Η κομμωτική της Βαυβώς

Διαβάζω σήμερα Ελευθεροτυπία και Νέα. Πρώτες σελίδες, διαδικτυακές εκδόσεις. Πρώτο θέμα και στις δύο οι "αποκαλύψεις" Παλαιοκρασσά . Συνεχίζουμε -πάντα στην πρώτη σελίδα- με συγκλονιστική πρωτογενή έρευνα: "Τα ντελίβερι παχαίνουν" (Νέα). "Οι τζίροι των περιπτέρων" (Ελευθεροτυπία). Σε αγαστή σύμπνοια, το δημοσιογραφικό κριτήριο του αρχισυντάκτη αμφοτέρων των φύλλων θεώρησε είδηση άξια πρώτης σελίδας την εμφάνιση των πρώτων αγγελιών gay γάμων στους Times του Λονδίνου.

Υπάρχει τίποτα περισσότερο ενδιαφέρον; Όχι. Απλά ότι αμερικάνικα αεροπλάνα, όποτε τους καπνίσει προσγειώνται στην χώρα μας, παίρνουν μερικούς πολίτες (ξενικής -για την ώρα- καταγωγής) και φεύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση. Κάτι που ήδη έχουν πράξει δεκατρείς φορές, αν δώσουμε βάση στον ξένο τύπο επί του θέματος. Ψιλοπράγματα, δηλαδή, για το εθνικά υπερήφανο και κυρίως κυρίαρχο κράτος μας.

Κάπου ταυτόχρονα με την εμφάνιση των πρώτων gay αγγελιών γάμου, η Ε.Ε αποφάσισε την παρακολούθηση των τηλεφώνων, των mails και των sms όλων των πολιτών της, χωρίς δικαστική εντολή ή ανάγκη αιτιολόγησης κατ' υπόθεση. Σε μια προσπάθεια εκδημοκρατισμού των αντιτρομοκρατικών μέτρων θα παρακολουθούνται όλοι ανεξαιρέτως [1]. Αυτή την είδηση, αν είσασταν τυχεροί την είδατε μια μέρα στο πρωτοσέλιδο, με μικρά γράμματα, ίσης έκτασης με 4-5 άλλα δευτερεύοντα θέματα. Έκτοτε, αν υπάρξει συνέχεια, θα πρέπει να την αναζητήσετε σε κάποιο θαμένο μονόστηλο. Αντίθετα, το χασμουρητό της υπόθεσης Παλαιοκρασσά και την γούνα της κας. Βεντουράκη τα εμπεδώσατε με πρωτοσέλιδα επί πρωτοσέλιδων, εκπομπές και αναλύσεις.

Αν το '70 ή το '80 έσκαγε ένα τέτοιο θέμα όπως το θεσμοθετημένο ανοικτό χαφιεδιλίκι ή η απαγωγή πολιτών από ξένο κράτος, ποιά νομίζετε θα ήταν η αντίδραση; Σήμερα, η ιδιωτεία έχει φτάσει σε πρωτοφανή επίπεδα, προσπαθώντας ίσως να συναγωνιστεί τα καταναλωτικά δάνεια. Έχει τη λογική του το πράγμα: καθώς κανείς δεν σκέφτεται στο ελάχιστο να αντιδράσει για ο,τιδήποτε, κανείς δεν νιώθει και ότι αποτελεί στόχο της ασφάλειας. Επομένως, τι και αν θα παρακολουθούν τα τηλέφωνα μας; Δεν πά να βάλουν κάμερες και στη χέστρα! Εμείς δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε.

Εξάλλου μπορεί και να βγούμε κερδισμένοι: καθώς το κόστος της ολικής παρακολούθησης των τηλεπικοινωνιών είναι υπέρογκο, οι τηλεπικοινωνιακοί οργανισμοί κάθε χώρας -λέει η απόφασις, δεν σας κάνω πλάκα- το προσφέρουν ως υπερεργολαβία σε εμπορικές εταιρίες, οι οποίες έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα που καταγράφονται για εμπορικούς σκοπούς. Για παράδειγμα, στοχευμένες διαφημίσεις. Έτσι κάτι κερδίζουμε και εμείς: αντί να βλέπουμε διαφημίσεις με πάνες για παπούδες με ακράτεια θα βλέπουμε κάτι πιο κοντά στα ενδιαφέροντα μας (εκτός φυσικά αν είμαστε ηλικιωμένος που τηλεφωνεί συχνά στον ουρολόγο του, οπότε θα βλέπουμε τις προαναφερθείσες διαφημίσεις). Το τίμημα μικρό: η ιδιωτική ζωή.

(Μας διαβεβαιώνει βέβαια ο υπουργός ότι η καταγραφή θα περιοριστεί στο ότι ο Κώστας πχ. πήρε τηλέφωνο τον Γιάννη, και όχι στο τι είπαν. Επίσης τα αρχεία θα σβήνονται μετά από δυο χρόνια. Νιώθω ήδη περισσότερο ασφαλής).

Θυμάται κανείς το θέμα με τις ταυτότητες και την αναγραφή του θρησκεύματος; Τα κροκοδείλια δάκρυα αυτών των ανθρώπων για τα "προσωπικά δεδομένα" υπήρξαν τόσο ειλικρινή όσο δείχνει η σιωπή τους σήμερα. Αλήθεια, η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, τι λέει επί του θέματος; Δεν θα έπρεπε το συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων εκεί να παρέμβει, μιας και η νέα νομοθεσία κινδυνεύει να καταστήσει περιττό το αντικείμενο της εργασίας τους;

Εντωμεταξύ, από τα ΜΜΕ πληροφορούμεθα για τα εγκαίνια του νέου Mall και τις νέες προτάσεις της Βαυβώς στα χτενίσματα.

- - -
[1] Όταν λέμε όλοι ανεξαιρέτως εννοούμε εγώ και εσύ. Προφανώς οι τρομοκράτες γνωρίζοντας τον κίνδυνο θα καταφύγουν σε άλλες μεθόδους επικοινωνίας λιγότερο ευάλωτες. Ας είναι. Εξάλλου, όπως λέγει και ο ποιητής, «ο κορέος είναι ωραίος» (αν και ο κοριός είναι αλλιώς).