Δημοσιεύθη:
9.6.07 @ 10:24 μ.μ.
Ετικέτες:




 

Τρεχάτε αδέρφια: η ελευθερία της τέχνης απειλείται...

Ciccio e Franco.jpg

Πολύς ντόρος τελευταία για την κατάσχεση του έργου της κυρίας Στεφανή από την έκθεση Art Athina. Όπως το μεταφέρει ο κος. Ξυδάκης:

Το απόγευμα του Σαββάτου 02.06.2007 άνδρες της Αστυνομίας κατέφθασαν στους χώρους της Hellexpo, επί της οδού Κηφισίας, όπου παρουσιάζεται η γνωστή έκθεση των γκαλερί Art Athina. Oι αστυνομικοί, κατόπιν καταγγελίας (UPDATE - ο καταγγείλας είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, πολιτευτής του καρατζαφέρειου ΛΑΟΣ), κατέσχεσαν βίντεο έργο της καλλιτέχνιδος Εύας Στεφανή και συνέλαβαν τον διευθυντή της Art Athina Μιχάλη Αργυρού, κατηγορούμενο για παράβαση του νόμου περί ασέμνων και προσβολή συμβόλων του ελληνικού κράτους. Η επέμβαση της Αστυνομίας έγινε διότι, σύμφωνα με την καταγγελία και σύμφωνα με την αυτοψία και την κρίση των αστυνομικών, στο έργο παρουσιαζόταν πράξη αυνανισμού με φόντο τη γαλανόλευκη. Το έργο εντασσόταν στην παράλληλη θεματική έκθεση “I SYGHRONI ELLINIKI SKINI” (sic), που παρουσιάζεται στο γκαράζ του κτιρίου.


Θα καταθέσω εδώ ορισμένες παρατηρήσεις και όποιος θέλει ας κάνει ανάληψη:

1) Έλεος, όχι άλλες κοινοτοπίες



Ζούμε πρώτα απ' όλα, με αφορμή το περιστατικό, μια γενικευμένη κρίση κοινοτοπίας. Ας μετρήσουμε τους τρόπους:

— Κοινότοπη έκθεση. Άλλη μια επιχορηγούμενη έκθεση με τα ίδια και τα ίδια. Άλλη μια σύναξη κουρασμένων καλλιτεχνών με ελάχιστα πράγματα να πούν. Άλλη μια βαρετή μπαλαφάρα.

— Κοινότοπο έργο (χιλιοστή επανάληψη της μπαρουφοειδούς μικροαστικής "πρόκλησης"). Τουλάχιστον οι πρωτοπορίες, προ εκατό ετών όταν η έννοια της πρόκλησης είχε ακόμα νόημα, προσπαθούσαν να προκαλέσουν τους αστούς και τις κατεστημένες αντιλήψεις περί ζωής και τέχνης. Όχι τον μανάβη της γειτονιάς τους, ούτε τον σύλλογο Γηραίων Κυριών Φίλων της Ηθικής Τάξεως. Oι ντανταϊστές, οι σουρεαλιστές και οι λοιποί, είχαν άλλη αντίληψη περί του τι παίζεται κοινωνικά και ποιός είναι ο ουσιαστικός εχθρός. Πάντως όχι ο ...Άδωνης Γεωργιάδης.

— Κοινότοπη αντίδραση. "Αγανακτισμένος πολίτης" καταγγέλει την έκθεση στην αστυνομία, η οποία σπεύδει να κατεβάσει το έργο και να συλλάβει τον διοργανωτή.

— Κοινότοπες επιφυλλίδες και σχολιασμοί. Αίφνης ανακαλύπτουν όλοι την "ελευθερία της τέχνης". Για να μην αντιδράσουν πρωτύτερα, προφανώς ως τώρα η ελευθερία της τέχνης δεν κινδύνεψε από τίποτα άλλο. Ούτε από την εμπορευματικοποίηση, ούτε από τους σπόνσορες, ούτε από τους ημέτερους, ούτε από το κύκλωμα των γκαλερί, ούτε από την ανούσια παραγωγή σαχλών αντιγράφων των διεθνών ρευμάτων, ούτε από τις φιέστες υπό την αιγίδα του κράτους, ούτε από την αυτολογοκρισία των καλλιτεχνών για να ξεκοκαλλήσουν κανένα κοκκαλάκι. Όχι, μόνο ο Καρατζαφέρης απειλεί την ελευθερή τέχνη, η οποία ως γνωστόν ευδοκιμεί στην χώρα μας...

Αν πιστέψουμε όσα διαβάζουμε έπεσε ο ουρανός να μας πλακώσει. Απειλείται η ελευθερία της τέχνης. Οσονούπω βγαίνουν τα τανκς. Στην πραγματικότητα;

α) Ο διοργανωτής της έκθεσης θα περάσει από την τυπική διαδικασία του αυτοφώρου. Δεν θα παραμείνει καμπόσο στην φυλάκα χωρίς δίκη, ούτε θα τον δείρουν ή θα τον ανακρίνουν βιαιώς, όπως τον τυχαίο συλληφθέντα φοιτητή. Μικρή ταλαιπωρία, πολλή διαφήμιση.

β) Η δημιουργός θα επωφεληθεί επίσης της δωρέαν διαφημίσεως. Συνεντεύξεις, αφιερώματα, προοδευτικά ένσημα.

γ) Η υπόθεση θα καταρρεύσει άμεσα στο δικαστήριο.

δ) Η "ελευθερία της τέχνης" θα παραμείνει ως έχει στην Ελλάδα και αλλαχού. Η τέχνη θα είναι ελεύθερη, αρκεί να μην μιλάει. Δηλαδή να μην μιλάει για τα σοβαρά και τα μεγάλα, ιδιαιτέρως δε ενάντια στις κατεστημένες απόψεις. Χαριτωμένα ανώδυνα προοδευτικά σχολιάκια επιτρέπονται.

— Κοινότοποι "ακτιβισμοί". Ο "καλλιτεχνικός μας κόσμος" και η ανύπαρκτη διανόηση, η οποία δεν λέει να ξεκουνηθεί και να πάρει θέση για τίποτα σημαντικό κοινωνικά, πολιτικά και παγκόσμια, αποφάσισε αίφνης ότι δεν πάει άλλο. Μάζεψαν υπογραφές, έστησαν ένα ψευτο-ιστολόγιο και οργάνωσαν μια αντι-έκθεση της πλάκας για να συμπαρασταθούν στην καλλιτέχνιδα.


2) Αρκετά πια με τα μικροπολιτικά παιχνίδια



Ο διάολος στην χώρα μας, αν πιστέψει κανείς ό,τι διαβάζει, έχει την μορφή του κ. Καρατζαφέρη. Ή ίσως του κ. Χριστόδουλου. Απ' ό,τι φαίνεται επίκειται ακροδεξιό πραξικόπημα το οποίο θα εγκαθιδρύσει θεοκρατικό καθεστώς, αντάξιο των αυστηρών ισλαμικών κρατών. Όπως δήλωσε και ο κ. Αλαβάνος: "Εμείς ως Αριστερά, δίπλα στους διανοούμενους, τους καλλιτέχνες, όλες τις ευαίσθητες δυνάμεις της χώρας μας, δεν πρόκειται να επιτρέψουμε η Ελλάδα να καταντήσει σαν ορισμένα από τα θεοκρατικά καθεστώτα της Μέσης Ανατολής, σε σχέση με το θέμα της ελευθερίας  της τέχνης."

Αυτός είναι ο ένας τρόπος να διαβάσεις τα πράγματα.

Ο άλλος είναι να θεωρήσεις πως ξετσίπωτοι ενορχηστρωτές του ΠΑΣΟΚ σε συνεργεία με λακέδες του ΣΥΝ βρήκαν και πάλι ένα βολικό τρόπο να μαζέψουν ψηφουλάκια, αφενός συσπειρώνοτας τον "προοδευτικό" κόσμο θυμίζοντας του "τι σημαίνει δεξιά", και αφετέρου στήνοντας και διαφημίζοντας έναν ισχυρό Καρατζαφέρη για να κόψει από την Νέα Δημοκρατία. Συν τοις άλλοις, κολλάνε έτσι και μερικά "επαναστατικά" ένσημα, αφού η επαναστατικότητα τους περιορίζεται στο να τα βάζουν όχι με τους ισχυρούς, τα διεθνή συμφέροντα, την διαπλοκή κλπ, αλλά με το φαιδρό 3% της ακροδεξιάς στην χώρα μας. Ειλικρινά, και να μην υπήρχε ο Καρατζαφέρης θα έπρεπε να τον εφεύρουν.

Είναι η παλαιά καλή τακτική του κ. Μιτεράν, ο οποίος είχε στήσει και εκμεταλλευτεί το φαινόμενο Λεπέν, με τον ίδιο τρόπο και για τους ίδιους λόγους. Απ' ότι φαίνεται, υπάρχουν ακόμη, 25 χρόνια μετά, χαχόλοι στην χώρα μας που την καταπίνουν αμάσητη. Το χειρότερο; Θεωρούνται "αριστεροί" και "πολιτικοποιημένοι".

Έτσι, μόλις ξέσπασε η υπόθεση με το έργο της κας. Στεφανή, έσπευσαν όλοι να μας ενημερώσουν ότι "ο καταγγείλας είναι, σύμφωνα με πληροφορίες, πολιτευτής του καρατζαφέρειου ΛΑΟΣ", όπως το συνοψίζει ο κ. Ξυδάκης. Έτσι, η δημόσια δήλωση ομάδας καλλιτεχνών πάνω στο θέμα, τονίζει: Η κατάσχεση του έργου και ο θόρυβος που προκλήθηκε στη συνέχεια στην τηλεόραση από τους εκπροσώπους του ΛΑΟΣ, μεταξύ άλλων, θεωρούμε ότι συνιστά ευθεία προσπάθεια ελέγχου του συνόλου του δημόσιου λόγου.

(Μιλώντας με φίλο δημοσιογράφο που έκανε πρωτογενή έρευνα, ο "καταγγείλας" είναι άσχετος πολίτης, όχι πολιτευτής του ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ όμως έσπευσε άμεσα να καλέσει τα κανάλια και να εκμεταλλευτεί την όλη φασαρία. Το ίδιο φυσικά και οι πατρώνες του).


3) Αιδώς, αχρείοι...



Όλοι θυμήθηκαν αίφνης τον μεταξικό νόμο, ο οποίος κατέστησε δυνατή την σύλληψη. Αλήθεια, αυτός ο νόμος δεν ισχύει εδώ και 70 και πλέον χρόνια; Εξάλλου, που ήταν όλοι αυτοί όταν περνούσαν άλλοι, τρισχειρότεροι, νόμοι; Ο τρομονόμος, για παράδειγμα. Πού ήταν όταν συνέβαιναν άλλα, τρισχειρότερα γεγονότα; Μόνο όταν απειλείται από τον μακάριο ύπνο του ο σε γυάλα διαβιών κόσμος της τέχνης και της διανόησης θυμούνται να παρέμβουν; Και ούτε καν σε κάθε τέτοια περίπτωση, παρά μόνο όταν εξυπηρετεί ανώδυνη προβολή και μικροπολιτικά συμφέροντα;

Εκτός αν πιστέψουμε τον κ. Σταύρο Τσακυράκη, καθ. Συνταγματικού Δικαίου, ο οποίος δηλώνει από την Ελευθεροτυπία:

Πρόκειται για την πλέον προκλητική και παράνομη πράξη που έχει διαπραχθεί εναντίον της ελευθερίας της τέχνης από την πτώση της δικτατορίας μέχρι σήμερα, και δεν υπάρχει άλλος τρόπος εξιλέωσης από την παραδειγματική τιμωρία των υπευθύνων.


Ο ίδιος σπεύδει να συμπληρώσει, για όποιον δεν κατάλαβε ακόμα:

Οσο για την ενδεχόμενη προσβολή των συμβόλων του κράτους, πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι τα σύμβολα δεν είναι ελεύθερα προς εκφραστική χρήση ορισμένων μόνο πολιτών ή για χάρη ορισμένων μόνον απόψεων. Αν, π.χ., ο Παπαθεμελής ή ο Ζουράρις είναι ελεύθεροι να χρησιμοποιούν διάφορα σύμβολα για να προωθήσουν τις δικές τους απόψεις, δεν είναι νοητό κάποιοι άλλοι να μην μπορούν να χρησιμοποιήσουν τα ίδια σύμβολα για να προωθήσουν αντίθετες απόψεις.


Αφού λοιπόν οι σκοτεινοί κύκλοι των κ.κ. Ζουράρι και Παπαθεμελή είναι ελεύθεροι (ακόμα; τι κάνει η προοδευτική αστυνομία;) να αναφέρονται στα εθνικά σύμβολα για να προωθήσουν (άκουσον, άκουσον!) τις δικές τους απόψεις, έτσι θα πρέπει να δεχθούμε ότι η χρήση του εθνικού ύμνου σε συνδυασμό με παλιές τσόντες εν είδει καλλιτεχνικού έργου συνιστά επίσης θεμιτή "εκφραστική χρήση". Αν καταλάβαμε καλά τα συμφραζόμενα του κ. Τσακυράκη, αντιπολίτευση στους κ. Ζουράρι και Παπαθεμελή έκανε η κα. Στεφανή με το έργο της. Ή, γενικότερα, στον περιρρέοντα σκοταδισμό των ελληναράδων κάφρων.

Στο ίδιο αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας, μπορεί κανείς επίσης να διαβάσει ένα κείμενο της κυρίας Γεωργακοπούλου, η οποία μας θυμίζει:

Οταν ανέλαβε ο Γιώργος Βουλγαράκης το υπουργείο Πολιτισμού έσπευσαν οι καλοθελητές, κυρίως συνάδελφοι που τον είχαν γνωρίσει στη θητεία του σε άλλα υπουργεία, να μας τον καρφώσουν. «Καλό παιδί και ντόμπρο, αλλά από τέχνη δεν σκαμπάζει γρυ».

Κι εκεί που τον περιμέναμε οι καλλιτεχνικοί συντάκτες στη γωνία, μας εξέπληξε ο «άσχετος» με την τέχνη υπουργός. Και τους καλύτερους μάζεψε γύρω του και, κυρίως, τους άκουσε με προσοχή. Και τους καλύτερους διόρισε. Και με μεγάλη άνεση κινήθηκε σε όλους τους χώρους σαν επαγγελματίας πολιτικός που ξέρει να κάνει τη δουλειά του.


Να όμως που της τα χάλασε ο κος. Βουλγαράκης, αφού:

Χωρίς να έχει δει το επίμαχο έργο της Art Athina, έσπευσε να πλύνει τα χεράκια του. Και για πρώτη φορά μάς αποκάλυψε, έστω και διά της αρνητικής οδού, τα γούστα του. «Το συγκεκριμένο έργο δεν είναι σύμφωνο ούτε με την αισθητική μου ούτε με τις αρχές μου», δήλωσε. Από κοντά και ο Τηλέμαχος Χυτήρης της αξιωματικής αντιπολίτευσης. (...)

Ποιος ζήτησε από τους κ.κ. Βουλγαράκη και Χυτήρη να μας εκθέσουν τις απόψεις τους περί τέχνης; Ακόμα κι αν είχαμε την παραμικρή σχετική απορία -που δεν την έχουμε- κάποια άλλη, πιο ήρεμη στιγμή θα διαλέγαμε για να την ικανοποιήσουμε.


Τι πρέπει να καταλάβουμε από όλα αυτά; Μα ότι ο Υπουργός Πολιτισμού είναι καλό να διορίζει (π.χ τους καλύτερους) και να κινείται "σε όλους τους χώρους σαν επαγγελματίας πολιτικός", αλλά του απάδει να έχει "απόψεις περί τέχνης". Καλός ήταν ως τώρα ο Υπουργός Πολιτισμού, κατά την κα. Γεωργακοπούλου, αλλά όχι και να έχει απόψη περί τέχνης και να τολμάει να την διατυπώσει. Καλύτερα θα ήταν να οριστεί υπουργός κάποιος με πλήρη αδιαφορία για το άθλημα.

Η επιφυλίδα κλίνει με την συντάκτρια να νουθετεί τρυφερά τον "τολμηρό αυτό πολιτικό" (sic), Γιώργο Παπανδρέου, να τραβήξει το αυτί του κ. Χυτήρη:

Και κάτι ακόμα. Οταν αποκαθηλώθηκε από το Outlook το έργο του Τιερί ντε Κορντιέ, με τις ευλογίες τού τότε υπουργού Πολιτισμού Ευάγγελου Βενιζέλου, βγήκε ξαφνικά σφήνα και από τα αριστερά ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Παπανδρέου και κατήγγειλε την αποκαθήλωση.

Αν δεν κάνω λάθος, ο τολμηρός αυτός πολιτικός, που διαφώνησε τότε δημοσίως με το κόμμα του, είναι σήμερα πρόεδρός του. Τη δήλωση Χυτήρη την έχει υπόψη του;


Από την άλλη:

"Το Τμήμα Πολιτισμού του ΣΥΝ (ποιό;!) διαμαρτύρεται για όλες τις παραπάνω ενέργειες που μαρτυρούν σκοταδιστική νοοτροπία και πρακτική, ενώ ταυτόχρονα εκθέτουν διεθνώς τη χώρα μας".


Ή, όπως το θέτει ο κος. Αλαβάνος:

Πρέπει να αντιδράσουμε σε αυτή την πορεία σκοταδισμού που βλέπουμε να αναπτύσσεται ιδιαίτερα σήμερα κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης της ΝΔ.


Εντάξει, το πήραμε το μύνημα.


4) Επί το φιλοσοφικότερον



Αποκαθήλωσι του ανοσιουργήματος.

Αυτές οι εκθέσεις χρησιμεύουν κυρίως ως πλυντήρια χρημάτων - όπλα, ναρκωτικά, δουλεμπόριο, πορνεία κλπ.

Τήν τέχνη τήν ορίζει καί τήν καθοδηγεί η εξουσία. Ο ελεύθερος καλλιτέχνης είναι ένας μύθος. Αν η τέχνη ήταν ελεύθερη, θα τήν απαγόρευαν. Καί θα δολοφονούσαν τόν καλλιτέχνη.

Οταν άρχισε η σύγχρονη δυτική τέχνη στήν ιταλική αναγέννησι, ο καλλιτέχνης ήταν υπηρέτης της εξουσίας, ένα σκαλί πιό χαμηλά από τόν μάγειρα καί τόν σιδερά. Ο δυτικός καλλιτέχνης τότε επαναστάτησε, ζητώντας αποκλειστικά τήν ελευθερία της προσωπικής εκφράσεως, αλλά ποτέ τήν ελευθερία.

-Κύριε! Επιτρέψτε μου να σας υπηρετώ όπως εγώ νομίζω ! Μην υπαγορεύετε όσα πρέπει να κάνω, γιατί εγώ, ελευθέρως, γνωρίζω καλύτερα από σας εκείνο πού εσείς χρειάζεσθε καί επιθυμείτε!

Η σημερινή παγκόσμια κατάντια της τέχνης των κοπράνων, είναι η εικόνα καί τό περιεχόμενο της συνείδησις των σημερινών δυτικών εξουσιών.

Κόπρανα, νεκρά σώματα, σάπιο σπέρμα καί αίμα, προσβολή του ανθρώπινου προσώπου, διαστροφή καί ανωμαλία, ύμνος στόν θάνατο, τήν εξαφάνισι, τήν καταστροφή, τήν βία.

Ο Γκωγκέν ήταν ένας θλιβερός χρηματιστής πού ονειρεύτηκε τήν ελευθερία. Με τήν κατάρα του καλλιτέχνη της δύσις, αναζήτησε τήν ελευθερία μέσα του, καί μέσα στήν τέχνη του, δηλαδή στό τίποτα καί τό κενό.

(-Κύριε! Δέν θέλω πιά να σας υπηρετώ!)

Καί έφυγε στήν Πολυνησία - δηλαδή ξανά μέσα του. Οχι στόν κόσμο, όχι στήν ελευθερία, πού είναι πάντα οι Αλλοι. Ζωγράφησε, αλλά ποτέ δέν βρήκε αυτό πού ζητούσε. Προσπάθησε να αυτοκτονήση.

Στό τέλος πέθανε, αφού προηγουμένως φρόντισε να μεταδώση τήν σύφιλη σ κείνα τα κορίτσια πού ζωγράφιζε απελπισμένα. Εψαχνε τόν παράδεισο καί σκόρπιζε τήν Κόλασι.

Κλασσική ιστορία της Δυτικής Αυτοκρατορίας.
Α.Φ

80 σχόλια:

Με τόσα που ακούω και διαβάζω καθημερινά για τον σκοταδισμό στην Ελλάδα κοντεύω να πιστέψω πως μέχρι και "ιερά εξέταση" ετοιμάζεται. Εν τω μεταξύ η μόνη ίσως που παρατηρώ είναι αυτής της αριστερής και της προοδευτικής διανόησης. Τόσος ντόρος για μια κοινοτοπία όπως γλαφυρότερα μας έδειξε ο SIC. Υπέροχος και διαπεραστικός για μια ακόμη φορά ο συντάκτης.


Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

Με βάζει σε πολλές σκέψεις το κείμενό σου, αγαπητέ bfo.

Και ασφαλώς μπορώ να συμφωνήσω σε πολλά, κυρίως όσον αφορά την επίδειξη ανεξόδου (ήγουν, τζάμπα), κουφιοτάτου και παρωχημένου "προοδευτισμού" από κάθε ...ενδιαφερόμενο.
Και σίγουρα για τα μικροπολιτικά παιγνίδια που πάντα παίζονται εδώ.

Ωστόσο, δεν μου είναι σαφές ακόμη το πώς νοείται η ελευθερία της τέχνης κατ'εσέ.

Η αναφορά στη νοοτροπία της Αναγέννησης, έχει άραγε ποιο στόχο;
Να δοθεί ένα δείγμα προς αποφυγήν ή να καταδειχθεί μια αναγκαιότητα σε συγκεκριμένα ιστορικά πλαίσια;

Περαιτέρω, η αναφορά στο Γκωγκέν, με αυτό το τρόπο, για ποιο λόγο;

Με αυτή τη λογική άραγε ο Van Gogh δεν θα ήταν ο θλιβερότερος όλων;

Ή η διαφορά του θλιβερού στο Γκωγκέν έγκειται στο ότι υπήρξε χρηματιστής;

Θα ήμουν πολύ σκεπτικιστής σε ο,τιδήποτε ήθελε να προωθεί μια υγιεινή στη τέχνη, από άποψη προθέσεων και κοινωνικής πρόσληψης "θετικού" αποτελέσματος...

Τέχνη και κοινωνία δεν συμπορεύονται πάντα.

Για την ακρίβεια η Τέχνη ίσως γίνεται κάποτε η απειλητική σκιά της κοινωνίας, οποιαδήποτε φόρμα και αν έχει η τελευταία...

Το κοινωνικό είναι πάντα μια κίνηση στο έγχρονο.

Η Τέχνη επίσης, αναζητώντας ωστόσο ταυτόχρονα και το άχρονο, το πέραν της μεταλλασσομένης μορφής του κόσμου.

Σε αυτή τη κίνηση οι εντάσεις μπορεί να είναι κάποτε μεγάλες.

Και ασφαλώς η προσδοκία μιας "υγιεινής" από τη Τέχνη,μάλλον δεν ακούγεται και τόσο καλά , τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά.

Ίσως γιατί η Τέχνη από τη φύση της ανήκει περισσότερο στην σκοτεινή όψη του κόσμου.

Είναι ένα "σκοτεινό" φαινόμενο (όχι πάντα).

Επίσης, το γεγονός ότι στιγμιότυπα σαν και αυτό που απασχόλησε πρόσφατα την ελληνική καλλιτεχνική επικαιρότητα μακράν απέχουν από το να χαρακτηρισθούν όντως προκλητικά, δεν σημαίνει ωστόσο αυτομάτως γι'αυτό ότι δεν θα έπρεπε να διαμαρτύρεται κάποιος, έστω απρόθυμα, είναι αλήθεια...


Ωστόσο, δεν μου είναι σαφές ακόμη το πώς νοείται η ελευθερία της τέχνης κατ'εσέ.

Δεν νοείται "ελευθερία της τέχνης", ως ξεχωριστό πεδίο. Νοείται μόνο ελευθερία του ανθρώπου.

Περαιτέρω, η αναφορά στο Γκωγκέν, με αυτό το τρόπο, για ποιο λόγο;

Με αυτή τη λογική άραγε ο Van Gogh δεν θα ήταν ο θλιβερότερος όλων;


Βέβαια και ο Βαν Γκονγκ, όπως άλλωστε μαρτυρά η ζωή του και το τέλος του. Ο ίδιος εξαλλου θα ήταν ο τελευταίος που θα το αρνείτο.

Όλη η ιστορία της δυτικής τέχνης είναι η ιστορία του ίδιου του θλιβερού αγώνα.

Το κοινωνικό είναι πάντα μια κίνηση στο έγχρονο.

Η Τέχνη επίσης, αναζητώντας ωστόσο ταυτόχρονα και το άχρονο, το πέραν της μεταλλασσομένης μορφής του κόσμου.


Αυτό το άχρονο το αναζητά και το κοινωνικό. Και η τέχνη, πρωτού αυτονομηθεί και ακολουθήσει την πορεία που ξέρουμε, ήταν η ένωση του κοινωνικού με το άχρονο.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 09:16  

Επιτρέψτε μου να μην ενδιαφέρομαι καθόλου σχετικά με το ποιόν ενός καλλιτέχνη -δηλαδή δε με νοιάζει αν έχει ανελιχθεί με παραγοντισμούς, αν είναι κρατικοδίαιτος, αν είναι απολογητής της εξουσίας, αν είναι ναζιστής, αν είναι φασίστας, αν είναι παιδεραστής, αν είναι δολοφόνος, αν είναι ο ίδιος ο Χίτλερ ακόμα. Νομίζω ότι κρίνετε την τέχνη ηθικολογικά, απαιτώντας από τους καλλιτέχνες ένα ηθικό ανάστημα, που υποχρεούνται να διαθέτουν μόνο και μόνο επειδή είναι καλλιτέχνες. Αλλά δουλειά του καλλιτέχνη είναι η παραγωγή ομορφιάς, όχι η παραγωγή ήθους.

Τώρα, σχετικά με το έργο της Στεφανή, έχετε κάθε δικαίωμα να το θεωρείτε κοινότοπο και καταγέλαστο, όπως έχω κάθε δικαίωμα να το θεωρώ προκλητικό και ευθύβολο, δεδομένου ότι παγκοσμίως οι εθνικισμοί καλά κρατούν και οι εθνικοί ύμνοι εξακολουθούν να θεωρούνται ιερές αγελάδες. Αναρωτιέμαι αν θεωρείτε και τον Bansky ψευδοκαλλιτέχνη (προς θεού, δεν τον εξισώνω με τη Στεφανή!), αφού και αυτός αρέσκεται στο να γελοιοποιεί σύμβολα και αξίες-ταμπού. Όπως συνηθίζει να στηλιτεύει ανελέητα και τον μιλιταρισμό και τη βία, υμνώντας, σε αντιδιαστολή, τη χαρά της ζωής (βάζοντας για παράδειγμα δύο αστυνομικούς να φιλιούνται). Νομίζω κάτι ανάλογο κάνει και η Στεφανή. Στη βία που συμβολίζει ο εθνικός ύμνος (με άλλα λόγια, ένας από τους προπαγανδιστές του μιλιταρισμού) αντιπροτείνει τη χαρά του σώματος.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 10:33  

Το σχόλιό σου είναι αφοπλιστικό. Χαίρομαι για την ανάγνωση που κάνεις.

Πραγματικά μάς γίνεται από παντού μια πλύση εγκεφάλου και ο καταιγισμός που δεχόμαστε είναι αποπροσανατολιστικός για το τι να διαλέξουμε.

Καλή συνέχεια.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 11:08  

Πρώτα απ' όλα θα πρέπει να δούμε ποιά είναι η ιδεολογία της εξουσίας. Είναι ο εθνικισμός ή ο εθνοκεντρισμός; Ή μήπως είναι η μεταεθνική - αεθνική πολυπολιτισμική ιδεολογία του μεγάλου Κεφαλαίου για μια παγκόσμια εξουσία;
Η κυρία αξιότιμη καλλιτέχνις ως καθηγήτρια και συγγενής πολιτικού προσώπου και μέλος του καλλιτεχνικού σταρ σύστεμ ποιά σχέση έχει με την εξουσία;
Τελικώς κριτικάρει με το έργο της την εξουσία ή μήπως την σιγοντάρει;


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 11:49  

έλα ντε!


Μετά αυτή την ανάλυση της Ελευθεροτυπίας έλαμψε η αλήθεια!

Στην εθνικιστική νεκροφιλία του Σολωμού, αντέταξε η Στεφανή τον αυνανισμό του εκσυγχρονισμού!

Πεντακάθαρο!


Λες ανώνυμε:

"προς θεού, δεν τον εξισώνω με τη Στεφανή!"

τότε γιατί τον αναφέρεις? για να δεις αν μπορούμε να ξεχωρίσουμε έναν καλλιτέχνη από μία μικροπαστή πασοκικού τύπου;

τη χαρά της ζωής ζωγραφισαν κορυφαίοι - όπως και την τραγικότητά της. Η Στεφανή τι δουλειά έχει μ αυτούς;

το έτερο λάθος είναι ότι θεωρείς, ανώνυμε, ότι ζητάει κάποιος ηθικό ύψος - μάθημα- οτιδήποτε από τη Στεφανή. Το ρόλο τον ανέλαβε από μόνη της η κα Στεφανή, δε νομίζεις; Τόσες μέρες δεκάδες κείμενα της αποδίδουν τέτοιες προθέσεις κι η ίδια τα αποδέχεται. Ε, λογικό είναι να κριθεί βάσει αυτών.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 14:24  

Λες ανώνυμε:

"προς θεού, δεν τον εξισώνω με τη Στεφανή!"

τότε γιατί τον αναφέρεις? για να δεις αν μπορούμε να ξεχωρίσουμε έναν καλλιτέχνη από μία μικροπαστή πασοκικού τύπου;


Τον αναφέρω γιατί ενδεχομένως και σε αυτόν μπορεί να προσάψει κανείς την "κατηγορία" ότι καυτηριάζει τις μικροαστικές αξίες, ότι κάνει "πρόκληση για την πρόκληση" κ.λπ., χαρακτηριστικά δηλαδή που αποδίδετε ως αρνητικά στη Στεφανή. Φυσικά δεν τίθεται ζήτημα σύγκρισης, γιατί μιλάμε ίσως για τον μεγαλύτερο εν ζωή καλλιτέχνη. Αλλά γιατί θα πρέπει να σεβόμαστε μόνο τους μεγάλους και στους "μέτριους" να σέρνουμε τα μύρια όσα , και μάλιστα όχι επί τη βάσει αισθητικών κριτηρίων, αλλά επειδή είναι διαπλεκόμενοι με την εξουσία, επειδή είναι ΠΑΣΟΚ, επειδή είναι μικροαστοί, επειδή έχουν μπαμπά υπουργό ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο (στοιχεία εξ ορισμού άσχετα με την καλλιτεχνική αξία ενός έργου -αυτό εννοούσα λέγοντας ότι απαιτείτε από έναν καλλιτέχνη ήθος, ενώ θα έπρεπε να απαιτείτε απλώς καλλιτεχνική επάρκεια). Και ας μην είμαστε τόσο ισοπεδωτικοί με τη Στεφανή. Πέρα από το συγκεκριμένο έργο (που προσωπικά το βρίσκω αρτιότατο), έχει γυρίσει και μερικά έξοχα ντοκιμαντέρ. Δεν είναι δηλαδή ένα ατάλαντο διαπλεκόμενο μηδενικό, όπως περίπου την παρουσιάζετε.

τη χαρά της ζωής ζωγραφισαν κορυφαίοι - όπως και την τραγικότητά της. Η Στεφανή τι δουλειά έχει μ αυτούς;

Ενδεχομένως καμία. Αλλά επειδή δεν έχει το ίδιο καλλιτεχνικό ύψος με τις ιδιοφυίες δεν πρέπει να μας απασχολήσουν οι προβληματισμοί που εγείρει το έργο της ή πρέπει να τη ρίξουμε στον Καιάδα; Αφήστε που η πλειονότητα των σύγχρονων έργων τέχνης είναι σαν της Στεφανή, δηλαδή "εννοιολογικά", που σκοπός τους είναι μάλλον να ανοίξουν κάποιον διάλογο παρά να αποτυπώσουν το "ωραίο".

το έτερο λάθος είναι ότι θεωρείς, ανώνυμε, ότι ζητάει κάποιος ηθικό ύψος - μάθημα- οτιδήποτε από τη Στεφανή. Το ρόλο τον ανέλαβε από μόνη της η κα Στεφανή, δε νομίζεις; Τόσες μέρες δεκάδες κείμενα της αποδίδουν τέτοιες προθέσεις κι η ίδια τα αποδέχεται. Ε, λογικό είναι να κριθεί βάσει αυτών.

Αυτό που εννοούσα είναι ότι την κρίνετε πρωτίστως επί τη βάσει ηθικών και όχι αισθητικών κριτηρίων. Τα κείμενα που αναφέρετε δεν τα γνωρίζω, με χαρά να τα διαβάσω αν μου τα υποδείξετε.


Στο post ξεχάστηκε να αναφερθεί το βασικότερο -νομίζω.

ΠΟΙΟΣ ανέδειξε αυτό το έργο, την ζωγράφο και τον διευθυντή της έκθεσης. ΠΟΙΟΣ ανέδειξε το όλο θέμα δλδ.


Ελευθεροτυπία: «ο Γιώργος Βουλγαράκης ... Και τους καλύτερους διόρισε»

ΩΧ, ΩΧ, ΩΧ!!!

Πάλι "προοδευτικά" τρωκτικά διόρισε η Νέα Δημοκρατία;! Αμάν, δεν έχει διοριστεί πια ολόκληρος ο ΣΥΝ; Μένουν κι άλλοι;

Την Ρεπούση να μάθει Ιστορία στα παιδιά μας, την Στεφανή (επίσης... πανεπιστημιακός) για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, τους άλλους του Παντείου για Φερράρι και τζακούζι...

Τελικώς, αν δεν είσαι "προοδευτικός", διορισμό σε κρατικό πανεπιστήμιο ή άλλο δημόσιο οργανισμό δεν βλέπεις με τίποτε στο Ελλαδιστάν της... "δεξιάς" Νέας Δημοκρατίας;


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 19:00  

Πολύ καλό
θα θέλαμε να το αναδημοσιεύσουμε στο www.katagelies.gr αν φυσικά συμφωνείς . Ειναι αυτονόητο ότι θα αναφέρουμε την πηγή, αν υπάρχει πρόβλημα στείλε μας mail στο info@katagelies.gr


@katagelies

Βεβαια, μπορειτε να το αναδημοσιευσετε ελευθερα.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 22:19  

Ροδιά από έγκυρες πληροφορίες που έχω, το θέμα το ανέδειξε η θειά μου η Μαρίκα, τώρα εξηγούνται όλα.


Αλλά γιατί θα πρέπει να σεβόμαστε μόνο τους μεγάλους και στους "μέτριους" να σέρνουμε τα μύρια όσα , και μάλιστα όχι επί τη βάσει αισθητικών κριτηρίων, αλλά επειδή είναι διαπλεκόμενοι με την εξουσία, επειδή είναι ΠΑΣΟΚ, επειδή είναι μικροαστοί, επειδή έχουν μπαμπά υπουργό ή δεν ξέρω εγώ τι άλλο

Για ορισμένους από εμάς όλα αυτά αποτελούν αισθητικά κριτήρια!

(στοιχεία εξ ορισμού άσχετα με την καλλιτεχνική αξία ενός έργου -αυτό εννοούσα λέγοντας ότι απαιτείτε από έναν καλλιτέχνη ήθος, ενώ θα έπρεπε να απαιτείτε απλώς καλλιτεχνική επάρκεια).

Δηλαδή τι θα ήταν αυτή η "απλώς καλλιτεχνική" επάρκεια; Να ζωγραφίζει ωραία; Να σκαρώνει όμορφες ομοιοκαταληξίες, κ.ο.κ;

Αυτά δεν νομίζω ότι ενδιαφέρουν κανέναν, και ούτε θα έπρεπε. Στον 20ο αιώνα, η βιογραφία του καλλιτέχνη έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του έργου του. Τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένες αναγνώσεις του αισθητικού φαινομένου, τις οποίες κάποιοι εξ υμών πρεσβεύουμε.

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ένας απατεώνας, π.χ., να είναι μέγας καλλιτέχνης. Αλλά είναι καλλιτέχνης συνθέτοντας με συγκεκριμένο αισθητικό τρόπο αυτή την ανθρώπινη πλευρά του στο έργο του.

Από την άλλη, ένας μικροαστός, ένας αριβίστας των γκαλερί, ένας που έγινε "καλλιτέχνης" με πλάτες του μπαμπά του κλπ. δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης για τους ίδιους λόγους: αδυνατεί να κάνει αυτή την σύνδεση.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
10 Ιουνίου, 2007 22:56  

Από την άλλη, ένας μικροαστός, ένας αριβίστας των γκαλερί, ένας που έγινε "καλλιτέχνης" με πλάτες του μπαμπά του κλπ. δεν μπορεί να είναι καλλιτέχνης για τους ίδιους λόγους: αδυνατεί να κάνει αυτή την σύνδεση.

Έχετε δει το ντοκιμαντέρ της Στεφανή "Επισκέψεις στο σπίτι του Ε. Χ. Γονατά"; Σύμφωνα με τη λογική σας, δεν μπορεί παρά να είναι σκουπίδι, αφού και η δημιουργός του είναι περίπου σκουπίδι. Κι όμως, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα ελληνικά ντοκιμαντέρ, που μεταξύ άλλων ενέπνευσε την Ευγενία Φακίνου για να γράψει το τελευταίο της βιβλίο.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η εμμονή σας με το ad hominem ενδέχεται να θολώνει τις αισθητικές σας κρίσεις. Μπορεί κάλλιστα κάποιος να είναι ο μέγιστος των καλλιτεχνών και ο ελάχιστος των ανθρώπων.

Ο Καζάν κατά τη γνώμη σας δεν ήταν μεγάλος σκηνοθέτης; Η Ρίφενσταλ;


Τελικά ο καταγγείλας είναι ή δεν είναι πολιτευτής του ΛΑΟΣ, γιατί το κείμενο μια λέει έτσι (το UPDATE), μια γιουβέτσι.

Πάντως ο Αλαβάνος έχει απόλυτο άδικο όταν επισείει τον κίνδυνο να γίνουμε θεοκρατικό κράτος. Θεοκρατικό κράτος είμαστε από τοότε που υπάρχει Ελληνικό κράτος.

«Στον 20ο αιώνα, η βιογραφία του καλλιτέχνη έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του έργου του.»

Υπ' αυτήν την έννοια, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το διαμέτρημα ενός καλλιτέχνη είναι ευθέως ανάλογο των τετραγωνικών μέτρων που καλύπτει με τον βίο και την πολιτεία του τις σελίδες των gossip εντύπων - όπως Αμερική δηλαδή - ή κάνω λάθος ;-)


Επί το (μικροπολιτικό) πρακτικό σας διαψεύδει αγαπητέ η έγκυρη και ανεπηρέαστη ελευθεροτυπία.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν υποκινητές του πασοκ, μόνο συμπαιγνία κκε και νδ.


Έχετε δει το ντοκιμαντέρ της Στεφανή "Επισκέψεις στο σπίτι του Ε. Χ. Γονατά"; Σύμφωνα με τη λογική σας, δεν μπορεί παρά να είναι σκουπίδι, αφού και η δημιουργός του είναι περίπου σκουπίδι. Κι όμως, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα ελληνικά ντοκιμαντέρ, που μεταξύ άλλων ενέπνευσε την Ευγενία Φακίνου για να γράψει το τελευταίο της βιβλίο.

Αν δεν το δω, δεν μπορώ πω. Ενδεχομένως να είναι από τα καλύτερα ελληνικά ντοκιμαντέρ. Αυτό δεν σημαίνει ότι το όποιο ταλέντο μεταφέρεται και σε άλλα πεδία. Ένας μικροαστός θα μπορούσε να είναι έξοχος μάγειρας, μεγάλος οδοντίατρος, καταπλητικός ξυλουργός, κλπ. Η τέχνη όμως έχει άλλες απαιτήσεις.

Εξάλλου, πέρα από το "έργο τέχνης Χ", έχουμε μάθει να αξιολογούμε και το "έργο τέχνης Χ των συνθηκών Υ". Ιδιαίτερα με τα ενοιολογικά έργα και τα "installations" κλπ, όπως το συγκεκριμένο, των οποίων η αυταξία είναι ιδιαίτερα θολή.

Αυτό εννοούσα γράφοντας ότι η βιογραφία του καλλιτέχνη έγινε για την τέχνη του 20ου αιώνα εξίσου σημαντική με ίδιο το έργο. Αν την Γκέρνικα την είχε ζωγραφίσει μέχρι τελευταίας πινελιάς ο ναζί ζωγράφος Άντολφ Βάισελ, το ίδιο ακριβώς έργο, δεν θα κουβάλαγε την ίδια αξία και το ίδιο νόημα για εμάς.

Ο Μπόρχες έχει ένα έξοχο δίηγημα, "Πιερ Μενάρ, συγγραφέας του Δον Κιχώτη" όπου δείχνει τέλεια (και αστεία) πως το ίδιο ακριβώς έργο (εν προκειμένω, ο Δον Κιχώτης) αλλάζει νόημα ανάλογα με το ποιός, πότε και που το γράφει.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι η εμμονή σας με το ad hominem ενδέχεται να θολώνει τις αισθητικές σας κρίσεις. Μπορεί κάλλιστα κάποιος να είναι ο μέγιστος των καλλιτεχνών και ο ελάχιστος των ανθρώπων.

Είπαμε:

Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί ένας απατεώνας, π.χ., να είναι μέγας καλλιτέχνης. Αλλά είναι καλλιτέχνης συνθέτοντας με συγκεκριμένο αισθητικό τρόπο αυτή την ανθρώπινη πλευρά του στο έργο του.

Όμως το "ελάχιστος των ανθρώπων" δεν μπορεί να αφορά στην σχέση του καλλιτέχνη με την τέχνη. Στην καλύτερη περίπτωση, θα πρέπει ο μικροαστός, ο δολοφόνος, το ρεμάλι, ο απατεώνας, ο μικρόψυχος να υπερβεί τον εαυτό του, να τον καταλάβει και να τον ξεπεράσει, έστω στιγμιαία, για να δημιουργήσει το "έργο". Ο μικροαστισμός, η επιβολή του έργου μέσω της διαπλοκής με την εξουσία, η σύμπνοια *στο έργο* με την εξουσία είναι απαγορευτικά για μεγάλο έργο.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
11 Ιουνίου, 2007 00:43  

Το επιπεδο πολιτισμου μιας κοινωνιας αντικατοπτριζεται στην συμπεριφορα απεναντι σε μελη της κοινωνιας που παρεβησαν καποιους θεσμοθετημενους κανονες αυτης της κοινωνιας. Τη στιγμη αυτη, 3 πολιτες εγιναν θυματα ξυλοδαρμου απο αυτους στους οποιους η κοινωνια εχει αναθεσει το ρολο να διασφαλιζουν την ταξη, συμφωνα με το συνταγμα.
Συμπερασμα : Η λεξη πολιτισμος σε αυτη την κοινωνια ειναι ενα εφευρημα κενο νοηματος.
Εις υγειαν μας...


Τελικά ο καταγγείλας είναι ή δεν είναι πολιτευτής του ΛΑΟΣ, γιατί το κείμενο μια λέει έτσι (το UPDATE), μια γιουβέτσι.

Το UPDATE δεν είναι του κειμένου, είναι παράθεμα από τον κ. Ξυδάκη.

Το κείμενο ένα πράγμα λέει, χωρίς να είναι 100% σίγουρο:

Μιλώντας με φίλο δημοσιογράφο που έκανε πρωτογενή έρευνα, ο "καταγγείλας" είναι άσχετος πολίτης, όχι πολιτευτής του ΛΑΟΣ. Το ΛΑΟΣ όμως έσπευσε άμεσα να καλέσει τα κανάλια και να εκμεταλλευτεί την όλη φασαρία.

Πάντως ο Αλαβάνος έχει απόλυτο άδικο όταν επισείει τον κίνδυνο να γίνουμε θεοκρατικό κράτος. Θεοκρατικό κράτος είμαστε από τότε που υπάρχει Ελληνικό κράτος.

Από ότι βλέπω, κυκλοφορούν τρομερά περίεργες απόψεις του τι συνιστά "θεοκρατικό κράτος". Σαν μερικούς που διπλοπαρκάρουν, τους κόβουν κλήση και καταγγέλουν τον "φασισμό".

Αχ, θα τρελαθούμε εδώ μέσα!

«Στον 20ο αιώνα, η βιογραφία του καλλιτέχνη έγινε αναπόσπαστο κομμάτι του έργου του.»

Υπ' αυτήν την έννοια, λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε ότι το διαμέτρημα ενός καλλιτέχνη είναι ευθέως ανάλογο των τετραγωνικών μέτρων που καλύπτει με τον βίο και την πολιτεία του τις σελίδες των gossip εντύπων - όπως Αμερική δηλαδή - ή κάνω λάθος ;-)


Κάνεις λάθος ;-)


ανώνυμο said...

Το επιπεδο πολιτισμου μιας κοινωνιας αντικατοπτριζεται στην συμπεριφορα απεναντι σε μελη της κοινωνιας που παρεβησαν καποιους θεσμοθετημενους κανονες αυτης της κοινωνιας. Τη στιγμη αυτη, 3 πολιτες εγιναν θυματα ξυλοδαρμου απο αυτους στους οποιους η κοινωνια εχει αναθεσει το ρολο να διασφαλιζουν την ταξη, συμφωνα με το συνταγμα.

Συμπερασμα : Η λεξη πολιτισμος σε αυτη την κοινωνια ειναι ενα εφευρημα κενο νοηματος.


Με τα κριτήρια σου δεν νομίζω ότι θα βρείς "πολιτισμένη" χώρα. Παντού οι αστυνομίες τα ίδια πράττουν. Θες να πούμε για τις ΗΠΑ; Για την Κίνα; Για την Ρωσσία; Για την Γαλλία; Για το "μαξιλάρι της Βελγικής Δικαιοσύνης"; Για την Γερμανική Αστυνομία; Για την Σουηδία; Μεξικό; Ζιμπάμπουε; Ιαπωνία μήπως;

Δεν νομίζω ότι υπάρχει "ένας" μόνος φορέας πολιτισμού σε μια κοινωνία, ούτε κρίνεται από την συμπεριφορά του κράτους της.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
11 Ιουνίου, 2007 10:52  

Αν την Γκέρνικα την είχε ζωγραφίσει μέχρι τελευταίας πινελιάς ο ναζί ζωγράφος Άντολφ Βάισελ, το ίδιο ακριβώς έργο, δεν θα κουβάλαγε την ίδια αξία και το ίδιο νόημα για εμάς.

Κι όμως, εγώ πιστεύω ότι ακόμη κι ένας ναζιστής έχει το δικαίωμα να ζωγραφίσει μια Γκερνίκα, χωρίς αυτό να την κάνει λιγότερο Γκερνίκα. Γιατί ένα μεγάλο έργο τέχνης είναι ικανό να αυτονομείται από τον δημιουργό του και τις όποιες χαμηλές αξίες του και να διατυπώνει κάτι πολύ διαφορετικότερο και υψηλότερο απ' αυτές. Να σας θυμίσω την 5η Συμφωνία του Σοστακόβιτς, που τυπικά είναι ένα έργο μεταμέλειας και δήλωσης υποταγής στον Στάλιν. Σήμερα κανείς δεν το προσλαμβάνει έτσι, γιατί είναι τόσο μεγάλη η καλλιτεχνική του αξία που υπερβαίνει τις όποιες "φιλοσταλινικές" προθέσεις. Για να μην αναφερθούμε σε γνωστότερες περιπτώσεις τύπου Χάμσουν, Πάουντ, Χάιντεγκερ κ.λπ.


Επομένως, αν βρεθούμε απέναντι σ' ένα έργο τέχνης, χωρίς να έχουμε την παραμικρή ιδέα για τον βίο και την πολιτεία του καλλιτέχνη, είμαστε ανίκανοι να εκφέρουμε κρίση; Ή αν εκφέρουμε κρίση, αυτή μπορεί ν' ανατραπεί εκ των υστέρων αν γνωρίσουμε τον καλλιτέχνη; Άραγε μια ύστερη «παρασπονδία» του καλλιτέχνη ακυρώνει και όλο το προηγούμενο έργο του; Και για τα το τραβήξουμε λίγο παραπέρα, έργο τέχνης είναι ο καλλιτέχνης ή το έργο του;

Η αλήθεια είναι, πάντως, πως από τότε που ο μικροαστικός καθωσπρεπισμός εξοβέλισε το γιαουρτάκι, τη ντοματούλα και το αυγό ως εκφραστικά μέσα των φιλοτέχνων, πολλά έχουν δει τα μάτια μας...

«κυκλοφορούν τρομερά περίεργες απόψεις του τι συνιστά "θεοκρατικό κράτος"»

Ένα κράτος που συντάσσεται «εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», που κάνει οπωσδήποτε αγιασμό για να πάει καλά η σαιζόν, που εφαρμόζει υποχρεωτικό εκκλησιασμό στα σχολεία, που μέχρι πρόσφατα (ας όψεται η Ε.Ε.) απαγόρευε σε ετερόδοξους να γίνονται δάσκαλοι, είναι κράτος θεοκρατικό. Στην εθνική ποδοσφαίρου του Ιράν των Αγιατολάδων υπήρχε χριστιανός ποδοσφαιριστής, υπήρχε ποτέ περίπτωση σε Εθνική Ελλάδος να μετέχει μουσουλμάνος;


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
11 Ιουνίου, 2007 15:05  

@vrennus

Αν δεν είσαι σε θέση να αντιληφθείς τη διαφορά μεταξύ Ιράν και μιας δυτικής αστικής δημοκρατίας (με τις όποιες ιδιαιτερότητές της), μπορείς πάντα να μεταναστεύσεις στην Αλβανία ή στις ΗΠΑ του George Bush όπου δεν θα είσαι αναγκασμένος να ζεις περιστοιχισμένος από θρησκόληπτους ταλιμπάν :-)


Η ελλάδα είναι ένα θεοκρατικό κράτος. Όταν επιτρέπεται παπάδες να κάνουν μάθημα στα σχολεία και να έχουν άποψη επί παντός επιστητού, έχουμε θεοκρατία. Αυτά είναι λυμένα από τη γαλλική επανάσταση. Τι έγινε ρε bfo? Έγινες και χριστιανός στα γεράματα?

Η τέχνη είναι νεκρή. Ως εκ τούτου όλη η συζήτηση είναι μία νεκρολογία.(και νεκροφιλία).

Ούτε μια μαλακία δεν μπορούμε να παίξουμε σε αυτή τη χώρα με την ησυχία μας.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
11 Ιουνίου, 2007 18:49  

Για να καταλάβω, λέτε ότι επειδή κάποιος είναι γόνος πρώην υπουργού, επειδή είναι ΠΑΣΟΚ (πού το ξέρετε;) και επειδή είναι... μικροαστός (sic), δεν μπορεί να παράγει έργο; Και νομίζετε ότι αυτό είναι κάποιου είδους επιχειρηματολογία κι όχι κάτι παραπάνω από αυριανισμός;


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
11 Ιουνίου, 2007 20:07  

στο σχολιο μου δεν ανεφερα σκοπιμα την λεξη ελλεηνικη κοινωνια οποτε συμφωνω οπωε και γι τον φορε πολιτισμου μιαςκοινωνιας, μονο που ο πολιτισμος δεν επιδεχεται "φορεις". Ειναι αποτελεσμα της ανθρωπινης δραστηριοτητας,σκεψης κλπ


Η ελλάδα είναι ένα θεοκρατικό κράτος. Όταν επιτρέπεται παπάδες να κάνουν μάθημα στα σχολεία και να έχουν άποψη επί παντός επιστητού, έχουμε θεοκρατία.

Ααααα, πες το έτσι. Αυτό είναι λοιπόν θεοκρατία.

Αυτά είναι λυμένα από τη γαλλική επανάσταση.

Ναι, γενικά η γαλλική επανάσταση έλυσε πάααααρα πολλάααααα...

Τι έγινε ρε bfo? Έγινες και χριστιανός στα γεράματα?

Εμ, τι, θα μείνω πιόνι της Babylon; Jah, φίλε μου, Jah!

Ούτε μια μαλακία δεν μπορούμε να παίξουμε σε αυτή τη χώρα με την ησυχία μας.

Χωρίς να μας εκθέσουν (στο Art Athina).


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 12:57  

Μάλιστα. Σε ενοχλεί η """εξουσία""" των κρατικοδίαιτων και πουλημένων καλλιτεχνών και δε σε ενοχλεί η εξουσία του καθόλου κρατικοδίαιτου και καθόλου πουλημένου παπαδαριού. Σε παραδέχομαι, έχεις πετύχει διάνα, βρήκες την πηγή όλων των κακών της κοινωνίας μας..


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 13:27  

όλα τα λεφτά που δίνει το κράτος για τους καλλιτέχνες δεν είναι ούτε το 1/10 αυτών που δίνει μόνο για μια.. πολιτιστική κρουαζιέρα των παπάδων.. κατά τ' άλλα, οι καλλιτέχνες είναι η πραγματική εξουσία του τόπου.. εύγε κύριε BFO, ευχαριστούμε που μας αφυπνίζετε..


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 14:02  

όλα τα ολοκληρωτικά καθεστώτα έχουν σχεδόν ερωτική σχέση με τους παπάδες.. τους καλλιτέχνες συνήθως τους καταδιώκουν.. ναι, ναι, οι καλλιτέχνες είναι αυτοί που συνεργάζονται με τις εξουσίες.. βρε πώς τα λέτε..


"Βέβαια και ο Βαν Γκονγκ, όπως άλλωστε μαρτυρά η ζωή του και το τέλος του. Ο ίδιος εξαλλου θα ήταν ο τελευταίος που θα το αρνείτο."

Αγαπητέ μου bfo , με αυτή την έννοια συμφωνώ φυσικά, αν και ποτέ δεν θα ήμουν εκείνος που θα όριζε πόσο ευτυχής ή δυστυχής υπήρξε ένας άνθρωπος.

Μπορεί δέκα λεπτά "εσωτερικευμένου παραδείσου" του υψίφωτου Vincent να αντιστάθμισε χρόνια βασάνων...

Δεν το ξέρω, δεν μπορώ να το ξέρω.

Επί πλέον, παραπλανήθηκα λίγο από τη χρήση του επιθέτου "θλιβερός" που έκανες - η χρήση αυτή μετέπεσε πια στη καθημερινή εκφορά της ελληνικής ως μομφή για κάποιον και όχι ως διάγνωση ανεξάρτητη υποκειμενικών αισθημάτων γι'αυτόν τον κάποιον...

Περαιτέρω, θα ήθελα να σταθώ λίγο στη χρήση του όρου "μικροαστός" που γίνεται κατά κόρον και σεσουλοειδώς!

Δεν είμαι πεπεισμένος κατά πόσο αυτός ο όρος είναι ...πραγματικός πια( θα εξηγήσω τι εννοώ) ή φανερώνει ένα scapegoat κατάλληλο για κάθε αποστροφή και ανάθεμα.

Στο κάτω κάτω, το 90% των ανθρώπων των δυτικών κοινωνιών είναι ...μικροαστοί.

Οι περισσότεροι από μας είναι μικροαστοί.

Με αυτή τη λογική, πώς στο καλό μπορεί να επαγγέλλεται η ελευθερία , στο βαθμό που κάποιοι θέλουν ν'απελευθέρωσουν κάποιους άλλους τη στιγμή που τους περιφρονούν βαθύτατα,- ακόμη δε περισσότερο ο παραλογισμός αυξάνεται λόγω του πολυπληθεστάτου των περιφρονητέων-αντικειμένων προς απελευθέρωση.

Θα μπορούσε ασφαλώς κάποιος να ξεχωρίσει τη λεγομένη μικροαστική αντίληψη από τον ζωντανό μικροαστό, και να μη τα ταυτίσει κατ'ανάγκη μεταξύ τους.

Βέβαια, δεν μου διαφεύγει ότι κι εδώ παρουσιάζονται διαφόρων ειδών προβλήματα με σκανδαλώδη τρόπο.

Αν ο μικροαστός (θέσει και τάξει) δεν έχει μικροαστική αντίληψη, αυτό τον κάνει αυτομάτως μεγαλοαστό ή προλετάριο; (πάσης χώρας έτοιμο να ενωθεί;)

Μου αρκεί να λογαριάζω τους ανθρώπους ως ατομικότητες και προσωπικότητες και να μου είναι αδιάφορος ο οποιοσδήποτε ταξικός προσδιορισμός τους.

Αριστοκράτης ο Von Zhemlinsky, μικροαστότατος στα όρια της εξαθλίωσης ο Σκαλκώτας, ωστόσο έχω την εντύπωση ότι μια χαρά θα τα βρίσκανε οι δυο τους συζητώντας...


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 15:51  

zemlinsky γράφεται, άσχετε..


@ανώνυμος-σχετικός:

δhεν βhαρhιέσhαι, ευγενικhέ μου φίλhe, κhάνε ότι δεν το είδhες.


Ένα κράτος που συντάσσεται «εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», που κάνει οπωσδήποτε αγιασμό για να πάει καλά η σαιζόν, που εφαρμόζει υποχρεωτικό εκκλησιασμό στα σχολεία, που μέχρι πρόσφατα (ας όψεται η Ε.Ε.) απαγόρευε σε ετερόδοξους να γίνονται δάσκαλοι, είναι κράτος θεοκρατικό. Στην εθνική ποδοσφαίρου του Ιράν των Αγιατολάδων υπήρχε χριστιανός ποδοσφαιριστής, υπήρχε ποτέ περίπτωση σε Εθνική Ελλάδος να μετέχει μουσουλμάνος;

τα ειπε και ο vrennus παραπάνω. Τι άλλο να πω εγώ άραγε???

να φερω και άλλα παραδείγματα???

η γαλλικη επανάσταση εξυπνάκια έλυσε το ζήτημα του τι σημαίνει να κάνεις ένα αστικό κράτος και πως καθορίζεις τι σχέση με την εκκλησία.

Αλλά βέβαια η γαλλική επανάσταση μας αρέσει μόνο όταν είναι εθνική...

Ε ρε γκιλοτινεσ που πρεπει να στηθούν...


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 20:27  

και το πιο κωμικό είναι ότι ο BFO και η Μιραντολίνα νομίζουν ότι είναι αντιεξουσιαστές! αντιεξουσιαστές που χύνουν με Χριστόδουλο!

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααααααααααα


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 20:43  

θα αρχίσει τώρα να λέει ότι είμαστε "νερόβραστοι προοδευτικοί" επειδή λέμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή εκκλησία=σκοταδισμός και οπισθοδρόμηση

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

επαναστάτες με θυμιατήρια

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 21:15  

η μιραντολίνα εντωμεταξύ σβήνει τα μισά σχόλια που της κάνουν και κατά άλλα τάσσεται ιδεολογικά κατά των εξουσιών κάθε μορφής

αντιεξουσιασμός και comment moderation είναι σχήμα οξύμωρο καλή μου

όπως θά λεγε κι ο χριστιανόπουλος

"πόσο σκλάβος μπορεί να είναι ο πρόεδρος του σωματείου των σκλάβων;"


bfo, παρακαλώ, για προφανείς λόγους, να διαγραφούν από εδώ όλα τα σχόλια που με αφορούν (τύπου ...αντιεξουσιασμού) και προέρχονται από ανώνυμους ή άτομα που το νικ τους δεν παραπέμπει σε ενεργό μπλογκ.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 21:58  

ποιοι είναι οι "προφανείς λόγοι" δλδ;


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:03  

@vaal
Η Ελλάδα είναι όντως θεοκρατικό κράτος. Προσκυνάει κάθε μέρα στην αγία τριάδα Χρήμα-Κατανάλωση-Βόλεμα, στους ειδικούς ΙΚΕΑ και Καρφούρρ ναούς. Διατηρεί και ιερό ζώο- το αυτοκίνητο- στον βωμό του οποίου γονατίζει καθημερινά για πολλές ώρες. Έχει επίσης εγκαταστήσει και τηλεοράσεις σε κάθε σπίτι όπου για πάνω από 5 ώρες την ημέρα ακούγεται το κήρυγμά της.

Το να λες ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι οι παπάδες ισοδυναμεί με το να αποκρύπτεις σήμερα πια είναι η πραγματική θρησκεία στην Ελλάδα και ποιος ο πραγματικός Θεός. Κυνηγάς, δηλαδή, ανεμόμυλους την στιγμή που το κεφάλαιο γαμεί και δέρνει.

Άσε, λοιπόν, το υφάκι του ιδεολογικού δικαστή και αντί να μας εγκαλείς για χριστοδουλισμό επειδή τολμήσαμε να θίξουμε– πέρα από το προφανές του συμβάντος– και την πλάνη της Κοινωνίας του Θεάματος, πες μας: Γιατί αλληθωρίζεις μπροστά στον καπιταλισμό και επαναστατείς εναντίον μιας ανύπαρκτης εκκλησιαστικής φεουδαρχίας;


vaal είπε...

Ένα κράτος που συντάσσεται «εις το Όνομα της Αγίας και Ομοουσίου και Αδιαιρέτου Τριάδος», που κάνει οπωσδήποτε αγιασμό για να πάει καλά η σαιζόν, που εφαρμόζει υποχρεωτικό εκκλησιασμό στα σχολεία, που μέχρι πρόσφατα (ας όψεται η Ε.Ε.) απαγόρευε σε ετερόδοξους να γίνονται δάσκαλοι, είναι κράτος θεοκρατικό. Στην εθνική ποδοσφαίρου του Ιράν των Αγιατολάδων υπήρχε χριστιανός ποδοσφαιριστής, υπήρχε ποτέ περίπτωση σε Εθνική Ελλάδος να μετέχει μουσουλμάνος;

τα ειπε και ο vrennus παραπάνω. Τι άλλο να πω εγώ άραγε???

να φερω και άλλα παραδείγματα???


Όχι, να ζήσεις έναν χρόνο στην Ελλάδα και να μου πείς με ποιό ακριβώς φοβερό τρόπο η εκκλησία σε περιορίζει ...θεοκρατικώς. Εκτός αν το θεοκρατικό του πράγματος περιορίζεται στα φοβερά αυτά παραδείγματα.

Π.χ στον "υποχρεωτικό εκκλησιασμό στα σχολεία"; Πω πω, τι βαρύς νταλκάς. Ναι, πράγματι, η "μέρα-που-δεν-έχουμε-σχολείο-επειδή-πάμε-εκκλησία" γεμίζει τρόμο και υπαρξιακό βάρος τα παιδάκια, για να μην πούμε πόσο σπιλώνει και επηρεάζει τον εύθραστο ψυχικό τους κόσμο.

Με την απαγόρευση σε "μέχρι πρόσφατα σε ετερόδοξους να γίνονται δάσκαλοι"; Το "μέχρι πρόσφατα" τι χρονική περίοδο αφορά; Την χούντα; Γιατί, εγώ θυμάμαι χιλιάδες άθεους και στρατευμένους κομμουνιστάς δασκάλους, από την μεταπολίτευση και μετά. (Ένας κάποιος Αλ.Αλ μου έρχεται κατά νου αν θέλεις συγκεκριμένο παράδειγμα).

Ή μήπως το αβάσταχτο βάρος της καταπίεσης συνίσταται αν υπάρχει περίπτωση "σε Εθνική Ελλάδος να μετέχει μουσουλμάνος"; Αν θυμάμαι καλά, στην εθνική ελλάδος πρέπει να είσαι έλληνας πολίτης για να συμμετάσχεις. Στατιστικά λίγο απίθανο λοιπόν να βρεθεί κάποιος από το 3% των μουσουλμάνων στην Ελλάδα με ιδιαίτερο ταλέντο στο τόπι. Παρόλα αυτά, υπάρχει περίπτωση: ο Χουσείν Μουμίν του ΠΑΟΚ συμμετέχει στην Εθνική Ελπίδων.

Η απαγόρευση της καύσης των νεκρών; Πω, πω, πράγματι, αβάσταχτη η ζωή στην θεοκρατική ελλάδα.

η γαλλικη επανάσταση εξυπνάκια έλυσε το ζήτημα του τι σημαίνει να κάνεις ένα αστικό κράτος και πως καθορίζεις τι σχέση με την εκκλησία.

Και την έλυσε σε ποιές ιστορικές συνθήκες, σε τι είδους πληθυσμό, για ποιούς και με ποιούς όρους; Την κατάληξη του σύγχρονου γαλλικού κράτους μπορείς επίσης να μας την πείς;


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:21  

γιατί την εκκλησιαστική φεουδαρχία τη συντηρούμε από την τσέπη μας ως φορολογούμενη ΧΩΡΙΣ να το επιλέξουμε. όλα τα άλλα που αναφέρεις τα αγοράζουμε άμα θέλουμε και ΑΦΟΥ το επιλέξουμε.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:29  

"γιατί την εκκλησιαστική φεουδαρχία τη συντηρούμε από την τσέπη μας ως φορολογούμενη ΧΩΡΙΣ να το επιλέξουμε. όλα τα άλλα που αναφέρεις τα αγοράζουμε άμα θέλουμε και ΑΦΟΥ το επιλέξουμε".

Κατάλαβα: Το κεφάλαιο είναι θέμα δημοκρατικής επιλογής ενώ η εκκλησιαστική φεουδαρχία, καταναγκασμός. Το αν θα επιλέξουν οι φτωχοί να γίνουν φτωχότεροι και οι πλούσιοι, πλουσιότεροι, είναι θέμα επιλογής. Όπως είναι θέμα επιλογής και η εμπορευματοποίηση όλων των ανθρώπινων σχέσεων μέσω της διαφήμισης, του θέματος και της βιομηχανίας της διασκέδασης.

Κοντολογίς, ζούμε στον καλύτερο δυνατό κόσμο, που μας δίνει το δικαιώμα να επιλέγουμε ό,τι θέλουμε, πλήν των παπάδων.

Πά μάλ!


ποιοι είναι οι "προφανείς λόγοι" δλδ;

Μπορώ να φανταστώ μισή ντουζίνα:

1) Μιλάς στο ιστολόγιο μου για μένα σε τρίτο πρόσωπο:

ανώνυμο said...
και το πιο κωμικό είναι ότι ο BFO και η Μιραντολίνα νομίζουν ότι είναι αντιεξουσιαστές! αντιεξουσιαστές που χύνουν με Χριστόδουλο!

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχααααααααααα


Το σχόλιο σου δε, στο δεύτερο μισό του, είναι απλά γελοίο. Θυμίζω ότι σε όλη την συζήτηση δεν αναφέρθηκε πουθενά το όνομα του Χριστόδουλου. Αυτό που έγραψα είναι ότι μερικοί, παρουσιάζουν τα πράγματα ως ο Χριστόδουλος και ο Καρατζαφέρης να είναι τάχα το μεγάλο πρόβλημα στην Ελλάδα, και όχι η εξουσία και το κεφάλαιο. Εσύ το κατάλαβες ως "χύνει με το Χριστόδουλο".

Ε, να χαρώ εγώ "αντιεξουσιαστή", λοιπόν, που χαύει ότι πρεσβεύει ο κάθε Μπίστης και που δεν μπορεί να διαβάσει δυο γραμμές και να απαντήσει χωρίς συνθήματα και κραυγές.

2) Δεύτερον, δεν σου αρκεί η διατύπωση ενός σχολίου, πρέπει να μονοπωλήσεις το χώρο με τρία και τέσσερα απανωτά σχολιάκια παρόμοιου επιπέδου. Πχ:

θα αρχίσει τώρα να λέει ότι είμαστε "νερόβραστοι προοδευτικοί" επειδή λέμε το αυτονόητο, ότι δηλαδή εκκλησία=σκοταδισμός και οπισθοδρόμηση

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα

επαναστάτες με θυμιατήρια

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ


Θυμίζω ότι και ο Vrennus και o Va.al είπαν ότι "εκκλησία=σκοταδισμός και οπισθοδρόμηση" και δεν τους αποκάλεσα "νερόβραστους προοδευτικούς".

Όσο για το "αυτονόητο", θυμίζω ότι είναι ο εχθρός της σκέψης. Βλέπε και το έργο του καθηγητή κ. Σκαφιδά.

3) Άσχετα με την συζήτηση, απαντάς σε τρίτα ιστολόγια μέσα από το δικό μου:

η μιραντολίνα εντωμεταξύ σβήνει τα μισά σχόλια που της κάνουν και κατά άλλα τάσσεται ιδεολογικά κατά των εξουσιών κάθε μορφής

αντιεξουσιασμός και comment moderation είναι σχήμα οξύμωρο καλή μου

όπως θά λεγε κι ο χριστιανόπουλος

"πόσο σκλάβος μπορεί να είναι ο πρόεδρος του σωματείου των σκλάβων;"


Δεν φαντάζομαι να θεωρείς "σχόλια", και δη θύματα λογοκρισίας, υβριστικές αηδίες του τύπου "Μωρή, βγάλε το χέρι από το μουνί σου και απάντα στον Χάρη, άντε άντε". Γιατί από ό,τι μαθαίνω κάτι παρόμοια σβήστηκαν, και αφέθηκαν μόνο μερικά για μόστρα, ώστε να δεί ο κόσμος το επίπεδο ορισμένων σχολιαστών...


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:33  

θα ξέρεις φαντάζομαι το ρητό ότι η δημοκρατία είναι ένα απαίσιο πολίτευμα αλλά είναι το καλύτερο που διαθέτουμε..

το ίδιο ισχύει και για τον καπιταλισμό..

εκτός αν εμπνέεσαι από ρωσίες, κούβες, κορέες κ.λπ..


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:37  

α ώστε η καύση των νεκρών είναι έλασσον ζήτημα και η "υπερεξουσία" των πουλημένων καλλιτεχνών μείζον..

το να δίνεις υποχρεωτικά τουλάχιστον 3.000 ευρώ για κηδεία δε συνιστά θεοκρατία..

μάλιστα, μάλιστα..


Α, επίσης ανώνυμε, δεν υπάρχει λέξη "αντιεξουσιασμός"...

Αντεξουσιαστής, ναι. Αναρχισμός επίσης (κομμουνισμός, κοκ).

"Αντεξουσιασμός" όμως δεν θα βρεθεί ούτε στην παραγωγή λόγου των εξαρχείων από την εποχή που μεσουρανούσε ο Τέρυς Χρυσός εως σήμερα, ούτε στα ενδότερα του Μπαμπινιώτη.

Δεν είναι ιδεολογία και "-ισμός" το άθλημα.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:44  

"θα ξέρεις φαντάζομαι το ρητό ότι η δημοκρατία είναι ένα απαίσιο πολίτευμα αλλά είναι το καλύτερο που διαθέτουμε.. το ίδιο ισχύει και για τον καπιταλισμό"
--------------------
Τώρα κατάλαβα τι εννοείτε!

O καπιταλισμός και η "δημοκρατία" (δηλαδή η ολιγαρχία των ελίτ του Δυτικού Κόσμου) έχει κάνει την καυση των ζωντανών υποχρεωτική για όλον τον πληθυσμό σε ορισμένα μέρη του πλανήτη. Εκεί, οι κηδίες είναι τζάμπα μιας και δεν προλαβαίνουνε να τους θάβουνε. Αληθινός παράδεισος, θα σας πρότεινα να μετακομήσετε εκεί...


το να δίνεις υποχρεωτικά τουλάχιστον 3.000 ευρώ για κηδεία δε συνιστά θεοκρατία..

Μπράβο, αυτός είναι ο ορισμός της θεοκρατίας: οι ακριβές κηδείες...


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:46  

από έναν συνεπή αντιεξουσιαστή δε θα περίμενα να με παραπέμψει στον εξουσιαστικότερο των λεξικογράφων..

επίσης θα περίμενα περισσότερη ανοχή στις λεξιπλαστικές αναρχίες..

λες και η λέξη ταυτίζεται με το πράγμα..

(μήπως είστε νομιναλιστής;)

ας είναι..


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:49  

οι ακριβές ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ κηδείες είναι ασφαλέστατο σύμπτωμα θεοκρατίας..


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 22:55  

στη Γερμανία ΑΜΑ θες πληρώνεις το παπαδαριό, σημειώνοντας ένα τετραγωνάκι στη φορολογική σου δήλωση..

εδώ είτε είσαι άθεος είτε νεοορθόδοξος αντιεξουσιαστής (ΧΑΧΑΧΑΧΑ) τους ταΐζεις μια ζωή..


Μερικές φορές, καλή ώρα, όταν ακούω τον αφορισμό του Τσώρτσιλ περί δημοκρατίας δακρύζω. Από τα αέρια.

As the President of the Air Council, he advocated the use of poison gas against tribesmen revolting in what was soon to become Iraq. According to Churchill:" I am strongly in favour of using poisonous gas against uncivilised tribes ... to spread a lively terror".


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 23:04  

ναι ναι είμαστε ένα απόλυτα κοσμικό κράτος!

όσοι ζητούν διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους γιατί απλούστατα δε θέλουν να πληρώνουν μια ζωή ως φορολογούμενοι (+5.000 έξτρα μπόνους για να πεθάνεις) τους παπάδες είναι θύματα της νεοτάξ και πουλημένοι διεθνιστούληδες

χαχαχαχαχαχαχαχαχαχα


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 23:10  

BFO, που εξεγείρεσαι τόσο σφόδρα εναντίον της κρατικοδίαιτης τέχνης, δε σε βλέπω να λες κουβέντα κατά εναντίον της -απείρως πιο- κρατικοδίαιτης θρησκείας..


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 23:10  

*(το "κατά" ήταν πλεονασμός)


ανώνυμο said...
από έναν συνεπή αντιεξουσιαστή δε θα περίμενα να με παραπέμψει στον εξουσιαστικότερο των λεξικογράφων..


Θα περίμενες μήπως να σε παραπέμψω σε κάποιον ...αντεξουσιαστή λεξικογράφο;

επίσης θα περίμενα περισσότερη ανοχή στις λεξιπλαστικές αναρχίες..

Α, ώστε λεξιπλαστική αναρχία ήταν. Την πέρασα για ασχετοσύνη κάποιου που επικαλείται τον "αντεξουσιασμό" (sic) χωρίς να έχει ούτε καν φιλολογική σχέση με το άθλημα. Σαν να προσπαθεί ο Δαλιανίδης να δείξει πως μιλάνε οι νέοι του '80, δηλαδή.

Εξάλλου το να εγκαλείς για ελλειπή "αντιεξουσιασμό" (sic) και ο ίδιος να παραθέτεις την ρήση του Τσώρτσιλ για την δημοκρατία, ε, όσο και να' ναι, έρχεται κάπως βαρύ...

οι ακριβές ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΕΣ κηδείες είναι ασφαλέστατο σύμπτωμα θεοκρατίας..

Πέρα από του ότι αμφιβάλλω, έχω την υποχρέωση να σου θυμήσω ότι οι θρησκευτικές κηδείες *δεν* είναι υποχρεωτικές. Άμα θες πληρώνεις μόνο το φέρετρο και την μεταφορά, και δεν κάνεις ούτε τελετή, ούτε χριστιανικό τάφο.

στη Γερμανία ΑΜΑ θες πληρώνεις το παπαδαριό, σημειώνοντας ένα τετραγωνάκι στη φορολογική σου δήλωση..

Τι λες! Πολιτισμός.

όσοι ζητούν διαχωρισμό εκκλησίας-κράτους γιατί απλούστατα δε θέλουν να πληρώνουν μια ζωή ως φορολογούμενοι (+5.000 έξτρα μπόνους για να πεθάνεις) τους παπάδες είναι θύματα της νεοτάξ και πουλημένοι διεθνιστούληδες

Αυτά όλα, συν ότι έχουν μπερδέψει τις προτεραιότητες τους...


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 23:29  

οκ λοιπόν περιμένω ένα top5 προτεραιοτήτων που θα έπρεπε να έχουμε ως σκεπτόμενοι και συνειδητοποιημένοι πολίτες..


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 23:30  

κι αν διαφωνείς με αυτό το "σκεπτόμενοι και συνειδητοποιημένοι" (επειδή η σκέψη και η συνείδηση κι αυτές μορφές εξουσίας είναι), ένα top5 προτεραιοτήτων για αντιεξουσιαστές..


Αν και είμαι σαφώς υπέρ του διαχωρισμού εκκλησίας-κράτους (και έχω κάνει ομηρικούς καυγάδες γι'αυτό το θέμα), εν τούτοις ο τρόπος που υπερασπίζουν μερικοί αυτή τη θέση εδώ, μου προκαλεί αλλεργία...

Βλέπω έναν καταιγισμό "ανωνύμων" σχολίων εδώ - προσωπικά δεν θεωρούσα "έγκυρη" καμμία άποψη που δεν ακολουθείται , έστω από κάποιο στοιχειώδες ιστώνυμο.

Βρε παιδιά, για όνομα του θεού(sic), χάθηκε τόσο πολύ η αξιοπρέπεια της πάλης επί ίσοις όροις;


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
12 Ιουνίου, 2007 23:46  

περιμένουμε ακόμα το top5..

αν δεν έχουμε έναν αντιεξουσιαστικό μπούσουλα να πορευθούμε πώς θα δει προκοπή αυτός ο τόπος;

BFO, οδήγησέ μας στη σωτηρία..

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ


Μετά την επίκληση του Τσώρτσιλ, και τις τόσες ανακολουθίες που έκανες γαργαρα σε αυτή την συζήτηση δεν νομίζω ότι χρειάζεσαι "αντεξουσιαστικό μπούσουλα". Μπούσουλα γενικά, ίσως.

Θα σε παρακαλούσα επίσης να σταματήσεις την προσπάθεια να μονοπωλήσεις τον χώρο του διαλόγου εδώ με τα συνεχόμενα ημι-σχολιάκια των δυο γραμμών, το ένα μετά το άλλο.

Αν έχεις κάτι να πείς, με επιχειρήματα, πέστο, αλλιώς σαχλαμάρες του στυλ "BFO, οδήγησέ μας στη σωτηρία.." και κουτοπόνηρα "χαχαχαχαχαχα" δεν μας αφορούν.

Τηρώντας την μακρά αριστερή παράδοση των διαγραφών και των ρήξεων, είμεθα και εδώ υπερ του comment moderation.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
13 Ιουνίου, 2007 00:33  

ωραία λοιπον ας μιλησουμε με επιχειρήματα

1ο ζήτημα.. ο Μπαμπινιώτης ως "εξουσιαστικότερος λεξικογράφος"

θα έχεις δει φαντάζομαι το εξώφυλλο του λεξικού του που γράφει: "με σχόλια για τη ΣΩΣΤΗ χρήση των λέξεων"

ένας αντιεξουσιαστής πιστεύει ότι κάποιος μπορεί να ορίσει ποια είναι η "σωστή χρήση των λέξεων"; σωστή ορθογραφία και ετυμολογία ναι.. αλλά χρήση;

και ναι, υπάρχουν λιγότερο "εξουσιαστικοί λεξικογράφοι" από τον Μπαμπινιώτη, τύπου Κριαράς ή Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη (όλοι οι σοβαροί γλωσσολόγοι συμφωνούν ότι το λεξικό του Μπαμπινιώτη είναι κανονιστικό: δεν περιορίζεται απλώς στο να καταγράφει τη γλώσσα αλλά προσπαθεί να την κατευθύνει -κατά προτίμηση επί το "λογιοτατικότερον"..)


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
13 Ιουνίου, 2007 00:41  

αα μονος μου μιλαω φαινεται..

απαντησε (αν και οποτε) και αναλύουμε και τα υπολοιπα ζητηματα..

φιλάκιααααααα


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
13 Ιουνίου, 2007 09:17  

Ok.

Goustareis na sou kano mia mikri minisi gia paiderasteia, na pas gia to autoforo kai na ahtootheis meta?

Dld gia na katalavo, esi eisai i enallaktiki ston karagiozi ton Alavano? Re Alavanos dagoto


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
13 Ιουνίου, 2007 12:29  

[αυτό είναι ένα σχόλιο για να φύγει το επάρατο νούμερο "69" από τον αριθμό των σχολίων. ως γνωστόν η ιερή ελληνορθόδοξή μας παράδοση απεχθάνεται κάθε σεξουαλική πράξη που δεν ευνοεί την τεκνοποιία. τώρα μάλιστα, τα σχόλια έγιναν 50]


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
13 Ιουνίου, 2007 12:30  

[σόρι, εννοούσα 70]


ωραία λοιπον ας μιλησουμε με επιχειρήματα

1ο ζήτημα.. ο Μπαμπινιώτης ως "εξουσιαστικότερος λεξικογράφος"

θα έχεις δει φαντάζομαι το εξώφυλλο του λεξικού του που γράφει: "με σχόλια για τη ΣΩΣΤΗ χρήση των λέξεων"

ένας αντιεξουσιαστής πιστεύει ότι κάποιος μπορεί να ορίσει ποια είναι η "σωστή χρήση των λέξεων"; σωστή ορθογραφία και ετυμολογία ναι.. αλλά χρήση;


Η "σωστή χρήση" στην προμετωπίδα του λεξικού σημαίνει "σύμφωνη με την έννοια των λέξεων". Αυτός είναι και ο ορισμός του ερμηνευτικύ λεξικού, ή κάνω λάθος;

Νομίζω ότι έχεις μπερδέψει τα πράγματα: οι αντιεξουσιαστές δεν είναι γραφικοί αφασικοί χίπηδες που πιστεύουν ότι δεν απαιτείται κανενός είδους γλωσσική σύμβαση για την επικοινωνία και πως ο καθένας μπορεί να χρησιμοποεί την έρμη την γλώσσα όπως του 'ρθει.

Το να λες την καρέκλα μπαρμπούνι, και την Λούτσα βούρτσα, δεν σε κάνει "αντιεξουσιαστή".

Να προσθέσω ότι δεν έγραψα πουθενά στην παρούσα καταχώρηση ή σχόλια ότι *εγώ* είμαι "αντεξουσιαστής". Η πολιτική σκέψη είναι ιδιαίτερα σύνθετη για να μπορεί να περιγραφεί με τέτοιες απλουστευτικές ταμπέλες.

Έγραψες βέβαια και προηγουμένως το ακόμη χειρότερο: "επειδή η σκέψη και η συνείδηση κι αυτές μορφές εξουσίας είναι", πράγμα που με ωθεί να πιστέψω ότι έχεις τρομερά συγκεχυμένη εικόνα του τι εννοεί κανείς εξουσία, ιδιαίτερα στο επίπεδο της συζήτησης που κάνουμε. Εκτός αν μιλάμε σε επίπεδο Φουκώ και Ντελέζ και δεν το ξέρω...

και ναι, υπάρχουν λιγότερο "εξουσιαστικοί λεξικογράφοι" από τον Μπαμπινιώτη, τύπου Κριαράς ή Ίδρυμα Τριανταφυλλίδη (όλοι οι σοβαροί γλωσσολόγοι συμφωνούν ότι το λεξικό του Μπαμπινιώτη είναι κανονιστικό: δεν περιορίζεται απλώς στο να καταγράφει τη γλώσσα αλλά προσπαθεί να την κατευθύνει -κατά προτίμηση επί το "λογιοτατικότερον"..)

Τον μαμήσαμε και ψόφησε όμως το διάλογο (ο jah να τον κάνει), κ. Ανώνυμε. Είπα ότι δεν υπάρχει λέξη "αντιεξουσιασμός" και μου αντιγυρνάς στο ότι έφερα ως επιχείρημα το "εξουσιαστικό λεξικό Μπαμπινιώτη". Δηλαδή αν έφερνα το αντιεξουσιαστικό λεξικό του Τριανταφυλλίδη ή το "Μέγα Λεξικόν Εξαρχείων και Περιχώρων" θα άλλαζε τίποτις;

Ήδη η σαχλαμάρα έφτασε σε οριακά επίπεδα:

[αυτό είναι ένα σχόλιο για να φύγει το επάρατο νούμερο "69" από τον αριθμό των σχολίων. ως γνωστόν η ιερή ελληνορθόδοξή μας παράδοση απεχθάνεται κάθε σεξουαλική πράξη που δεν ευνοεί την τεκνοποιία. τώρα μάλιστα, τα σχόλια έγιναν 50]

Από εδώ και εμπρός, το ιστολόγιο τούτου δέχεται μόνο επώνυμα ή έστω ιστόνυμα σχόλια.


Goustareis na sou kano mia mikri minisi gia paiderasteia, na pas gia to autoforo kai na ahtootheis meta?

Εσύ γουστάρεις να κατανοήσεις τι διαβάζεις πριν απαντήσεις;

Είπα εγώ ότι η σύλληψη που έγινε ήταν επιθυμητή, σωστή κλπ;

Όχι, είπα μόνο ότι είναι τυπική διαδικασία, την οποία η αστυνομία είναι αναγκασμένη να ακολουθήσει μετά από οποιαδήποτε καταγγελία.

Εξήγησα δηλαδή πως το ότι κινητοποιήθηκε η αστυνομία, δεν σημαίνει ότι υπήρξε αναγκαστικά *άνωθεν* εντολή. Απλά ενεργοποιήθηκε μια τυπική διαδικασία. Αντίθετα, η εξουσία, (πχ. νυν και πρώην υπουργοί, κατεστημένοι καλλιτέχνες, φραγκάτοι γραφιάδες, κλπ) στήριξε την καλλιτέχνη.

Dld gia na katalavo, esi eisai i enallaktiki ston karagiozi ton Alavano? Re Alavanos dagoto

Βρε δεν μου κόβονται καλύτερα "σύριζα"...


Γειά σας, όλοι.
Ενδιαφέρουσα η συζήτηση για το ποιοι είναι περισσότερο εξουσιαστές. οι μεν λεν ότι θεοκράτες κι εξουσιαστές είναι οι κρατικοδίαιτοι παπάδες, οι δε λεν ότι εξουσιαστές και κατεστημένο είναι οι καλλιτέχνες.

Γιατί άραγε να αποκλειστεί η πιθανότητα και οι δύο να έχουν δίκαιο; λογικά τουλάχιστον δεν αποκλείεται να είναι και οι διεθνιστούληδες κ.λπ. εξουσιαστές ή αντιπρόσωποι των παγκόσμιων εξουσιαστών, αλλά και τα εγχώρια χρυσοφορεμένα ξόανα με μερσεντές τοπικοί εξουσιαστές. όλοι μπορούμε να είμαστε ευχαριστημένοι, όλοι να έχουμε δίκαιο.

κατάρα, δε δέχεται ανώνυμα. μα αυτό είναι απαράδεκτο καταρχήν. δεν πειράζει τέλος πάντων, καλήν εσπέραν.


Υπό:
Ανώνυμος είπε...
Εγγράφη:
15 Ιουνίου, 2007 20:08  

BFE kala ta les


Σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τον bfo.
Κατά τα άλλα σαφώς "Μπορεί κάλλιστα κάποιος να είναι ο μέγιστος των καλλιτεχνών και ο ελάχιστος των ανθρώπων".
Και ο Καζάν κατά τη γνώμη μου ήταν μεγάλος σκηνοθέτης, και η Ρίφενσταλ, αλλά δεν τους θεωρώ "ελαχιστότερους των ανθρώπων".
Αυτό που δεν μπορώ να πιστέψω με τίποτα, είναι ότι ενδιαφέρεται ο ΣΥΝ και ο κάθε ΣΥΝ και ο κάθε εσμός "προοδευτικών" διανοουμένων για την "ελευθερία της τέχνης".
Ας βγει αύριο ένας εικαστικός που να γελοιοποιεί τον ΣΥΝ ή κάτι που ο ΣΥΝ δέχεται ως ιερό, και θα τα ξαναπούμε.


Αλλά αυτό που με κάνει να ξεραίνομαι στα γέλια είναι η φωτογραφία με τους Ιταλούς κωμικούς! Πού τη βρήκες βρε bfo, είναι απίστευτα αστεία!


Αλλά αυτό που με κάνει να ξεραίνομαι στα γέλια είναι η φωτογραφία με τους Ιταλούς κωμικούς! Πού τη βρήκες βρε bfo, είναι απίστευτα αστεία!

Ναι, είναι φοβεροί. Δεν θυμάμαι σε ποιά σελίδα ήταν, έψαχνα γενικά στο google images για Τσίτσο και Φράνκο.


Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

Φίλε big fat opinion...
Θα έλεγα ότι υπάρχει παρεξήγηση για το τι είναι τέχνη εδώ... Γνώμη μου είναι ότι η Τέχνη είναι κάτι διαφορετικό από τον άνθρωπο, φτιάχνεται από τον άνθρωπο με συγκεκριμένα εικαστικά, εκφραστικά μέσα (μολύβι, βίντεο, χρώματα κτλ.) και αποτελεί έργο του ανθρώπου σε μια στιγμή της ζωής του. Δεν έχει αναγκαστικά σχέση με το ποιόν του και τις πολιτικές του πεποιθήσεις...

Βέβαια, το βασικό πρόβλημα για την περιθωριοποίηση και τη δημιουργία του ελιτισμού στην τέχνη, που υπάρχει, είναι περισσότερο οι κρίνοντές την παρά οι δημιουργοί της. Δηλαδή, αυτοί που επιλέγουν τα έργα τέχνης με βάση καθαρά μεταμοντερνικά/ προκλητικά κριτήρια: Οι λεγόμενοι "καλλιτεχνικοί διευθυντές" και σία.
Εκεί ίσως θα έπρεπε να στραφεί πιο πολύ η κριτική παρά στην ίδια την κάθε Στεφανή που άλλωστε κάνει "το κέφι" της.

Επίσης, ειδικά στο θέμα της "ελευθερίας της τέχνης", δεν θεωρώ ότι δεν υπάρχει διέξοδος για τον οποιονδήποτε καλλιτέχνη θέλει να παρουσιάσει το έργο του να το κάνει, όπως και αν είναι αυτό, έστω και μέσω άλλων οδών, όχι κρατικών (ίντερνετ, δημόσιες παρεμβάσεις κτλ.) Οπότε το να λέμε ότι είναι προνομιούχοι κάποιοι επειδή τα έργα τους κλείστηκαν σε έναν τοίχο 2x2 και τα είδαν 100 άτομα "φιλότεχνοι" σε σχέση με τα έργα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και τα βλέπουν εκατοντάδες χιλιάδες, είναι μάλλον αναληθές.

Και από κάποιο σημείο και μετά νομίζω ότι δεν μας αφορά η άποψη κάποιων για το έργο που αποκαθηλώθηκε, αλλά το συμβάν της αποκαθήλωσης αυτό καθ' αυτό, ειδικά με τον τρόπο που έγινε (με αστυνομίες και εισαγγελείς) γιατί είναι απλά γελοίο και δεν έχει καμία σχέση με την ελεύθερη έκφραση για την οποία κοπτόμαστε. Το γεγονός ότι "η ελεύθερη έκφραση" δεν υπάρχει ούτως ή άλλως στα ταξικά χαμηλά στρώματα ή στους "αντιφρονούντες" του συστήματος, δε σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε χαιρέκακοι με τις καφρίλες που γίνονται εις βάρος των υπολοίπων. Με εκδίκηση θα γίνει η επανάσταση;

Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος που είναι κατά του νεοφιλελευθερισμού και της πολιτικής ορθότητας που αυτός επιβάλλει, πρέπει να θεωρεί τόσο αμελητέο τον εθνικισμό ή τη θεοκρατία μέσα στην κοινωνία, ώστε να μην αντιδράει σε τέτοια γεγονότα ωμής παρέμβασης της εξουσίας σε έργα τέχνης. Δηλαδή είναι "αριστερό" και αρκούντως αντικαπιταλιστικό (που δεν αποπροσανατολίζει από τα "πραγματικά προβλήματα"), το να αφήνουμε τον κάθε μπάτσο να κατεβάζει έργα τέχνης (έστω "ελιτίστικα") για να το παίξει λαϊκόμαγκας ενώ την ίδια στιγμή τον βρίζουμε επειδή δέρνει τους μετανάστες στο τμήμα;