορεί να αρκούμαστε σε υψηλές εθνικιστικές κορώνες για αυτο-κατανάλωση για τη χώρα μας και ταυτόχρονα να καταπατούμε ή να καίμε τα δάση της για να τα κάνουμε οικόπεδα.

Είναι προφανές ότι οι ίδιοι που φωνάζουν ενάντια στα βιβλία ιστορίας καίνε και καταπατούν τα δάση. Ίσως μάλιστα να χρησιμοποιούν τα βιβλία σαν προσάναμμα.

- Δεν μπορεί να καταθέτουμε τα βιβλία της Ιστορίας στον Ψωμιάδη ή στον Καρατζαφέρη και τους ομοίους τους για έγκριση.

Πρέπει να τα εγκρίνει από Κον Μπεντίτ και πάνω.

- Είμαστε με το είδος της ιστορικής μνήμης που ένωσε την Ευρώπη μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και όχι με εκείνο που έκανε ερείπια την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Γι' αυτό λέμε ναι στα βιβλία που στήριξε ο Τζόρτζ Σόρος, ο οραματιστής της Ενωμένης Γιουγκοσλαβίας.

ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΠΡΑΣΙΝΟΙ

ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΠΡΑΣΙΝΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ

Με την αιγίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όχι σαν τον Βεργή...

Υ.Γ Η ανακοίνωση, εδώ (στο τέλος της σελίδας). Ευχαριστούμε τον κ. Kapogeorge για την ανακάλυψη.